Karol Kučera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Kučera
Państwo

 Słowacja

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1974
Bratysława

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1992

Zakończenie kariery

2005

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

6

Najwyżej w rankingu

6 (14 września 1998)

Australian Open

SF (1998)

Roland Garros

3R (1996, 2000)

Wimbledon

4R (1999)

US Open

QF (1998)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

131 (7 czerwca 2004)

Australian Open

1R (2004)

Roland Garros

2R (2004)

Wimbledon

2R (2003)

US Open

2R (2003)

Odznaczenia
Order Ľudovíta Štúra II Klasy (Słowacja)

Karol Kučera (ur. 4 marca 1974 w Bratysławie) – słowacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, parlamentarzysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991–1992 był członkiem reprezentacji Czechosłowacji w Pucharze Galea, w 1992 zdobył drużynowe mistrzostwo Europy. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 2005. W 1993 na French Open debiutował w imprezie wielkoszlemowej, a rok później osiągnął pierwszy finał turniejowy rangi ATP World Tour w Umagu.

W 1995 wygrał turniej na kortach trawiastych w Rosmalen, w finale wygrywając z Andersem Järrydem. Kolejne turniejowe zwycięstwo odniósł w 1997, kiedy triumfował w Ostrawie po pokonaniu w finale Magnusa Normana. Był w tymże roku także w finałach w Nottingham (przegrał z Gregiem Rusedskim) i Stuttgarcie (przegrał z Àlexem Corretją).

Jeszcze lepsze wyniki uzyskiwane w 1998 dały zawodnikowi awans do czołowej dziesiątki rankingu (we wrześniu tegoż roku był klasyfikowany na 6. miejscu na świecie). Wygrał turnieje w Sydney i New Haven, był w finałach w Stuttgarcie i Wiedniu. Zaliczył także najlepszy sezon wielkoszlemowy – doszedł do półfinału Australian Open (pokonując m.in. w ćwierćfinale lidera rankingu światowego Pete’a Samprasa, a przegrywając z późniejszym zwycięzcą Petrem Kordą), a także ćwierćfinału US Open (gdzie wyeliminował Andre Agassiego i gdzie pokonał go Pete Sampras). Wystąpił w niepunktowanym Pucharze Wielkiego Szlema (doszedł do półfinału) oraz w turnieju ATP Finals (odpadł po trzech porażkach grupowych z Carlosem Moyą, Pete’em Samprasem i Jewgienijem Kafielnikowem).

Pozycję w światowej czołówce utrzymywał w kolejnych sezonach, w 1999 wygrywając turniej w Bazylei (pokonał kolejno Andre Agassiego, Nicolasa Kiefera i Tima Henmana), w 2000 eliminując na French Open obrońcę tytułu Andre Agassiego już w 1 rundzie. Wysoką pozycję rankingową utracił w 2001, kiedy przez trzy miesiące był nieobecny w turniejach ze względu na kontuzję. W 2003 wygrał swój szósty turniej w karierze w Kopenhadze (w finale z Olivierem Rochusem) oraz był w finale w Ćennaju (porażka z Paradornem Srichaphanem). W 2004 znalazł się poza pierwszą setką rankingu. W grze podwójnej nie odniósł turniejowego zwycięstwa, ale awansował do czterech finałów.

Karol Kučera w Pucharze Davisa reprezentował Słowację w latach 1994–2005. W 1997 miał znaczący wkład w awans tej drużyny do najwyższej klasy rozgrywek, tj. grupy światowej. Był również w jej składzie w 2005, kiedy Słowacja po raz pierwszy wystąpiła w finale rozgrywek, ale nie odgrywał już wówczas wiodącej roli (zdobył punkt w półfinale, kiedy mecz poddał Argentyńczyk Mariano Puerta, a w finale uległ Chorwatowi Ivanowi Ljubičiciowi), zaś trofeum przypadło Chorwatom. Łączny bilans jego występów w Pucharze Davisa wyniósł 33 zwycięstwa i 18 porażek.

W 2000 przyczynił się do pierwszego triumfu Słowacji w Drużynowym Pucharze Świata. Startował także w igrzyskach olimpijskich – w Atlancie w 1996 (przegrał w 2. rundzie z Andre Agassim), w Sydney w 2000 (w 2. rundzie poniósł porażkę z Rogerem Federerem) i w Atenach w 2004 (odpadając w 1. rundzie z Maratem Safinem). W Sydney doszedł ponadto do ćwierćfinału gry podwójnej wspólnie z Dominikiem Hrbatým. W Atlancie w deblu, grając z Jánem Krošlákiem, odpadł w 1. rundzie.

Praworęczny, z bekhendem oburęcznym, Karol Kučera znany był z gry z głębi kortu. Dysponował bogatym wachlarzem zagrań, skuteczny był zwłaszcza w odbiorze serwisu. W jego tenisie widać wpływ jego wieloletniego trenera Miloslava Mečířa, który grał w podobny sposób.

Działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

W późniejszych latach zajął się działalnością trenerską, trenując m.in. drużynę narodową i drużynę Słowacji w Pucharze Davisa. Został głównym trenerem w centrum tenisowym NTC w Bratysławie (Národné tenisové centrum)[1]. W wyborach w 2020 z ramienia ugrupowania Zwyczajni Ludzie uzyskał mandat posła do Rady Narodowej[2].

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (6–6)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 28 sierpnia 1994 Umag Ceglana Hiszpania Alberto Berasategui 2:6, 4:6
Zwycięzca 1. 18 czerwca 1995 Rosmalen Trawiasta Szwecja Anders Järryd 7:6(7), 7:6(4)
Finalista 2. 22 czerwca 1997 Nottingham Trawiasta Wielka Brytania Greg Rusedski 4:6, 5:7
Finalista 3. 20 lipca 1997 Stuttgart Ceglana Hiszpania Àlex Corretja 2:6, 5:7
Zwycięzca 2. 20 października 1997 Ostrawa Dywanowa (hala) Szwecja Magnus Norman 6:2, krecz
Zwycięzca 3. 18 stycznia 1998 Sydney Twarda Wielka Brytania Tim Henman 7:5, 6:4
Finalista 4. 27 lipca 1998 Stuttgart Ceglana Brazylia Gustavo Kuerten 6:4, 2:6, 4:6
Zwycięzca 4. 23 sierpnia 1998 New Haven Twarda Chorwacja Goran Ivanišević 6:4, 5:7, 6:2
Finalista 5. 18 października 1998 Wiedeń Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Pete Sampras 3:6, 6:7(3), 1:6
Zwycięzca 5. 10 października 1999 Bazylea Dywanowa (hala) Wielka Brytania Tim Henman 6:4, 7:6(10), 4:6, 4:6, 7:6(2)
Finalista 6. 5 stycznia 2003 Ćennaj Twarda Tajlandia Paradorn Srichaphan 3:6, 1:6
Zwycięzca 6. 2 marca 2003 Kopenhaga Twarda (hala) Belgia Olivier Rochus 7:6(4), 6:4

Gra podwójna (0–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 28 sierpnia 1994 Umag Ceglana Kenia Paul Wekesa Urugwaj Diego Pérez
Hiszpania Francisco Roig
2:6, 4:6
Finalista 2. 20 października 1996 Ostrawa Dywanowa (hala) Słowacja Ján Krošlák Australia Sandon Stolle
Czechy Cyril Suk
6:7, 3:6
Finalista 3. 27 lipca 1997 Umag Ceglana Słowacja Dominik Hrbatý Rumunia Dinu Pescariu
Włochy Davide Sanguinetti
6:7, 4:6
Finalista 4. 9 sierpnia 1998 Amsterdam Ceglana Słowacja Dominik Hrbatý Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 2:6

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karol Kučera. obycajniludia.sk. [dostęp 2020-03-03]. (słow.).
  2. Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
  3. Rad Ľudovíta Štúra, II. trieda. prezident.sk. [dostęp 2020-03-03]. (słow.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]