Grand Prix Austrii 1987

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Austrii 1987
XX Holiday Großer Preis von Österreich
10. wyścig z 16 w sezonie
446. Grand Prix Formuły 1
Tor Österreichring
Austria Österreichring
Data

16 sierpnia 1987

Trasa
Liczba okrążeń

52

Długość okrążenia

5,942 km

Dystans

308,98 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

26 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

14 kierowców

Wyniki
Pole position

Nelson Piquet
(1:23,357, Williams-Honda)

Zwycięzca

Nigel Mansell
(1h:18:44,898, Williams-Honda)

Najszybsze
okrążenie

Nigel Mansell
(1:28,318, Williams-Honda)

10. Grand Prix w sezonie 1987
Poprzednie

Grand Prix Węgier

Następne

Grand Prix Włoch

Grand Prix Austrii
1987 1987 1997

Grand Prix Austrii 1987 (oryg. Grosser Preis von Österreich) – 10. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1987, która odbyła się 16 sierpnia 1987, po raz 18. na torze Österreichring.

19. Grand Prix Austrii zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Poz Nr Kierowca konstruktor Okrążenie Czas/Powód n.u Poz. start. Punkty
1 5 Wielka Brytania Nigel Mansell[a] Williams-Honda 52 1h:18:44,898 2 9
2 6 Brazylia Nelson Piquet Williams-Honda 52 + 55,704 1 6
3 19 Włochy Teo Fabi Benetton-Ford 51 +1 okr. 5 4
4 20 Belgia Thierry Boutsen Benetton-Ford 51 +1 okr. 4 3
5 12 Brazylia Ayrton Senna Lotus-Honda 50 +2 okr. 7 2
6 1 Francja Alain Prost McLaren-TAG 50 +2 okr. 9 1
7 2 Szwecja Stefan Johansson McLaren-TAG 50 +2 okr. 14  
8 26 Włochy Piercarlo Ghinzani Ligier-Megatron 50 +2 okr. 18  
9 10 Niemcy Christian Danner Zakspeed 49 +3 okr. 20  
10 25 Francja René Arnoux Ligier-Megatron 49 +3 okr. 16  
11 16 Włochy Ivan Capelli March-Ford 49 +3 okr. 23  
12 30 Francja Philippe Alliot Lola-Ford 49 +3 okr. 22  
13 11 Japonia Satoru Nakajima Lotus-Honda 49 +3 okr. 13  
14 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 47 +5 okr. 24  
DYS 9 Wielka Brytania Martin Brundle Zakspeed 48 zdyskwalifikowany za karoserię 17  
NS 14 Francja Pascal Fabre AGS-Ford 45 nie skłasyfikowany 26  
NS 7 Włochy Riccardo Patrese Brabham-BMW 43 silnik 8  
NS 27 Włochy Michele Alboreto[b] Ferrari 42 turbo 6  
NS 8 Włochy Andrea de Cesaris Brabham-BMW 35 silnik 10  
NS 17 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows-Megatron 35 silnik 11  
NS 18 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Arrows-Megatron 31 pęknięta opona 12  
NS 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 5 turbo 3  
NS 23 Hiszpania Adrián Campos Minardi-Motori Moderni 3 elektryka 19  
NS 24 Włochy Alessandro Nannini Minardi-Motori Moderni 1 silnik 15  
NS 21 Włochy Alex Caffi Osella-Alfa Romeo 0 elektryka 21  
NS 4 Francja Philippe Streiff Tyrrell-Ford 0 wypadek/wycofał się po 2 starcie 25  

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyścig zatrzymany dwukrotnie po wypadkach na starcie
  2. Wystartował z boksów

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]