Karol III Wielki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Karol III Wielki (ur. 18 lutego 1543 w Nancy, zm. 14 maja 1608 tamże) – książę Lotaryngii, Baru i markiz de Ponton-a-Mousson.

Był jedynym synem (najstarszym spośród trojga dzieci) księcia Lotaryngii Franciszka I i jego żony księżnej Krystyny, córki króla Danii i Norwegii Chrystiana II. Na tron wstąpił po śmierci ojca 12 czerwca 1545. Do 1552 regencję w jego imieniu sprawowała matka, a następnie (do 1559) stryj – książę Mercœur Mikołaj[1].

W 1559 w Paryżu poślubił księżniczkę francuską Klaudię. Para miała dziewięcioro dzieci:

  • Henryka II (1563-1624), kolejnego księcia Lotaryngii,
  • Krystynę (1565-1637),
  • Karola (1567-1607), kardynała,
  • Antoninę (1568-1610),
  • Annę (1569-1576),
  • Franciszka II (1572-1632), również przyszłego księcia Lotaryngii,
  • Katarzynę (1573-1648),
  • Elżbietę (1574-1635),
  • Klaudię (1574-1576)

Miał również nieślubnego syna Karola de Remoncourta (?-1648) – opata w Gorze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]