Explorer 28
| |
| Inne nazwy |
Interplanetary Monitoring Platform IMP-C, IMP 3, S01388 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1965-042A |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
32 290 km |
| Apogeum |
227 456 km |
| Okres obiegu |
8341,90 min |
| Nachylenie |
53,60° |
| Mimośród |
0,716174 |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
29 maja 1965 12:00:00 UTC |
| Koniec misji |
12 maja 1967 |
| Powrót do atmosfery |
4 lipca 1968 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
58 kg[1] |
Explorer 28 (również: Interplanetary Monitoring Platform IMP-C) – amerykański satelita naukowy programu Explorer, trzeci z serii Interplanetary Monitoring Platform. Wykonywał badania przestrzeni międzyplanetarnej, plazmy, promieni kosmicznych, pól magnetycznych i cząstek energetycznych w polach magnetycznych.
Początkowa prędkość obrotowa statku wynosiła 23,7 obrotu na minutę. Oś obrotu skierowana była na punkt na sferze niebieskiej o współrzędnych 64,9° rektascensji i -10,9° deklinacji. Normalna sekwencja danych telemetrii trwała 81,9 sekundy i składała się z 795 bitów. Co 3 takie sekwencje następowała sekwencja danych z magnetometru na parach rubidu, o tej samej długości.
Satelita działał normalnie do końca kwietnia 1967, potem z przerwami do 12 maja 1967. Wtedy też odebrano ostatnie dane.
Ładunek[edytuj | edytuj kod]
- Próbnik elektrostatyczny
- Magnetometr typu fluxgate, na parach rubidu
- Eksperyment badania energii i zasięgu promieni kosmicznych
- Detektor promieni kosmicznych
- Komora jonizacyjna i liczniki Geigera-Mullera
- Detektor protonów wiatru słonecznego
- Klatka Faradaya
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jonathan's Space Home Page (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
- Encyclopedia Astronautica (ang.)