John Osborne
 |
Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
John James Osborne (ur. 12 grudnia 1929 w Londynie, zm. 24 grudnia 1994) – brytyjski dramatopisarz, a także aktor i scenarzysta.
Życiorys[edytuj]
W 1963 roku zdobył Oscara i nagrodę BAFTA za najlepszy scenariusz adaptowany do filmu Przygody Toma Jonesa. Autor realistycznych dramatów z życia klasy robotniczej.
Był przedstawicielem grupy tzw. Młodych Gniewnych (obok Kingsleya Amisa, Alana Sillitoe, Johna Braine i Colina Wilsona)
Jego najwybitniejszym dziełem, który przyniósł mu natychmiastowy rozgłos, był debiutancki dramat Miłość i gniew (Look Back in Anger). Przedstawia w niej młodego inteligenta, buntującego się przeciw ograniczającym wolność jednostki społecznym i obyczajowym konwencjom.
Był pięciokrotnie żonaty. Miał 2 dzieci.
Zmarł w Shropshire, w Anglii, na atak serca. Miał 65 lat.
Twórczość[edytuj]
- utwory dramatyczne
- Miłość i gniew (1956, Look Back in Anger)
- Music-hall (1957, The Entertainer)
- Luther (1961)
- Epitaph for George Dillon (1963)
- The World of Paul Slickey (1962)
- Nie do obrony (1964, Inadmissible Evidence)
- A Patriot for Me (1965)
- Time Present (1968)
- Hotel w Amsterdamie (1968, A Hotel in Amsterdam)
- A Sense of Detachment (1972)
- True – False (1973)
- Deja Vu (1991)
- autobiografia
- Lepszy rodzaj człowieka (1981, A Better Class of Person)
- Almost a Gentleman (1991)
