Ilia (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
.jpg) Urząd Gminy w Ilii | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
(1919–20: okręg wileński) | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Ilia – dawna gmina wiejska istniejąca do 1945 roku w woj. nowogródzkim/Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Ilia (1457 mieszk. w 1921 roku[2][3]).
Na samym początku okresu międzywojennego gmina Ilia należała do powiatu wilejskiego w woj. nowogródzkim[2]. 13 kwietnia 1922 roku gmina wraz z całym powiatem wilejskim została przyłączona do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[4], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie.
Po wojnie obszar gminy Ilia wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 5245 osób, 932 było wyznania rzymskokatolickiego, 3649 prawosławnego, 17 ewangelickiego, 47 staroobrzędowego, 591 mojżeszowego a 9 mahometańskiego. Jednocześnie 1879 mieszkańców zadeklarowało polską, 2866 białoruska, 456 żydowską, 26 rosyjską, 2 tatarską, 4 estońską, 1 ukraińską, 1 czeską a 10 łotewską przynależność narodową. Były tu 774 budynki mieszkalne[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Część II – Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933.
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 7, część 2, 1924, s. 83.