Kolonia Karola Miarki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolonia Karola Miarki
część Prudnika
Ilustracja
Fragment ul. Karola Miarki
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

prudnicki

Miasto

Prudnik

SIMC

0965884

Powierzchnia

0,33 km²

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-200

Tablice rejestracyjne

OPR

Położenie na mapie Prudnika
Mapa konturowa Prudnika, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie gminy Prudnik
Mapa konturowa gminy Prudnik, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Ziemia50°19′34″N 17°35′57″E/50,326111 17,599167

Kolonia Karola Miarkiczęść miasta Prudnik[1], położona na północno-wschodnim skraju miasta, na północ od Jasionowego Wzgórza, przy wyjeździe w kierunku Lubrzy. Obejmuje obszar osiedla domków jednorodzinnych przy ulicy Karola Miarki.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Część miasta obejmuje obszar osiedla domków jednorodzinnych przy ulicy Karola Miarki. Położona jest na północny wschód od centrum Prudnika, około 6 km od granicy z Czechami i około 2 km od centrum miasta. Na południe od niej znajduje się Jasionowe Wzgórze i Górka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Teren, na którym powstało osiedle, nazywany był „polem lubrzańskim” (niem. Das Leuberer Feld) od pobliskiej Lubrzy[2]. Pierwsze domy mieszkalne na tym terenie powstały w latach 20. XX wieku dla pracowników tkalni lnu i adamaszku „S. Fränkel” (późniejsze ZPB „Frotex”)[3] z inicjatywy Hansa Huberta Pinkusa[4], ówczesnego dyrektora fabryki[5]. Było to osiedle bliźniaczych[6] domów robotniczych. Każdy z domków posiadał ogródek, co miało podnosić walory życia[7].

W czasie I wojny światowej na osiedlu została rozplanowana „kolonia dla żołnierzy wracających z wojny”[8]. Po zakończeniu II wojny światowej osiedlu zostało nadane imię Karola Miarki – polskiego działacza społecznego na Górnym Śląsku w XIX wieku[7]. W latach 1957–1958 zbudowano 40 domów na przedłużeniu osiedla[9]. Po pierwszym walnym zebraniu 53 członków Towarzystwa Ogrodów i Osiedli Działkowych 14 marca 1964 powstał kompleks ogrodów „Karola Miarki”[10]. W latach 80. XX wieku diecezja opolska planowała budowę kościoła, plebanii i domu katechetycznego na osiedlu Karola Miarki. Wojewoda opolski Kazimierz Dzierżan podczas spotkania z biskupem Alfonsem Nossolem w 1986 nie wyraził zgody na budowę ze względu na brak działki budowlanej, i ponieważ ograniczyłaby ona budowę 200 mieszkań spółdzielczych[11].

Po 1989 na Kolonii Karola Miarki zmieniono nazwy niektórych ulic: Aleksandra Zawadzkiego na Jana Kazimierza, Dąbrowszczaków na Józefa Wybickiego, Jerzego Ziętka na Monte Cassino[12]. Rejon Kolonii Karola Miarki został zalany podczas powodzi tysiąclecia w lipcu 1997[13]. W 2003 zbudowano obwodnicę Prudnika, zaczynającą się na rondzie przy Kolonii Karola Miarki[14]. W październiku 2008 TBS rozpoczął rozbudowę osiedla[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obwieszczenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia – Dziennik Ustaw [online], dziennikustaw.gov.pl [dostęp 2018-12-20].
  2. Plan pola lubrzańskiego i ceglanego (dzisiejsza ul. Polna i Karola Miarki) MP/AU/1032 [online], wok4u.eu [dostęp 2022-02-23].
  3. Marcin Domino, Jak zmieniał się Prudnik z inicjatywy rodzin Fränkel i Pinkus – cz. 1 [online], Prudnik24, 13 stycznia 2015 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  4. Maciej Dobrzański, Jak powojenny Prudnik upamiętnił Fränklów i Pinkusów? [online], Prudnik24, 16 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  5. Edyta Hanszke, Dzieje królewskiego Żyda [online], Nowa Trybuna Opolska, 12 lipca 2002 [dostęp 2020-01-28] (pol.).
  6. Andrzej Dereń, Ulica Stanisława Moniuszki: Łukiem i po kostce [online], terazprudnik.pl, 30 marca 2019 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  7. a b Maciej Dobrzański, Nie tylko reprezentacyjne wille... Jakie jeszcze budynki w Prudniku związane są z rodziną Fränklów i Pinkusów? [online], Prudnik24, 4 grudnia 2021 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  8. Kolonia dla żołnierzy wracających z wojny / osiedle Karola Miarki MP/AU/877 [online], wok4u.eu [dostęp 2022-02-23].
  9. Kasza 2020 ↓, s. 25.
  10. http://ozoopole.pzd.pl/wp-content/uploads/2017/06/ROD-im.-T.-Ko%C5%9Bciuszki-w-Prudniku.pdf.
  11. Renata Sołtysek, Budownictwo kościołów na Śląsku Opolskim w Polsce Ludowej (1945–1989): „Bogu na chwałę, nam na zbawienie”, Opole: Instytut Śląski, 2022, s. 179, ISBN 978-83-7126-412-2.
  12. Na etapie dyskusji, „Głos Włókniarza”, 5 (654), Opole: Opolskie Wydawnictwo Prasowe, 1 marca 1990, s. 11.
  13. Naprawy wykorzystać do modernizacji, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 34 (353), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 sierpnia 1997, s. 3, ISSN 1231-904X.
  14. Andrzej Dereń, Trzy w jednym, „Tygodnik Prudnicki”, 39 (669), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 września 2003, s. 3, ISSN 1231-904X.
  15. Krzysztof Strauchmann, Powstanie nowe osiedle w Prudniku [online], Nowa Trybuna Opolska, 23 października 2008 [dostęp 2020-01-28] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.