Gdyńskie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gdyńskie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

Gdynia

Rodzaj stowarzyszenia

Stowarzyszenie

Profil działalności

ratownictwo wodne

Zasięg

województwo pomorskie

Prezes

Andrzej Bełżyński

Nr KRS

0000071925

brak współrzędnych
Strona internetowa

Gdyńskie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GWOPR) – polska organizacja skupiająca ratowników wodnych w województwie pomorskim. GWOPR jest specjalistycznym stowarzyszeniem funkcjonującym na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych z siedzibą w Gdyni.

Bumer G01 - flagowa jednostka ratownicza Gdyńskiego WOPR

Działalność Gdyńskiego WOPR jest współfinansowana ze środków Wojewody Pomorskiego i Ministra Spraw Wewnętrznych[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zorganizowane ratownictwo w Gdyni powstało w 1971 na bazie drużyn Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego Mirosława Dyndo, Stanisława Gąsiorka, Krzysztofa Kohnke, Zbigniewa Kortasa, Henryka Malinowskiego, Marka Seli i Krzysztofa Wilczyńskiego. Powołano Miejski Oddział WOPR w Gdyni pod prezesurą Józefa Kwiasa. Główne zadanie - zapewnienie bezpieczeństwa wypoczywającym na kąpieliskach morskich w Gdyni[2].

Zarząd Gdyńskiego WOPR jako realizację wniosków zgłoszonych na Walnym Zebraniu - 31 grudnia 2011 podjął uchwałę o prawnym usamodzielnieniu i wpisaniu stowarzyszenia do Krajowego Rejestru Sądowego, GWOPR zostało wpisane pod nr 0000071925. 15 maja 2014 decyzją nr 42/2014 minister spraw wewnętrznych wyraził zgodę na wykonywanie przez Gdyńskie WOPR ratownictwa wodnego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyniki otwartego konkursu ofert dot. realizacji zadania publicznego pn. „Organizacja i prowadzenie szkoleń ratowników wodnych w zakresie ratownictwa wodnego w 2015 roku.”. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, 22.06.2015. [dostęp 2015-11-01]. (pol.).
  2. Gdyńskie WOPR Historia. Gdyńskie WOPR. [dostęp 2015-11-01]. (pol.).
  3. Wykaz podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa wodnego. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. s. poz. 74. [dostęp 2015-11-01]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]