Julien Boutter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julien Boutter
ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1974
Boulay-Moselle

Wzrost

190 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

2005

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

46 (20 maja 2002)

Australian Open

2R (2001, 2002)

Roland Garros

2R (1998, 2001)

Wimbledon

1R (2000-2004)

US Open

2R (2000)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

26 (26 sierpnia 2002)

Australian Open

SF (2002)

Roland Garros

3R (2000)

Wimbledon

3R (2002)

US Open

2R (2000, 2002)

Julien Boutter (ur. 5 kwietnia 1974 w Boulay-Moselle) – francuski tenisista, zwycięzca turniejów ATP World Tour w singlu i deblu.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Boutter karierę tenisową rozpoczął w roku 1996. W grze pojedynczej odniósł jedno zwycięstwo w rozgrywkach ATP World Tour w roku 2003, na kortach ziemnych w Casablance. W finale pokonał Marokańczyka Junusa al-Ajnawi'ego 6:2, 2:6, 6:1. Ponadto Francuz jest finalistą turnieju w Mediolanie z roku 2001. Pojedynek finałowy przegrał z Rogerem Federerem.

W grze podwójnej Boutter wygrał cztery turnieje wchodzące w skład cyklu ATP World Tour. Pierwsze dwa turnieje wygrał w roku 2000, w Ćennaju (z Christophe’em Rochusem) i Tuluzie (z Fabrice’em Santoro). Kolejne dwa zwycięstwa odniósł w 2001 roku w Marsylii (z Fabrice’em Santoro) i Taszkencie (z Dominikiem Hrbatým). W roku 2002 był również w finałach rozgrywek w Mediolanie i Marsylii, a w obu turniejach partnerem deblowym Francuza był Maks Mirny.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 46. miejscu w maju 2002 roku, natomiast w zestawieniu deblistów pod koniec sierpnia 2002 roku zajmował 26. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Tennis Masters Cup
ATP Masters Series
Igrzyska olimpijskie
ATP International Series Gold
ATP International Series

Gra pojedyncza (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 4 lutego 2001 Mediolan Dywanowa (hala) Szwajcaria Roger Federer 4:6, 7:6(7), 4:6
Zwycięzca 1. 13 kwietnia 2003 Casablanca Ceglana Maroko Junus al-Ajnawi 6:2, 2:6, 6:1

Gra podwójna (4–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 9 stycznia 2000 Ćennaj Twarda Belgia Christophe Rochus Indie Saurav Panja
Indie Srinath Prahlad
7:5, 6:1
Zwycięzca 2. 22 października 2000 Tuluza Twarda (hala) Francja Fabrice Santoro Stany Zjednoczone Donald Johnson
Południowa Afryka Piet Norval
7:6(8), 4:6, 7:6(5)
Zwycięzca 3. 18 lutego 2001 Marsylia Twarda (hala) Francja Fabrice Santoro Australia Michael Hill
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
7:6(7), 7:5
Zwycięzca 4. 16 września 2001 Taszkent Twarda Słowacja Dominik Hrbatý Południowa Afryka Marius Barnard
Stany Zjednoczone Jim Thomas
6:4, 3:6, 13–11
Finalista 1. 3 lutego 2002 Mediolan Dywanowa (hala) Białoruś Maks Mirny Niemcy Karsten Braasch
Rosja Andriej Olchowski
6:3, 6:7(5), 10–12
Finalista 2. 17 lutego 2002 Marsylia Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Francja Arnaud Clément
Francja Nicolas Escudé
4:6, 3:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]