Jerzy Malota
 Jerzy Malota – piosenkarz (lata 60. XX w.). Fot. Ryszard Krejbich. | |
| Pseudonim |
Marek Kilarski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1962 |
| Powiązania |
Czesław Niemen, Karin Stanek, Helena Majdaniec, Anna Cewe, Sława Mikołajczyk, Toni Keczer, Janusz Godlewski, Józef Ledecki, Zbigniew Podgajny, Tadeusz „Erroll” Kosiński, Piotr Kott, Józef Hajdasz, Filipinki, Bogusław Klimczuk, Maryla Rodowicz, Krzysztof Krawczyk i in. |
| Zespoły | |
| Czerwono-Czarni Luxemburg Combo Czarne Koty Bez Atu i in. | |
Jerzy Malota (ur. 8 stycznia 1941 w Krakowie) – polski piosenkarz popowy, autor testów piosenek.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Na scenie ogólnopolskiej wokalista pojawił się na przełomie czerwca i lipca 1962 roku, występując na I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie i znajdując się w „Złotej Dziesiątce” laureatów, obok m.in. Czesława Niemena, Karin Stanek, czy Heleny Majdaniec. W konkursie tej imprezy wykonał piosenki: Wędrowne ptaki (w rytmie slow rocka i z własnym tekstem), opartą na motywach muzyki do baletu Piotra Czajkowskiego Jezioro łabędzie (nagranie tego utworu z koncertu laureatów spoczywa w archiwum radiowym)[1]) i standard jazzowy, zatytułowany Lullaby of Birdland. Po tym sukcesie piosenkarz, wraz z innymi zwycięzcami festiwalu, odbył dwumiesięczną trasę koncertową z zespołem Czerwono-Czarni, zaś w październiku 1962 roku dołączył do zespołu Luxemburg Combo, gdzie solistami byli także także: Anna Cewe, Sława Mikołajczyk, Toni Keczer, Janusz Godlewski i Józef Ledecki. Wziął udział w czterech Krajowych Festiwalach Polskiej Piosenki w Opolu, w tym w I KFPP w Opolu w 1963 roku. Po rozpadzie zespołu Luxemburg Combo w sierpniu 1963 roku, gdy z grupą rozstał się Zbigniew Podgajny, wraz z T. Keczerem na krótko dołączył do szczecińskich Temperamentów.
Z końcem 1963 r. wziął udział w krótkotrwałej reaktywacji grupy, lecz jego występy ograniczały się teraz praktycznie do Częstochowy, a definitywny koniec Luxemburg Combo nastąpił po kilku miesiącach. Współpraca ta została zwieńczona dwoma nagraniami radiowymi: Poluszko, pole i Co mówi wiatr. W latach 1964–1968 wokalista współpracował z zespołami wrocławskiego pianisty jazzowego Tadeusza „Errolla” Kosińskiego, z grupą Czarne Koty pod kier. trębacza Piotra Kotta i pół roku występował z zespołem Mirosława Wójcika, byłego saksofonisty Czerwono-Czarnych. Solistami byli tam także: Hanna Rek, Bogusław Wyrobek, występował tam również czechosłowacki Teatr Cieni – Cerne Divadlo. W tym okresie piosenkarz wystąpił w ok. 20 programach telewizyjnych w kraju (w 1965 roku na potrzeby audycji Janusza Rzeszewskiego, nagrał z Orkiestrą TVP Katowice pod dyr. Ireneusza Wikarka piosenkę pt. Tam, gdzie chodzi wicher spać[1]), oraz w inny krajach Bloku wschodniego (tzw. Interwizja).
W 1968 roku związał się z zespołem Bez Atu, który towarzyszył na estradzie m.in. Filipinkom. Wokalista występował razem z tą żeńską grupa wokalną we wspólnych programach estradowych w kraju i za granicą, a także nagrał płytę czwórkę Bez Atu (Pronit N 0573). J. Malota jest autorem tekstów wielu piosenek, które pisał pod pseudonimem Marek Kilarski. Napisał dla Filipinek słowa do utworów Nie wierz chłopcom, On jest tu, Pali się, moja panienko i To my nieznajomi, które wykonywał wraz z nimi i z grupą Bez Atu z którą z współpracował (z przerwami) do 1981 roku. Po zakończeniu współpracy z Filipinkami, zespół przygotował widowisko muzyczne pt. Sen o Szpadzie i Chlebie, gdzie partie wokalne, piosenkarz dzielił z Danutą Bogaczyk, Danuta Majewską i Roman Remelski. W drugiej części programu dołączali kolejni wykonawcy, m.in.: Joanna Rawik, Wanda Polańska, Grażyna Brodzińska, Mieczysław Czechowicz, Marek Perepeczko, Ewa Śnieżanka i inni. Widowisko prezentowano ponad 800 razy.
W latach 1975–1976 piosenkarz występował w lokalach w Skandynawii z zespołem Leszka Dudziaka, brata Urszuli Dudziak. W 1978 roku z grupą Bez Atu zarejestrował kolejne piosenki, a były to: Daleko stąd i Gdzie szumi wielki las[1]. W 1979 roku nagrał z Orkiestrą Bogusława Klimczuka kolejne dwie piosenki: Dokąd mam iść i Zza siedmiu wspomnień[1]. W roku 1980, wokalista przez rok koncertował z zespołem Bez Atu w Stanach Zjednoczonych, występując w klubach polonijnych w Chicago i Nowym Jorku, gdzie jako gwiazdy wieczoru występowali: Czesław Niemen, Maryla Rodowicz i Krzysztof Krawczyk
. Mieszka obecnie we Wrocławiu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jerzy Malota: Kanał muzyczny Jerzego Maloty. youtube.com. [dostęp 2023-05-15]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Muzyczny kanał Jerzego Maloty w serwisie You Tube
- Jerzy Malota w Katalogu Polskich Płyt Gramofonowych
- Jerzy Malota w bazie Discogs.com (ang.)
- Jerzy Malota, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-03-15].