Przejdź do zawartości

Jan Schadland

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Schadland
Johann Schadland
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1311/1312
Kolonia

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1373
Koblencja

Biskup chełmiński
Okres sprawowania

1359–1363

Biskup Hildesheim
Okres sprawowania

1363–1365

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

16 grudnia 1359

Sakra biskupia

brak danych

Jan Schadland (niem. Johann Schadland, ur. 1311/1312 w Kolonii, zm. 1 kwietnia 1373 w Koblencji) – biskup chełmiński, dominikanin, magister teologii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1348 został mianowany przez papieża Klemensa VI pierwszym od 115 lat inkwizytorem papieskim w Niemczech. Nie zachowały się jednak żadne dane o procesach wytaczanych przez niego heretykom, być może z wyjątkiem procesu Bertolda z Rohrbach w Spirze w 1356, gdzie zachowana fragmentarycznie dokumentacja nie podaje tożsamości inkwizytora. Prawdopodobnie przyczyną braku aktywności antyheretyckiej z jego strony był brak zaplecza organizacyjnego trybunału inkwizycyjnego oraz niedostatek funduszy potrzebnych do prowadzenia działalności na wyznaczonym mu obszarze.

Nominowany przez papieża na biskupa chełmińskiego w 1359. W diecezji chełmińskiej przebywał krótko. W 1363 wyjechał do Awinionu i poprosił papieża Urbana V o przeniesienie, 24 marca 1363 został biskupem Hildesheim, a następnie biskupem Wormacji w 1365 oraz biskupem augsburskim w 1371. W 1373 zrezygnował z godności biskupiej i osiadł w klasztorze w Koblencji, gdzie zmarł.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Diecezja Chełmińska, zarys historyczno-statystyczny, Pelplin 1928.
  • Polski Słownik Biograficzny, PAN/PAU, Kraków 1935-2007
  • R. Kieckhefer, Repression of Heresy in Medieval Germany, Liverpool University Press 1979