Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956
1956 Individual Speedway World Championship
1955 1957
Dyscyplina

żużel

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Zamknięcie (finał)

22 września 1956
Londyn

Liczba zawodników

16 (w finale światowym)

I miejsce I miejsce

Ove Fundin
 Szwecja

II miejsce II miejsce

Ronnie Moore
 Nowa Zelandia

III miejsce III miejsce

Arthur Forrest
 Wielka Brytania

Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956 - cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Szwed Ove Fundin.

Po raz pierwszy w eliminacjach uczestniczyli reprezentanci z Polski i Czechosłowacji.

Eliminacje skandynawsko-kontynentalne[edytuj | edytuj kod]

Skandynawia[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacja szwedzka[edytuj | edytuj kod]

Sztokholm (1)[edytuj | edytuj kod]
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Dan Forsberg  Szwecja 14
2 Ulf Ericsson  Szwecja 13
3 Bernt Nilsson  Szwecja 13
4 Birger Forsberg  Szwecja 11
5 Lars Pettersson  Szwecja 11
6 Per Tage Svensson  Szwecja 9
7 Sune Karlsson  Szwecja 8
8 Sven Fahlén  Szwecja 8
9 Bert Lindarw  Szwecja 7
10 Olle Segerström  Szwecja 6
11 Rune Claesson  Szwecja 6
12 Bengt Eriksson  Szwecja 6
13 Göte Nordin  Szwecja 5
14 Alf Jonsson  Szwecja 2
15 Thorsten Carlsson  Szwecja 2
16 Thorvald Karlsson  Szwecja 0

Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej

Målilla (2)[edytuj | edytuj kod]
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Rune Sörmander  Szwecja 15
2 Olle Andersson  Szwecja 13
3 Göran Norlén  Szwecja 11
4 Stig Pramberg  Szwecja 11
5 Allan Nilsson  Szwecja 10
6 Per Olof Söderman  Szwecja 10
7 Olle Heyman  Szwecja 9
8 Bertil Carlsson II  Szwecja 8
9 Kaj Forsberg  Szwecja 7
10 Joel Jansson  Szwecja 6
11 Roger Forsberg  Szwecja 6
12 Evert Andersson  Szwecja 5
13 Olle Andersson I  Szwecja 5
14 Bengt Gustafsson  Szwecja 2
15 Per Sjöholm  Szwecja 1
16 Ake Andersson  Szwecja 1
rez. Bo Sandin  Szwecja 0

Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej
Uwaga! Kjell Carlsson dostał od federacji SVEMO dziką kartę dla kwalifikacji kontynentalnych
Uwaga! Ove Fundin w Finale Europejskim bez potrzeby kwalifikacji

Kwalifikacja skandynawska[edytuj | edytuj kod]

Oslo (1)[edytuj | edytuj kod]
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Henry Andersen  Norwegia 14
2 Göran Norlén  Szwecja 11
3 Rune Sörmander  Szwecja 11
4 Reidar Kristoffersen  Norwegia 11
5 Olle Andersson  Szwecja 11
6 Per Olof Söderman  Szwecja 10
7 Stig Pramberg  Szwecja 10
8 Aage Hansen  Norwegia 9
9 Antti Pajari  Finlandia 9
10 Jörgen Stabirk  Dania 5
11 Werner Lorentzen  Norwegia 5
12 Roger Steen  Norwegia 4
13 Torbjörn Ludvigsen  Norwegia 4
14 Erling Cae  Dania 2
15 Odd Johansen  Dania 2
16 Erhard Fisker  Dania 2
Allan Nilsson  Szwecja

Awans: 1 Zwycięzca turnieju Henry Andersen automatycznie do Finału Europejskiego (I miejsce)
Awans: 8 do Finału Skandynawskiego (II - IX) miejsce
Uwaga! Roger Steen zastąpił Allana Nilssona

Helsinki (2)[edytuj | edytuj kod]
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Bernt Nilsson  Szwecja 13
2 Ulf Ericsson  Szwecja 13
3 Birger Forsberg  Szwecja 12
4 Lars Pettersson  Szwecja 11
5 Rolf Westerberg  Norwegia 11
6 Dan Forsberg  Szwecja 10
7 Kaukko Jousanen  Finlandia 9
8 Simo Ylänen  Finlandia 9
9 Per Tage Svensson  Szwecja 8
10 Aulis Tuominen  Finlandia 8
11 Erkki Ala Sippola  Finlandia 4
12 Juha Rihkajärvi  Finlandia 4
13 Esko Koponen  Finlandia 3
14 Tore Mellby  Norwegia 2
15 Kalevi Lathinen  Finlandia 2
16 Pertti Mikkola  Finlandia 0

Awans: 8 do Finału Skandynawskiego

Finał Skandynawski[edytuj | edytuj kod]

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Dan Forsberg  Szwecja 15
2 Ulf Ericsson  Szwecja 14
3 Rune Sörmander  Szwecja 13
4 Bernt Nilsson  Szwecja 12
5 Göran Norlén  Szwecja 11
6 Per Olof Söderman  Szwecja 9
7 Birger Forsberg  Szwecja 9
8 Olle Andersson  Szwecja 7
9 Per Tage Svensson  Szwecja 6
10 Aage Hansen  Norwegia 5
11 Rolf Westerberg  Norwegia 5
12 Stig Pramberg  Szwecja 3
13 Lars Pettersson  Szwecja 1
14 Anti Pajari  Finlandia 1
15 Simo Ylänen  Finlandia 0
Reidar Kristofferson  Norwegia
Kaukko Jousanen  Finlandia

Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Per Tage Svensson zastąpił Kaukko Jousanena. Anti Pajari zastąpił Reidara Kristoffersona

Kwalifikacje kontynentalne[edytuj | edytuj kod]

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Warszawa (1)[edytuj | edytuj kod]
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Florian Kapała  Polska 13
2 Edward Kupczyński  Polska 12
3 Janusz Suchecki  Polska 11
4 Eugeniusz Nazimek  Polska 11
5 Marian Kaiser  Polska 11
6 Hugo Rosak  Czechosłowacja 10
7 Tadeusz Teodorowicz  Polska 10
8 Mieczysław Połukard  Polska 10
9 Włodzimierz Szwendrowski  Polska 10
10 Josef Kysilka  Czechosłowacja 5
11 Richard Janicek  Czechosłowacja 4
12 Rudolf Havelka  Czechosłowacja 4
13 Miloslav Špinka  Czechosłowacja 4
14 Karel Polak  Czechosłowacja 4
15 Jaroslav Machač  Czechosłowacja 1
16 Alois Jarolim  Czechosłowacja 1

Awans: 8 do Finału Kontynentalnego

Półfinał (2)[edytuj | edytuj kod]

brak danych

Finał Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Kjell Carlsson  Szwecja 14+3
2 Josef Seidl  RFN 14+2
3 Andrzej Krzesiński  Polska 11
4 Włodzimierz Szwendrowski  Polska 10
5 Tadeusz Teodorowicz  Polska 10
6 Edward Kupczyński  Polska 9
7 Florian Kapała  Polska 9
8 Mieczysław Połukard  Polska 9
9 Albin Siegl  RFN 7
10 Hugo Rosak  Czechosłowacja 7
11 Josef Hofmeister  RFN 5
12 Paul Cardang  Holandia 5
13 Sebastian Wiesent  RFN 5
14 Alfred Aberl  RFN 2
15 Fritz Dirtl  Austria 0
16 Josef Kamper  Austria 0
Janusz Suchecki  Polska
Eugeniusz Nazimek  Polska
Marian Kaiser  Polska

Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Włodzimierz Szwendrowski zastąpił swojego rodaka Janusza Sucheckiego a Eugeniusza Nazimka i Mariana Kaisera zastąpili inni uczestnicy którzy walczyli w drugim półfinale.

Finał Europejski[edytuj | edytuj kod]

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Ove Fundin  Szwecja 15
2 Per Olof Söderman  Szwecja 13
3 Olle Andersson  Szwecja 12
4 Ulf Ericsson  Szwecja 11
5 Rune Sörmander  Szwecja 10
6 Henry Andersen  Norwegia 8
7 Florian Kapała  Polska 8
8 Edward Kupczyński  Polska 7
9 Göran Norlén  Szwecja 7
10 Dan Forsberg  Szwecja 6
11 Birger Forsberg  Szwecja 5
12 Bernt Nilsson  Szwecja 4
13 Włodzimierz Szwendrowski  Polska 2
14 Mieczysław Połukard  Polska 2
15 Marian Kaiser  Polska 2
16 Tadeusz Teodorowicz  Polska 0
Kjell Carlsson  Szwecja
Josef Seidl  RFN
Andrzej Krzesiński  Polska

Awans: 4+1 do Finału Światowego
Uwaga! Mieczysław Połukard zastąpił Andrzeja Krzesińskiego, Olle Andersson II - Kjella Carlssona. Marian Kaiser - Josefa Seidla.

Eliminacje brytyjskie[edytuj | edytuj kod]

Runda mistrzowska[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywano 7 eliminacji na torach brytyjskich

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Brian Crutcher  Wielka Brytania 29
2 Ronnie Moore  Nowa Zelandia 27
3 Gerry Hussey  Wielka Brytania 26
4 Alan Hunt  Wielka Brytania 26
5 Ken McKinlay  Szkocja 26
6 Doug Davies  Południowa Afryka 25
7 Barry Briggs  Nowa Zelandia 25
8 Arthur Forrest  Wielka Brytania 25
9 Dick Fisher  Wielka Brytania 24
10 Eric Boothroyd  Wielka Brytania 24
11 Peter Moore  Australia 23
12 Jack Biggs  Australia 23
13 Nigel Boocock  Wielka Brytania 23
14 Aub Lawson  Australia 22
15 Split Waterman  Wielka Brytania 22
16 Ron How  Wielka Brytania 20
17 Ron Johnston  Nowa Zelandia 18
18 Les McGillivary  Szkocja 17
19 Bob Roger  Wielka Brytania 17
20 Billy Bales  Wielka Brytania 17
21 Bob Duckworth  Nowa Zelandia 17
22 Guy Allott  Wielka Brytania 17
23 Gerald Jackson  Wielka Brytania 16
24 Eric French  Irlandia 14
25 Peter Williams  Wielka Brytania 14
26 Ron Clarke  Wielka Brytania 14
27 Bert Edwards  Wielka Brytania 13
28 Ken Middleditch  Wielka Brytania 13
29 Harry Bastable  Wielka Brytania 13
30 Cyril Roger  Wielka Brytania 12
31 Bert Roger  Wielka Brytania 12
32 Ray Cresp  Australia 12
33 Ken Sharples  Wielka Brytania 12
34 Phil Clarke  Wielka Brytania 11
35 Cyril Maidment  Wielka Brytania 10
36 Jim Tolley  Wielka Brytania 10
37 Dick Bradley  Wielka Brytania 9
38 Alby Golden  Wielka Brytania 9
39 Arthur Wright  Wielka Brytania 9
40 George White  Wielka Brytania 8
41 Howdy Byford  Wielka Brytania 8
42 Ronnie Genz  Wielka Brytania 8
43 Bob Sharpe  Australia 8
44 Trevor Redmond  Nowa Zelandia 7
45 Reg Trott  Wielka Brytania 6
46 Pete Lansdale  Wielka Brytania 6
47 Jack Geran  Australia 5
48 Junior Bainbridge  Australia 5
49 Bill Holden  Wielka Brytania 4
50 Ron Mountford  Wielka Brytania 4
51 Allan Kidd  Wielka Brytania 4
52 Cyril Brine  Wielka Brytania 4
53 Barry East  Wielka Brytania 3
54 Neil Mortimer  Wielka Brytania 2
55 Gordon McGregor  Szkocja 2
56 Alf Hagon  Wielka Brytania 2
57 Derek Tailby  Wielka Brytania 1
58 Bill Andrew  Wielka Brytania 1

Awans: 11+1 do Finału Światowego oraz Peter Craven jako zeszłoroczny mistrz świata.

Finał Światowy[edytuj | edytuj kod]

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Ove Fundin  Szwecja 13 (1,3,3,3,3)
2 Ronnie Moore  Nowa Zelandia 12 (2,2,2,3,3)
3 Arthur Forrest  Wielka Brytania 11+3 (3,1,3,2,2) +3
4 Peter Craven  Wielka Brytania 11+2 (3,1,2,2,3) +2
5 Ken McKinlay  Szkocja 10 (2,2,3,3,0)
6 Per Olof Söderman  Szwecja 10 (0,3,2,2,3)
7 Barry Briggs  Nowa Zelandia 10 (3,2,1,3,1)
8 Brian Crutcher  Wielka Brytania 9 (1,3,3,0,2)
9 Peter Moore  Australia 8 (2,1,1,2,2)
10 Eric Boothroyd  Wielka Brytania 7 (2,3,1,1,0)
11 Alan Hunt  Wielka Brytania 6 (3,0,1,1,1)
12 Dick Fisher  Wielka Brytania 5 (0,0,2,1,2)
13 Doug Davies  Południowa Afryka 4 (1,2,0,0,1)
14 Olle Andersson  Szwecja 3 (1,1,0,0,0)
15 Ulf Ericsson  Szwecja 2 (0,0,0,1,1)
16 Gerry Hussey  Wielka Brytania 0 (0,0,0,0,0)
rez. Rune Sörmander  Szwecja
rez. Jack Biggs  Australia