Justyna Dąbrowska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Justyna Dąbrowska, właśc. Justyna Sokół-Dąbrowska (ur. w Warszawie, 1 września 1960) – psycholożka, psychoterapeutka, redaktorka, felietonistka, autorka książek.

Życiorys[1][edytuj | edytuj kod]

W 1985 ukończyła psychologię kliniczną na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską napisała pod kierunkiem Mai Lus-Turlejskiej, zajmując się w niej analizą rodowodów etycznych ówczesnych działaczy opozycji demokratycznej. Przeprowadziła wówczas wywiady z wieloma osobami ukrywającymi się w podziemiu, takimi jak Konrad Bieliński, Zbigniew Janas, Jan Lityński[2], Joanna Szczęsna, Henryk Wujec, Ludwika Wujec; rozmawiała także z Ireneuszem Gugulskim, Jackiem Kuroniem[3], Janem Józefem Lipskim[4] i Antonim Macierewiczem[1]. Po 1989 współtworzyła 2SLO (Społeczne Liceum przy ul. Nowowiejskiej 5) w Warszawie, gdzie pracowała jako psycholog.

Od początku istnienia Gazety Wyborczej publikowała tam felietony na temat wychowania dzieci, początkowo w wydaniu weekendowym, a później w "Magazynie Kolorowym". W 1994 założyła, a następnie prowadziła, redakcję miesięcznika Dziecko, w którym pracowali i publikowali m.in.: Agnieszka Graff, Mikołaj Grynberg, Paweł Kwaśniewski, Tomasz Kwaśniewski, Junona Lamcha-Grynberg, Joanna Olech, Paweł Pawlak, Elżbieta Smoleńska, Małgorzata Strzałkowska, Magdalena Szczypiorska, Joanna Szulc, Elżbieta Wasiuczyńska i Wojciech Widłak[1]. W 1995 otrzymała tytuł Redaktora Naczelnego Roku od miesięcznika Media i Marketing. Była współtwórczynią pierwszego portalu dla rodziców małych dzieci e-dziecko[5]. Jako redaktorka specjalizuje się w redagowaniu wywiadów i literatury faktu. Redagowała m.in. „Serię z różą” wydawnictwa Krytyki Politycznej, w tym książki Małgorzaty Szumowskiej, Ludwiki Wujec i Andy Rottenberg[1].

Od 2010 publikuje w Tygodniku Powszechnym[6], Gazecie Wyborczej i Piśmie[7], a także w formie książkowej, rozmowy z intelektualistami i artystami będącymi na ostatnim odcinku swojej życiowej drogi[1][8]. W 2012 otrzymała nagrodę im. Barbary Łopieńskiej[9][10] za „najlepszy wywiad prasowy roku 2011” (rozmowę z Jerzym Jedlickim[11]).

Jako psychoterapeutka od 25 lat związana z Laboratorium Psychoedukacji[12]. Ceryfikowana psychoterapeutka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz European Association for Psychotherapy. Ukończyła także szkolenie „Parent Infant Psychoanalytic Psychotherapy” w Anna Freud Centre w Londynie[12]. Prowadzi pierwsze w Polsce seminaria otwarte na temat psychologicznej pomocy okołoporodowej dla psychoterapeutek, położnych, lekarek i douli[1].

Córka tłumaczki Ireny Lewandowskiej oraz poety i tłumacza Witolda Dąbrowskiego[13]. Jako dziecko (1968-1972) występowała jako aktorka dubbingowa[14]. Od 1982 żona grafika Pawła Malko; matka psycholożki Uli Malko oraz historyka idei, dziennikarza i ekonomisty Jędrzeja Malko[15].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Z dziećmi bez stresu, Wyd. Jacek Santorski & Co, 1993.
  • Nawet z dziećmi może być przyjemnie, Wyd. Sic!, 1996.
  • Spojrzenie wstecz. Rozmowy, Wydawnictwo Czarne, 2012.
  • Nie ma się czego bać. Rozmowy z Mistrzami, Wydawnictwo Agora, 2016.
  • Matka młodej matki, Wyd. Mamania, 2016.
  • Jaka piękna iluzja. Magdalena Tulli w rozmowie z Justyną Dąbrowską, Znak. Literanova, 2017.
  • Miłość jest warta starania. Rozmowy z Mistrzami, Wydawnictwo Agora, 2019.
  • Zawsze jest ciąg dalszy. Rozmowy z Psychoterapeutami, Wydawnictwo Agora, 2021.
  • Przeprowadzę cię na drugi brzeg. Rozmowy o porodzie, traumie i ukojeniu, Wydawnictwo Agora, 2023.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Justyna Dąbrowska, Psychoterapeutka, redaktorka, autorka [online] [dostęp 2024-01-14].
  2. ↑ Justyna Dąbrowska, Tomasz W. Michałowski, Jan Lityński: Kilka rzeczy mogłem zrobić lepiej [online], wyborcza.pl, 27 lutego 2021 [dostęp 2024-01-14].
  3. ↑ Justyna Dąbrowska, Dlaczego jestem taki jaki jestem. Nieznana rozmowa z Jackiem Kuroniem. [online], wyborcza.pl, 7 marca 2014 [dostęp 2024-01-14].
  4. ↑ Justyna Dąbrowska, Zdrowe odruchy [online], tygodnikpowszechny.pl, 27 września 2011 [dostęp 2024-01-14].
  5. ↑ Praca zbiorowa, Niezbędnik ateisty Wydawnictwo Czarna Owca Warszawa 2010, s.7.
  6. ↑ Tygodnik Powszechny. Materiał autora: Justyna Dąbrowska [online], tygodnikpowszechny.pl/ [dostęp 2024-01-14].
  7. ↑ Magazyn Pismo. Autorzy. Justyna Dąbrowska [online], magazynpismo.pl [dostęp 2021-01-14].
  8. ↑ Justyna Dąbrowska [online], Opowieści. Agencja autorska. [dostęp 2024-01-14].
  9. ↑ Małgorzata Wyszyńska: Justyna Dąbrowska laureatką Nagrody im. Barbary Łopieńskiej. Press, 2012-04-17. [dostęp 2012-06-27].
  10. ↑ Justyna Dąbrowska laureatką nagrody im. Barbary Łopieńskiej [online], money.pl, 17 kwietnia 2012 [dostęp 2024-01-14].
  11. ↑ Justyna Dąbrowska, Jerzy Jedlicki, O życiu tak w ogóle. Spis rzeczy z nienapisanej książki, „Tygodnik Powszechny” (13/2011), 27 marca 2011, 24-25. [dostęp 2023-12-11].
  12. ↑ a b Laboratorium Psychoedukacji. Zespół LPS. Justyna Dąbrowska [online] [dostęp 2023-12-11].
  13. ↑ Wiersze jak głos Kuronia [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-01-14].
  14. ↑ Filmografia Justyna Dąbrowska [online], filmweb.pl [dostęp 2023-12-11].
  15. ↑ Jędrzej Malko [online] [dostęp 2024-01-24].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Justyna_Dąbrowska&oldid=72723373”