Karczoch zwyczajny
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
karczoch zwyczajny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cynara cardunculus L. Sp. Pl. 2: 827. 1753[3] | |||
Synonimy | |||
|
Karczoch zwyczajny, k. hiszpański, kard (Cynara cardunculus) – gatunek wieloletniej rośliny zielnej należący do rodziny astrowatych. Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego – z Europy Południowej, Wysp Kanaryjskich i Afryki Północnej (od Maroko po Libię)[4]. Jest szeroko rozprzestrzeniony jako gatunek uprawiany, w wielu obszarach o ciepłym klimacie rośnie także jako dziczejący[4], w tym inwazyjny na obu kontynentach amerykańskich i w Australii[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Łodyga
- Dorasta do około 2 m.
- Liście[6]
- Szerokość do 30 cm i długość do 70 cm. Blaszka liściowa głęboko wcinana w górnej części po obu stronach aż do ogonka, który ma 1–2 cm długości. W dolnej części liść staje się pierzasty. Wszystkie odcinki liścia mają wyraźnie ząbkowane brzegi i zaostrzony szczyt. Kolców brak. Górna powierzchnia blaszki jest zielona, z drobnymi białawymi włoskami okrywowymi. Dolna powierzchnia jest jasnozielona lub biała i gęsto owłosiona długimi, splątanymi włoskami. Ogonek i główne nerwy są płaskie na górnej powierzchni. Na powierzchni dolnej są wyraźnie wypukłe i podłużnie prążkowane.
- Kwiaty
- Zebrane w kuliste kwiatostany, złożone z fioletowych kwiatów (przypominających kwiaty ostu) otoczonych łuskowatymi liśćmi o mięsistych nasadach.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]W obrębie gatunku wyróżnia się trzy podgatunki[3]:
- C. cardunculus subsp. cardunculus
- C. cardunculus subsp. flavescens Wiklung
- C. cardunculus subsp. zingaroensis (Raimondo & Domina) Raimondo & Domina
W obrębie podgatunku typowego wyróżniane są trzy odmiany[7]:
- var. scolymus (L.) Fiori
- var. altilis DC.
- var. sylvestris (Lamk) Fiori
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Surowiec zielarski[6]
- Liść karczocha (Cynarae folium) – cały lub rozdrobniony, wysuszony liść. Surowiec powinien zawierać nie mniej niż 0,8% kwasu chlorogenowego. Zawiera liczne kwasy fenolowe, pochodne kwasu kawowego i chinowego, cynarynę. Charakteryzuje się dużą zawartością składników mineralnych (potasu, sodu i fosforu), witaminy C, błonnika, polifenoli, flawonów, inuliny i hydroksycynamonianów – pochodnych kwasu kawoilochinowego[8].
- Działanie
- Z karczochów produkuje się preparaty znajdujące szczególne zastosowanie w leczeniu i długotrwałej profilaktyce podwyższonego poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi[9]. Karczoch jest również źródłem flawonoidów (luteolina, apigenina). Ekstrakt z liści karczocha ma właściwości hepatoprotekcyjne, przeciwdrobnoustrojowe oraz redukujące poziom cholesterolu. Wykazano silne działanie przeciwutleniające ekstraktu z karczocha[10]. Działa także przeciw integrazie HIV. Posiada właściwości hipoglikemiczne, prebiotyczne i probiotyczne, wspomaga przepływ żółci w drogach żółciowych[8]. Polifenole i flawonoidy zawarte w nalewce z liści karczocha wykazują bardzo silne działanie antyoksydacyjne oraz przeciwzapalne[11][12]. Ekstrakt z karczocha działa in vitro i in vivo szeroko przeciwnowotworowo, silnie wpływając na wzrost, migrację i inwazję w przypadku międzybłoniaka opłucnej[13].
Znana już w starożytnym Rzymie i Grecji. Jej uprawa upowszechniła się w basenie Morza Śródziemnego przed XII wiekiem. Obecnie uprawiana w krajach o ciepłym klimacie. Znajduje się w Rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej. W Polsce uprawiana sporadycznie, amatorsko. Wysiewa się nasiona w rozsadnikach cieplarnianych, wysadza do gruntu po ustąpieniu przymrozków. Zbiór od sierpnia do przymrozków. Nie zimuje.
Karczochy
Produkcja w 2018 | |
---|---|
Państwo | Produkcja w tonach |
Włochy | 389 813 |
Egipt | 323 866 |
Hiszpania | 208 463 |
Peru | 154 552 |
Algieria | 124 659 |
Argentyna | 110 657 |
Chiny | 90 397 |
Francja | 47 190 |
Stany Zjednoczone | 45 382 |
Maroko | 44 591 |
Karczoch zwyczajny jest warzywem. Częścią jadalną są części główki kwiatostanów po usunięciu zewnętrznych stwardniałych łusek okrywy, pozostałe mięsiste końce łuskowatych okryw kwiatostanu, kwiatostan, jego dno oraz krótki koniec łodygi. U starszych pąków jadalne jest tylko dno kwiatowe. Spożywany po uprzednim ugotowaniu, usmażeniu lub pieczeniu. We Włoszech młode główki kwiatowe po ugotowaniu zalewa się oliwą i przechowuje. Karczochy można konserwować w puszkach. Czasami jako dodatki do surówek oraz jako ozdoba używane są bielone liście.
Wartość odżywcza
[edytuj | edytuj kod]Karczochy zawierają około 3% cukrów, 3% białka, tłuszcz i witaminę C. Wartość odżywcza karczochów nie jest duża, ale są cenione ze względu na zawartość cukru – inuliny – może być spożywany przez chorych na cukrzycę. Jest także polecany dla chorych ze schorzeniami wątroby.
Roślina kosmetyczna
[edytuj | edytuj kod]Karczoch jest uważany za cenny dodatek do płynów oczyszczających skórę, toników, lotionów, kremów i maseczek kosmetycznych[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- ↑ a b Cynara cardunculus L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-07-16].
- ↑ a b Taxon: Cynara cardunculus L. (Cynara cardunculus Cardoon and Scolymus Groups). [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-07-16].
- ↑ David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 266, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ Gaetano Roberto Pesce, Giovanni Mauromicale: Cynara cardunculus L.: Historical and Economic Importance, Botanical Descriptions, Genetic Resources and Traditional Uses. W: The Globe Artichoke Genome. Springer, 2019, s. 1-19.
- ↑ a b Maryem Ben Salem i inni, Pharmacological Studies of Artichoke Leaf Extract and Their Health Benefits, „Plant Foods for Human Nutrition”, 70 (4), 2015, s. 441–453, DOI: 10.1007/s11130-015-0503-8, ISSN 1573-9104 [dostęp 2021-01-04] (ang.).
- ↑ Maryem Ben Salem i inni, LC-MS/MS Analysis and Hepatoprotective Activity of Artichoke (Cynara scolymus L.) Leaves Extract against High Fat Diet-Induced Obesity in Rats, „BioMed Research International”, 2019, DOI: 10.1155/2019/4851279, PMID: 31240213, PMCID: PMC6556340 [dostęp 2021-01-04] (ang.).
- ↑ Güldal Mehmetçik i inni, Effect of pretreatment with artichoke extract on carbon tetrachloride-induced liver injury and oxidative stress, „Experimental and Toxicologic Pathology”, 60 (6), 2008, s. 475–480, DOI: 10.1016/j.etp.2008.04.014 .
- ↑ Natasa Bogavac-Stanojevic i inni, The role of artichoke leaf tincture (Cynara scolymus) in the suppression of DNA damage and atherosclerosis in rats fed an atherogenic diet, „Pharmaceutical Biology”, 56 (1), 2018, s. 138–144, DOI: 10.1080/13880209.2018.1434549, ISSN 1388-0209, PMID: 29409377, PMCID: PMC6130604 [dostęp 2021-01-04] .
- ↑ Maryem Ben Salem i inni, Chemicals Compositions, Antioxidant and Anti-Inflammatory Activity of Cynara scolymus Leaves Extracts, and Analysis of Major Bioactive Polyphenols by HPLC, „Evidence-based Complementary and Alternative Medicine : eCAM”, 2017, 2017, DOI: 10.1155/2017/4951937, ISSN 1741-427X, PMID: 28539965, PMCID: PMC5429947 [dostęp 2021-01-04] .
- ↑ Claudio Pulito i inni, Cynara scolymus affects malignant pleural mesothelioma by promoting apoptosis and restraining invasion, „Oncotarget”, 6 (20), 2015, s. 18134–18150, DOI: 10.18632/oncotarget.4017, ISSN 1949-2553, PMID: 26136339, PMCID: PMC4627240 [dostęp 2021-01-04] .
- ↑ FAOSTAT [online], www.fao.org [dostęp 2020-04-13] .
- ↑ Bohumír Hlava , Rośliny kosmetyczne, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1984, s. 96, ISBN 83-09-00765-5 .