Izabela Lotaryńska
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
 |
Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
| ||
| księżna Górnej Lotaryngii | ||
| Okres | od 1431 do 28 lutego 1453 | |
| Poprzednik | Karol II | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | z Châtenois | |
| Data urodzenia | 1400 | |
| Data śmierci | 28 lutego 1453 | |
| Ojciec | Karol II Lotaryński | |
| Matka | Małgorzata z Palatynatu | |
| Mąż | Rene Andegaweński | |
| Dzieci | Jan II, Jolanta, Małgorzata, 7 innych dzieci (zmarłych w dzieciństwie) | |
Izabela I Lotaryńska (ur. 1400, zm. 28 lutego 1453) – księżna Lotaryngii od 1431 do śmierci.
Była córką Karola II, księcia Lotaryngii, i Małgorzaty z Palatynatu (córki elektora Palatynatu i króla niemieckiego Ruprechta i Elżbiety Hohenzollern). Odziedziczyła Lotaryngię po śmierci swojego ojca i rządziła nią razem ze swoim mężem – Rene Andegaweńskim, królem Neapolu i księciem Bar. To ona poprowadziła armię, aby ratować Rene przed księciem Burgundii.
Dzieci Izabeli i Rene[edytuj | edytuj kod]
- Jan II, tytularny król Neapolu, książę Lotaryngii (1425–1470),
- Jolanta Andegaweńska (1428–1483), poślubiła Fryderyka de Vaudémont; była matką Rene II, księcia Lotaryngii,
- Małgorzata Andegaweńska (1429–1482), poślubiła Henryka VI, króla Anglii,
- 7 innych dzieci, które zmarły w dzieciństwie.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
