I liga polska w piłce nożnej (1952)

I Liga 1952
1951	1953
	Szczegóły
Państwo	Polska
Organizator	PZPN
Poziom ligowy	Pierwszy
Edycja	18
Liczba zespołów	12
Zwycięzca	Unia Chorzów (7. tytuł)
Król strzelców	Gerard Cieślik (11)

I liga w piłce nożnej 1952 – 18. edycja najwyższych w hierarchii rozgrywek ligowych polskiej klubowej piłki nożnej.

Rozgrywki skrócone z powodu przygotowań do letnich igrzysk olimpijskich w Helsinkach. Oprócz rozgrywek ligowych rozegrano także pierwszy puchar ligi polskiej pod nazwą Puchar Zlotu Młodych Przodowników. Brały w nim udział kluby z I ligi, bez reprezentantów kraju.

Absolutnym beniaminkiem ligi był OWKS Kraków.

Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1952
Rozgrywki	P	Nazwa
Centralne	I	I liga
Centralne	II	II liga
Okręgowe (20 okręgów)	III	1 Klasa wojewódzka
	IV	2 Klasa wojewódzka
	V	3 Klasa wojewódzka

Sezon zasadniczy

Lokalizacja klubów grających w I lidze 1952

Grupa I

M	Nazwa klubu	Mecze	Punkty	Bramki
1	Unia Chorzów	10	12	19-14
2	Ogniwo Kraków	10	11	13-11
3	Kolejarz Poznań	10	10	17-15
4	Budowlani Gdańsk (b)	10	10	16-21
5	Budowlani Chorzów	10	9	12-13
6	Kolejarz Warszawa	10	8	16-19

Grupa II

M	Nazwa klubu	Mecze	Punkty	Bramki
1	Ogniwo Bytom	10	14	18-7
2	Gwardia Kraków	10	12	11-12
3	CWKS Warszawa	10	10	24-14
4	OWKS Kraków (b)	10	9	11-11
5	Górnik Radlin	10	8	11-16
6	Włókniarz Łódź	10	7	9-24

	Kwalifikacja do finału
	Degradacja do II ligi
(b)	Beniaminek

Rozgrywki w obu grupach zakończono 2 listopada 1952, wskutek czego do finału zakwalifikowali się zwycięzcy grup, zaś zdegradowane zostały zespoły z ostatniego miejsca w grupach^[2]

Finał

09.XI.1952 (na stadionie Unii): Unia Chorzów – Ogniwo Bytom 2:2 (1:0). Sędzia Edward Sperling (Łódź) zdecydował, że z uwagi na niezdatne do gry warunki atmosferyczne (porywisty wiar) oraz terenowe (murawa boiska pokryta śniegiem i błotek) spotkanie zostało uznane za mecz towarzyski i ostatecznie skrócone o 10 ostatnich minut. Decyzjł przedstawicieli GKKF wyznaczono nowy termin meczu mistrzowskiego na 13 listopada 1952^[3]^[4]^[5]
13.XI.1952 (na stadionie Unii): Unia Chorzów – Polonia Bytom 7:0 (3:0). Gole: Cieślik 20', przed 45', 48', 54', Alszer 21', 55', Mądry 83'. Sędzia Edward Sperling (Łódź). Widownia: ok. 20 000^[6]
Ogniwo Bytom – Unia Chorzów 0:0. Sędzia: Józef Szlajfer (Szczecin). Widownia: 35 000^[7]^[8]
- Ogniwo: Bem – Olejniczak, Lelonek, Cichoń – Narloch, Kauder – Procak, Trampisz (Mahseli), Kempny, Buczma, Kruk. Trener: Ryszard Koncewicz.
- Unia: Wyrobek – Gebur, Bartyla, Bomba – Suszczyk (kpt.), Siekiera – Przecherka, Cieślik, Alszer, Cebula, Kubicki. Trener: Teodor Peterek.

Tytuł mistrzowski zdobyła Unia Chorzów.

Klasyfikacja końcowa

Miejsca 1, 3, 5, 7, 9, 11 zajęły kluby z grupy zwycięzcy finału.

Klasyfikacja medalowa mistrzostw Polski po sezonie

Tabela obejmuje wyłącznie zespoły mistrzowskie.

	Klub
1.	Ruch Chorzów	7	1	2
2.	Cracovia	5	2	2
3.	Wisła Kraków	4	7	5
4.	Pogoń Lwów	4	3	0
5.	Warta Poznań	2	5	7
6.	Polonia Warszawa	1	2	2
7.	Garbarnia Kraków	1	1	0

Uwaga

Opis przedstawia nazewnictwo drużyn zgodnie z ówczesną nomenklaturą klubów w ramach zrzeszeń sportowych.

Przypisy

↑ 90minut.pl [online], www.90minut.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
↑ Unia Chorzów i Ogniwo Bytom w finale mistrzostw Polski. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 33, s. 1, 3 listopada 1952.
↑ Na śniegu i w błocie Unia – Ogniwo 2:2 (1:0) w towarzyskim spotkaniu. Finałowe spotkanie – w czwartek. „Trybuna Robotnicza”. Nr 270, s. 4, 10 listopada 1952.
↑ Wiadomości sportowe. Spotkanie towarzyskie. Unia Chorzów – Ogniwo Bytom 2:2 (1:0). „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 269, s. 3, 11 listopada 1952.
↑ Dopiero w czwartek Unia gra z Ogniwem. „Przegląd Sportowy”. Nr 93, s. 4, 1952.
↑ Wielki mecz Unii. Ogniwo Bytom pokonane 7:0. „Trybuna Robotnicza”. Nr 274, s. 2, 10 listopada 1952.
↑ Unia Chorzów mistrzem Polski pomimo remisu z Ogniwem 0:0. „Trybuna Robotnicza”. Nr 276, s. 4, 10 listopada 1952.
↑ Unia Chorzów mistrzem Polski w piłce nożnej po remisie w Bytomiu 0:0. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 34, s. 1, 17 listopada 1952.

Bibliografia

History of the Polish League

[1] 90minut.pl [online], www.90minut.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).

[2] Unia Chorzów i Ogniwo Bytom w finale mistrzostw Polski. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 33, s. 1, 3 listopada 1952.

[3] Na śniegu i w błocie Unia – Ogniwo 2:2 (1:0) w towarzyskim spotkaniu. Finałowe spotkanie – w czwartek. „Trybuna Robotnicza”. Nr 270, s. 4, 10 listopada 1952.

[4] Wiadomości sportowe. Spotkanie towarzyskie. Unia Chorzów – Ogniwo Bytom 2:2 (1:0). „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 269, s. 3, 11 listopada 1952.

[5] Dopiero w czwartek Unia gra z Ogniwem. „Przegląd Sportowy”. Nr 93, s. 4, 1952.

[6] Wielki mecz Unii. Ogniwo Bytom pokonane 7:0. „Trybuna Robotnicza”. Nr 274, s. 2, 10 listopada 1952.

[7] Unia Chorzów mistrzem Polski pomimo remisu z Ogniwem 0:0. „Trybuna Robotnicza”. Nr 276, s. 4, 10 listopada 1952.

[8] Unia Chorzów mistrzem Polski w piłce nożnej po remisie w Bytomiu 0:0. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 34, s. 1, 17 listopada 1952.

[:1-9] W 1951 tytuł mistrza Polski przyznano zdobywcy Pucharu Polski, a nie zwycięzcy ligi.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[A]