Yayuk Basuki

Yayuk Basuki

Państwo	Indonezja
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1970 Yogyakarta
Wzrost	164 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1990
Zakończenie kariery	2004 wznowienie kariery w 2008
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	6 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	19 (6 października 1997)
Australian Open	4R (1998)
Roland Garros	3R (1996)
Wimbledon	QF (1997)
US Open	2R (1991, 1997)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	9 WTA, 24 ITF
Najwyżej w rankingu	9 (6 lipca 1998)
Australian Open	QF (1996, 1999)
Roland Garros	QF (1997)
Wimbledon	QF (1996)
US Open	SF (1993)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Indonezja Igrzyska azjatyckie złoto Seul 1986 gra podwójna złoto Bangkok 1998 gra pojedyncza złoto Pekin 1990 gra podwójna złoto Pekin 1990 gra mieszana srebro Pekin 1990 gra drużynowa srebro Hiroszima 1994 gra drużynowa brąz Seul 1986 gra drużynowa brąz Hiroszima 1994 gra pojedyncza brąz Bangkok 1998 gra drużynowa Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej złoto Bangkok 1985 gra drużynowa złoto Dżakarta 1987 gra pojedyncza złoto Dżakarta 1987 gra podwójna złoto Dżakarta 1987 gra drużynowa złoto Kuala Lumpur 1989 gra pojedyncza złoto Kuala Lumpur 1989 gra drużynowa złoto Chiang Mai 1995 gra podwójna złoto Chiang Mai 1995 gra mieszana złoto Chiang Mai 1995 gra drużynowa złoto Kuala Lumpur 2001 gra podwójna złoto Kuala Lumpur 2001 gra drużynowa srebro Kuala Lumpur 1989 gra podwójna srebro Kuala Lumpur 2001 gra mieszana brąz Bangkok 1985 gra pojedyncza

Yayuk Basuki (ur. 30 listopada 1970 w Yogyakarcie) – indonezyjska tenisistka, zwyciężczyni zawodowych turniejów w grze pojedynczej i podwójnej, reprezentantka w Pucharze Federacji, olimpijka.

Jest córką oficera policji, treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 7 lat. Uczęszczała do centrum sportowego w Dżakarcie oraz studiowała w Akademii Bankowości tamże. Oficjalną karierę zawodową rozpoczęła w 1990. Rok później jako pierwsza Indonezyjka triumfowała w turnieju zawodowym, wygrywając imprezę w Pattaya. W latach 1991–1994 odniosła łącznie sześć singlowych zwycięstw w cyklu WTA Tour, wszystkie w Azji. Była ponadto w dwóch finałach, w tym w turnieju na kortach trawiastych w Birmingham. Największym osiągnięciem Basuki w turnieju wielkoszlemowym był ćwierćfinał Wimbledonu w 1997 i wynik ten znacznie przyczynił się do awansu Indonezyjki na 19. miejsce w rankingu światowym gry pojedynczej w październiku 1997. Latem 1996 Basuki była w półfinale turnieju Canadian Open, notując zwycięstwa nad m.in. Ivą Majoli (nr 4 WTA), Amy Frazier i Jeleną Lichowcewą.

Jeszcze większe sukcesy Basuki odniosła w grze podwójnej. W lipcu 1998 została sklasyfikowana na 9. miejscu na świecie w deblu. Najlepszą parę tworzyła z Holenderką Caroline Vis, z którą wygrała cztery turnieje (dodatkowo cztery finały), w tym Canadian Open w 1997, oraz trzy razy kwalifikowała się do turnieju Masters (1996, 1997, 1998). W 1998 Basuki i Vis osiągnęły półfinał Masters, eliminując najwyżej rozstawione Martinę Hingis i Janę Novotną. Łącznie Basuki wygrała dziewięć turniejów deblowych i zaliczyła osiem dalszych finałów. Karierę przerwała w 1999 po urodzeniu dziecka. Powróciła do rywalizacji w 2000 i odniosła jeszcze kilka sukcesów (głównie deblowych), a ostatecznie zakończyła karierę sportową na początku 2004. Jej zawodowe zarobki na korcie przekroczyły półtora miliona dolarów.

Yayuk Basuki była obok Japonek Kimiko Date i Naoko Sawamatsu czołową tenisistką azjatycką w połowie lat 90. Sezony 1991–1998 regularnie kończyła w czołowej pięćdziesiątce na świecie. Niewysoka (164 cm), praworęczna, bekhend grała jedną ręką i preferowała styl ofensywny, dzięki czemu mogła liczyć na sukcesy na szybkich nawierzchniach. Na wimbledońskiej trawie poza ćwierćfinałem w 1997 cztery razy dochodziła do 1/8 finału i trzy razy do 1/16 finału. W latach 1985–2001 występowała w reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji, wygrywając łącznie 58 spotkań (na 28 porażek). W ramach tych rozgrywek odniosła szereg cennych zwycięstw, m.in. nad Patty Schnyder, Martiną Hingis, Silvią Fariną, Gabrielą Sabatini.

Basuki broniła barw narodowych również na igrzyskach olimpijskich. W debiucie w Seulu w 1988, gdzie grała tylko w singlu, odpadła już w I rundzie. W Barcelonie w 1992 dotarła do III rundy, eliminując rozstawioną Francuzkę Mary Pierce, a ulegając późniejszej mistrzyni Jennifer Capriati (w deblu w parze z Suzanną Wibowo odpadła w I rundzie z Niemkami Anke Huber i Steffi Graf). W Atlancie (1996) start singlowy Basuki zakończyła na I rundzie (porażka z rozstawioną Słowaczką Kariną Habšudovą), a deblowy – z Romaną Tedjakusumą – na II rundzie (porażka z Novotną i Sukovą). W Sydney w 2000 wystąpiła tylko w deblu, odpadając w I rundzie z Japonkami Sugiyamą i Miyagi (partnerowała jej Wynne Prakusya). W 1998 Yauk Basuki triumfowała w grze pojedynczej na igrzyskach azjatyckich, pokonując w finale Tajkę Tamarine Tanasugarn.

W styczniu 1994 Basuki wyszła za mąż za swojego trenera Hary Suharyadi. Sukcesy sportowe przyniosły jej szereg nagród, m.in. kilkakrotnie tytuł sportowca roku w Indonezji oraz nagrodę prezydenta Sukarno w 1991, a także wyróżnienia WTA Tour.

W 2008 wznowiła karierę – występuje jednak tylko w grze podwójnej. W 2010 roku, partnerując Kimiko Date-Krumm, zagrała w wielkoszlemowym Australian Open. Przegrały w pierwszej rundzie z rozstawionymi z nr 10, Sanią Mirzą i Virginią Ruano Pascual.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V

Gra pojedyncza

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	21 kwietnia 1991	Pattaya	Twarda	Naoko Sawamatsu	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	2.	26 kwietnia 1992	Kuala Lumpur	Twarda	Andrea Strnadová	6:3, 6:0
Zwyciężczyni	3.	18 kwietnia 1993	Pattaya	Twarda	Marianne Werdel	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	4.	2 maja 1993	Dżakarta	Twarda	Ann Grossman	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	5.	20 lutego 1994	Pekin	Twarda	Kyōko Nagatsuka	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	6.	1 maja 1994	Dżakarta	Twarda	Florencia Labat	6:4, 3:6, 7:6
Finalistka	1.	14 kwietnia 1996	Dżakarta	Twarda	Linda Wild	walkower
Finalistka	2.	16 czerwca 1997	Birmingham	Trawiasta	Nathalie Tauziat	6:2, 2:6, 2:6

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	10 listopada 1991	Brentwood	Dywanowa	Caroline Vis	Sandy Collins Elna Reinach	7:5, 4:6, 6:7
Finalistka	2.	27 września 1992	Tokio	Twarda	Nana Miyagi	Mary Joe Fernández Robin White	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	3 października 1993	Sapporo	Twarda	Nana Miyagi	Yone Kamio Naoko Kijimuta	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	2.	10 października 1993	Tajpej	Twarda	Nana Miyagi	Jo-Anne Faull Kristine Radford	6:4, 6:2
Finalistka	3.	10 kwietnia 1994	Tokio	Twarda	Nana Miyagi	Mami Donoshiro Ai Sugiyama	4:6, 1:6
Finalistka	4.	17 kwietnia 1994	Pattaya	Twarda	Nana Miyagi	Patty Fendick Meredith McGrath	6:7, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	3.	13 listopada 1994	Surabaya	Twarda	Romana Tedjakusuma	Kyōko Nagatsuka Ai Sugiyama	walkower
Zwyciężczyni	4.	14 stycznia 1996	Hobart	Twarda	Kyōko Nagatsuka	Kerry-Anne Guse Park Sung-hee	7:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	25 maja 1996	Strasburg	Ceglana	Nicole Bradtke	Marianne Werdel Witmeyer Tami Jones	5:7, 6:4, 6:4
Zwyciężczyni	6.	10 sierpnia 1997	Los Angeles	Twarda	Caroline Vis	Łarysa Sawczenko-Neiland Helena Suková	7:6, 6:3
Zwyciężczyni	7.	17 sierpnia 1997	Montreal	Twarda	Caroline Vis	Nicole Arendt Manon Bollegraf	3:6, 7:5, 6:4
Finalistka	5.	28 września 1997	Lipsk	Dywanowa	Helena Suková	Martina Hingis Jana Novotná	2:6, 2:6
Finalistka	6.	2 listopada 1997	Moskwa	Dywanowa	Caroline Vis	Arantxa Sánchez Vicario Natalla Zwierawa	3:5 krecz
Finalistka	7.	24 maja 1998	Strasburg	Ceglana	Caroline Vis	Alexandra Fusai Nathalie Tauziat	4:6, 3:6
Finalistka	8.	23 sierpnia 1998	Montreal	Twarda	Caroline Vis	Martina Hingis Jana Novotná	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	8.	19 listopada 2000	Pattaya	Twarda	Caroline Vis	Tina Križan Katarina Srebotnik	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	9.	24 lutego 2001	Dubaj	Twarda	Caroline Vis	Åsa Svensson Karina Habšudová	6:0, 4:6, 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-05]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-05]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-05]  (ang.).