Egon Müller
|
|||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1948 Kilonia |
||||||||
|
|||||||||
Egon Müller (ur. 26 listopada 1948 w Kilonii) – niemiecki żużlowiec.
Uczestniczył siedem razy w finałach IMŚ. Raz zdobył tytuł mistrzowski. Był to rok 1983 i finał w niemieckim Norden, gdzie okazał się bezkonkurencyjny, zwyciężając z kompletem punktów. Dwukrotny brązowy medalista DMŚ na torze w Olching (1981) oraz Londynie na torze White City (1982). Trzykrotnie startował w finałach MŚP, zdobywając w 1977 w Manchesterze brązowy medal. Ma na swoim koncie tytuły mistrza świata w wyścigach na długim torze w 1974 w Scheeßel, w 1975 w Radgonie, w 1978 w Mühldorf. Posiada w swoim dorobku także dwa srebrne medale: 1980 i 1984, oraz dwa brązowe, które wywalczył na torach w Mariańskich Łaźniach (1976) oraz Esbjerg (1982). Indywidualny Mistrz RFN z lat 1979, 1981, 1983, 1984, 1985.
Obecnie jest mechanikiem żużlowym. W przeszłości Egon zajmował się silnikami żużlowymi Tomasza Golloba.
Osiągnięcia[edytuj]
Indywidualne Mistrzostwa Świata
- 1976 –
Chorzów – 8 miejsce – 8 pkt → wyniki - 1977 –
Göteborg – 7 miejsce – 8 pkt → wyniki - 1980 – Göteborg – 14 miejsce – 4 pkt → wyniki
- 1981 –
Londyn – 7 miejsce – 9 pkt → wyniki - 1983 –
Norden – 1 miejsce – 15 pkt → wyniki - 1984 – Göteborg – 14 miejsce – 3 pkt → wyniki
- 1985 – Bradford – 12 miejsce – 5 pkt → wyniki
Bibliografia[edytuj]
- Wiesław Dobruszek, "Żużlowe ABC" tom I, Leszno 2004, str. 126.
- SPEEDWAY HISTORY INFO – HISTORIA ŻUŻLA | Egon Muller
- Egon Muller | Grasstrack GB (ang.)
|
||||||||
