Dominique Monami

Dominique Monami
Państwo	Belgia
Miejsce zamieszkania	Leuven
Data i miejsce urodzenia	31 maja 1973 Verviers
Wzrost	170 cm
Masa ciała	55 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	czerwiec 1991
Zakończenie kariery	październik 2000
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	9 (12 października 1998)
Australian Open	QF (1997, 1999)
Roland Garros	3R (1997, 1998)
Wimbledon	4R (1998, 1999)
US Open	3R (1991, 1998, 1999)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	21 (9 października 2000)
Australian Open	QF (1999, 2000)
Roland Garros	3R (1999)
Wimbledon	3R (1998–2000)
US Open	SF (2000)

Dorobek medalowy

Reprezentacja Belgia Igrzyska olimpijskie Brąz Sydney 2000 tenis ziemny (gra podwójna)

Dominique Monami, w latach 1995–2003 Van Roost (ur. 31 maja 1973 w Verviers) – belgijska tenisistka, występująca na światowych kortach od 1991 do 2000 roku, ćwierćfinalistka Australian Open 1997 i Australian Open 1999 w grze pojedynczej, półfinalistka US Open 2000 w grze podwójnej, uczestniczka WTA Finals w grze pojedynczej (1998, 1999) i podwójnej (2000), brązowa medalistka olimpijska w grze podwójnej z Sydney (2000), klasyfikowana w rankingu WTA na 9. miejscu w grze pojedynczej (1998) i na 21. w grze podwójnej (2000), reprezentantka Belgii w Fed Cup i Pucharze Hopmana. Tenisistka praworęczna.

Kariera tenisowa

Dominique Monami rozpoczęła treningi tenisowe w wieku ośmiu lat. W latach 1989–1990 wystąpiła w kilku juniorskich turniejach ITF. Zagrała w tych rozgrywkach trzynaście spotkań, z których wygrała siedem.

Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 1991 roku.

Gra pojedyncza

Dominique Monami wygrała cztery turnieje WTA w grze pojedynczej: w 1996 w Cardiff, w 1997 w Surabaja i Hobarcie oraz w 1998 w Auckland. W rankingu światowym klasyfikowana była najwyżej na 9. miejscu (12 października 1998).

W lutym 1991 zadebiutowała w rozgrywkach WTA Tour w austriackim Linzu i w pierwszym meczu pokonała Laurę Golarsę 6:2, 6:1, by w następnym ulec Pascale Paradis 3:6, 5:7. W maju po raz pierwszy wystąpiła w seniorskim turnieju wielkoszlemowym, we French Open 1991, gdzie przegrała z Agnes Zugasti. Po przejściu eliminacji, dostała się do głównej drabinki US Open, wygrywając tam w drugiej rundzie z Chandą Rubin. Została zatrzymana przez Janę Novotną. W styczniu 1992 zameldowała się w czwartej rundzie Australian Open. Odprawiła tam Nicole Pratt i Helenę Sukovą; przegrała dopiero z Amy Frazier.

W 2000 roku, na olimpiadzie w Sydney zdobyła brązowy medal w grze podwójnej, w parze z Els Callens. Najwyżej w rankingu singlowym została sklasyfikowana w październiku 1998, na 9. miejscu. Zarobiła na kortach 2 013 032 dolarów.

Wygrane turnieje singlowe

• 1996 – Cardiff
• 1997 – Surabaja
• 1997 – Hobart
• 1998 – Auckland

Wygrane turnieje deblowe

• 1993 – Kitzbühel (w parze z Li)
• 1997 – Auckland (z Husárovą)
• 1998 – Madryt (z Labat)
• 2000 – Los Angeles (z Callens)

Życie prywatne

Grę w tenisa rozpoczęła w wieku dziewięciu lat. W 1995 roku została żoną Barta Van Roosta. Od tego momentu, aż do rozwodu w 2003 nosiła nazwisko męża. Jej ojciec, Andre, jest lekarzem, Matka ma na imię Louise Anne. Dominique ma starszą siostrę, Anne-Francoise, która jest nauczycielką sztuki i rzeźbiarstwa.

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 6 marca 2017].
• Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 6 marca 2017].
• Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 6 marca 2017].