Juliusz Petry
Juliusz Stefan Petry (ur. 1890, zm. 1961) – polski literat, organizator i twórca radiowy; pierwszy dyrektor Polskiego Radia Lwów i dyrektor Polskiego Radia Wilno, a po wojnie i przymusowym wysiedleniu ze Lwowa – we Wrocławiu; współorganizator TVP, autor licznych słuchowisk.
Od stycznia 1935 był wiceprezesem Koła Przyjaciół Związku Strzeleckiego przy Zarządzie Z.S. we Lwowie (stowarzyszenia wspierającego Związek Strzelecki, wiceprezesem KPZS Zenon Wachlowski, a innym członkiem został Kazimierz Szpaczyński)[1].
W czerwcu 1937 odszedł z Polskiego Radia Wilno i powrócił do Polskiego Radia Lwów na stanowisko dyrektora[2].
W 1937 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi na polu pracy zawodowej[3][4][5].
W latach 1946–1948 zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej we Wrocławiu z ramienia SD[6].
Przypisy
- ↑ Kronika miejska. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 2 z 4 stycznia 1935.
- ↑ Dyr. Petry wraca do Lwowa. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 133 z 17 czerwca 1937.
- ↑ M.P. z 1937 r. Nr 260, poz. 411.
- ↑ Odznaczenia w Polskim Radio. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 2, Nr 1624 z 10 listopada 1937.
- ↑ Odznaczenia w dniu Święta Niepodległości. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 258 z 13 listopada 1937.
- ↑ Anna Ziemba, Powstanie i działalność Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu w latach 1945-1950, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1972, s. 255
