Przejdź do zawartości

Taylor Townsend

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taylor Townsend
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1996
Chicago

Wzrost

170 cm

Gra

leworęczna

Status profesjonalny

grudzień 2012[1]

Trener

Donald Young Sr

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

46 (19 sierpnia 2024)

Australian Open

2R (2020, 2023)

Roland Garros

3R (2014)

Wimbledon

2R (2018, 2019)

US Open

4R (2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7 WTA, 2 WTA 125K, 17 ITF

Najwyżej w rankingu

5 (12 czerwca 2023)

Australian Open

3R (2019, 2024)

Roland Garros

F (2023)

Wimbledon

W (2024)

US Open

F (2022)

Gra mieszana
Wygrane turnieje

0

Australian Open

QF (2023)

Roland Garros

2R (2023)

Wimbledon

QF (2024)

US Open

F (2024)

Taylor Townsend (ur. 16 kwietnia 1996 w Chicago) – amerykańska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2024, finalistka US Open 2022 i French Open 2023 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni Australian Open 2012 Wimbledonu 2012 i US Open 2012 w deblu dziewcząt oraz Australian Open 2012 w singlu dziewcząt.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Starty w zawodowych turniejach rozpoczęła w wieku czternastu lat, w październiku 2010 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Amelia Island na Florydzie. Wygrała tam kwalifikacje, a w turnieju głównym dotarła do drugiej rundy, w której przegrała z Olgą Puczkową. W maju 2011 roku osiągnęła półfinał turnieju w Carson, a w lipcu powtórzyła to osiągnięcie w Atlancie.

W sierpniu 2011 roku tenisistka otrzymała od organizatorów wielkoszlemowego turnieju US Open tzw. dziką kartę do udziału w kwalifikacjach gry pojedynczej oraz do turnieju głównego gry podwójnej. W kwalifikacjach singla pokonała w pierwszej rundzie Hiszpankę Arantxę Parrę Santonję i przegrała w drugiej z Laurą Robson. W grze podwójnej, w parze z Jessicą Pegulą, dotarła do trzeciej rundy turnieju głównego, pokonując w pierwszych rundach znacznie wyżej notowane zawodniczki: Klaudię Jans i Alicję Rosolską oraz Līgę Dekmeijerę wraz z Jeleną Janković. Zagrała także w pierwszej rundzie gry mieszanej.

W styczniu 2012 roku wygrała juniorski Australian Open i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W finale singla pokonała Juliję Putincewą, a w finale debla (w parze z Gabrielle Andrews) – parę Irina Chromaczowa i Danka Kovinić.

Pomimo sukcesów amerykański związek tenisowy United States Tennis Association nie chciał dopuścić jej do występu w US Open z powodu nadwagi i zagroził zaprzestaniem finansowania przygotowań i przejazdów zawodniczki. Ostatecznie Townsend sfinansowała występ w turnieju z własnych środków i dotarła do ćwierćfinału. Rodzice zatrudnili też jako trenera Zinę Garrison[2].

W lipcu 2012 roku odniosła sukces w deblu na trawiastych kortach Wimbledonu. Razem z Eugenie Bouchard pokonały w finale Belindę Bencic i Anę Konjuh 6:4, 6:3. Podczas US Open ponownie zwyciężyła w rywalizacji deblowej dziewcząt. Wspólnie z Andrews pokonały Bencic i Uberalovą 6:4, 6:3.

W lipcu 2013 roku osiągnęła finał Wimbledonu w grze pojedynczej dziewcząt. Przegrała w nim z Belindą Bencic wynikiem 6:4, 1:6, 4:6. W sierpniu osiągnęła finał zawodów deblowych w Waszyngtonie. Razem z Eugenie Bouchard uległy parze Shūko AoyamaWiera Duszewina wynikiem 3:6, 3:6.

Do French Open 2014 dostała się dzięki dzikiej karcie, uczestnicząc w turniejach cyklu ITF. W pierwszej rundzie pokonała Vanię King, a w drugiej rundzie rozstawioną z numerem 20. Alizé Cornet[2]. W kolejnej fazie uległa Carli Suárez Navarro.

W sezonie 2022 osiągnęła finał US Open w grze podwójnej. Razem z Catherine McNally uległy parze Barbora KrejčíkováKateřina Siniaková 6:3, 5:7, 1:6.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 1R A Q3 1R 1R 2R A A 2R 1R 0 / 6 2 – 6
French Open A A A 3R 1R 2R 2R 2R 1R A A 1R 1R A 0 / 8 5 – 8
Wimbledon A A A 1R A Q2 Q1 2R 2R NH A A Q3 1R 0 / 4 2 – 4
US Open Q2 A Q3 1R Q2 1R 1R 2R 4R 1R A 1R 3R 2R 0 / 9 7 – 9
Ranking na koniec roku 428 676 308 102 304 132 105 74 84 89 293 131 80 0 / 27 16 – 27

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R 1R 3R 2R A A 2R 3R 0 / 6 6 – 6
French Open A A A A A A 1R 2R 1R A A SF F A 0 / 5 10 – 5
Wimbledon A A A A A Q2 1R A 1R NH A A 2R W 1 / 4 7 – 3
US Open 3R A 1R 1R 2R QF 1R 1R 2R SF A F QF SF 0 / 12 21 – 12
Ranking na koniec roku 234 546 190 156 124 73 150 153 89 67 134 33 7 1 / 27 44 – 26

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A QF 1R 0 / 2 2 – 2
French Open A A A A A A A A A NH A A 2R A 0 / 1 1 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A NH A A 2R QF 0 / 2 3 – 2
US Open 1R A A SF 2R 1R A 1R A NH A A SF F 0 / 7 11 – 7
0 / 12 17 – 11

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 13 (7–6)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 4 sierpnia 2013 Waszyngton Twarda Kanada Eugenie Bouchard Japonia Shūko Aoyama
Rosja Wiera Duszewina
3:6, 3:6
Finalistka 2. 6 stycznia 2019 Auckland Twarda Nowa Zelandia Paige Hourigan Kanada Eugenie Bouchard
Stany Zjednoczone Sofia Kenin
6:1, 1:6, 7–10
Zwyciężczyni 1. 12 stycznia 2020 Auckland Twarda Stany Zjednoczone Asia Muhammad Stany Zjednoczone Serena Williams
Dania Caroline Wozniacki
6:4, 6:4
Finalistka 3. 11 września 2022 US Open Twarda Stany Zjednoczone Catherine McNally Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
6:3, 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 2. 8 stycznia 2023 Adelaide Twarda Stany Zjednoczone Asia Muhammad Australia Storm Hunter
Czechy Kateřina Siniaková
6:2, 7:6(2)
Zwyciężczyni 3. 14 stycznia 2023 Adelaide Twarda Brazylia Luisa Stefani Anastasija Pawluczenkowa
Kazachstan Jelena Rybakina
7:5, 7:6(3)
Finalistka 4. 2 kwietnia 2023 Miami Twarda Kanada Leylah Fernandez Stany Zjednoczone Coco Gauff
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
6:7(6), 2:6
Finalistka 5. 11 czerwca 2023 French Open Ceglana Kanada Leylah Fernandez Hsieh Su-wei
Wang Xinyu
6:1, 6:7(5), 1:6
Zwyciężczyni 4. 19 sierpnia 2023 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Alycia Parks Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
6:7(1), 6:4, 10–6
Zwyciężczyni 5. 12 stycznia 2024 Adelaide Twarda Brazylia Beatriz Haddad Maia Francja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
7:5, 6:3
Zwyciężczyni 6. 14 lipca 2024 Wimbledon Trawiasta Czechy Kateřina Siniaková Kanada Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia Erin Routliffe
7:6(5), 7:6(1)
Zwyciężczyni 7. 3 sierpnia 2024 Waszyngton Twarda Stany Zjednoczone Asia Muhammad Jiang Xinyu
Wu Fang-hsien
7:6(0), 6:3
Finalistka 6. 9 listopada 2024 Rijad Twarda (hala) Czechy Kateřina Siniaková Kanada Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia Erin Routliffe
5:7, 3:6


Gra mieszana 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 5 września 2024 US Open Twarda Stany Zjednoczone Donald Young Włochy Sara Errani
Włochy Andrea Vavassori
6:7(0), 5:7

Finały turniejów WTA 125

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 21 maja 2023 Florencja Ceglana Włochy Jasmine Paolini 3:6, 5:7

Gra podwójna 4 (2–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 marca 2018 Indian Wells Twarda Belgia Yanina Wickmayer Stany Zjednoczone Jennifer Brady
Stany Zjednoczone Vania King
6:4, 6:4
Finalistka 1. 26 stycznia 2019 Newport Beach Twarda Belgia Yanina Wickmayer Stany Zjednoczone Hayley Carter
Stany Zjednoczone Ena Shibahara
3:6, 6:7(1)
Finalistka 2. 2 marca 2019 Indian Wells Twarda Belgia Yanina Wickmayer Czechy Kristýna Plíšková
Rosja Jewgienija Rodina
6:7(7), 4:6
Zwyciężczyni 2. 7 marca 2020 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Asia Muhammad Stany Zjednoczone Catherine McNally
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
6:4, 6:4

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2023 Zawodniczki rezerwowe Kanada Leylah Fernandez nie wystąpiły
2024 Finał Czechy Kateřina Siniaková Kanada Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia Erin Routliffe
5:7, 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 27/04/2014 Stany Zjednoczone Charlottesville ITF 50 000 ziemna Paragwaj Montserrat González 6:2, 6:3
2. 04/05/2014 Stany Zjednoczone Indian Harbour Beach ITF 50 000 ziemna Kazachstan Julija Putincewa 6:1, 6:1
3. 01/05/2016 Stany Zjednoczone Charlottesville ITF 50 000 ziemna Stany Zjednoczone Grace Min 7:5, 6:1
4. 15/10/2017 Stany Zjednoczone Sumter ITF 25 000 twarda Norwegia Ulrikke Eikeri 6:2, 6:1
5. 22/10/2017 Stany Zjednoczone Florence ITF 25 000 twarda Belgia Ysaline Bonaventure 6:1, 7:5
6. 12/11/2017 Stany Zjednoczone Waco ITF 80 000 twarda Chorwacja Ajla Tomljanović 6:3, 2:6, 6:2
7. 22/04/2018 Stany Zjednoczone Dothan ITF 80 000 ziemna Kolumbia Mariana Duque Mariño 4:6, 6:3, 6:2
8. 06/05/2018 Stany Zjednoczone Charleston ITF 80 000 ziemna Stany Zjednoczone Madison Brengle 6:0, 6:4
9. 17/06/2018 Stany Zjednoczone Sumter ITF 25 000 twarda Francja Alizé Lim krecz
10. 05/05/2019 Stany Zjednoczone Charleston ITF 100 000 twarda Stany Zjednoczone Whitney Osuigwe 6:4, 6:4
11. 01/05/2022 Stany Zjednoczone Charleston ITF 100 000 ziemna Wang Xiyu 6:3, 6:2
12. 30/10/2022 Stany Zjednoczone Tyler ITF 80 000 twarda Yuan Yue 6:4, 6:2
13. 01/10/2023 Stany Zjednoczone Templeton ITF 60 000 twarda Meksyk Renata Zarazúa 6:3, 6:1
14. 22/10/2023 Stany Zjednoczone Macon ITF 80 000 twarda Węgry Panna Udvardy 6:3, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2012 Australia Australian Open Twarda Rosja Julija Putincewa 6:1, 3:6, 6:3
Finalistka 2013 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Szwajcaria Belinda Bencic 6:4, 1:6, 4:6

Gra podwójna (4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2011 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Gabrielle Andrews Rosja Irina Chromaczowa
Holandia Demi Schuurs
4:6, 7:5, 10-5
Zwyciężczyni 2012 Australia Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Gabrielle Andrews Rosja Irina Chromaczowa
Czarnogóra Danka Kovinić
5:7, 7:5, 10-6
Zwyciężczyni 2012 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Kanada Eugenie Bouchard Szwajcaria Belinda Bencic
Chorwacja Ana Konjuh
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 2012 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Gabrielle Andrews Szwajcaria Belinda Bencic
Słowacja Petra Uberalová
6:4, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Тэйлор Таунсенд переходит в профессиональный Тур. gotennis.ru, 2012-12-04. [dostęp 2013-09-12]. (ros.).
  2. a b Krzysztof Srogosz: Puszysta 18-latka gwiazdą Rolanda Garrosa. Grupa Onet S.A, 2014-05-29. [dostęp 2014-05-30]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]