Przejdź do zawartości

Kristen Bjorn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kristen Bjorn
Prawdziwe imię i nazwisko

Robert Russell[1]

Data i miejsce urodzenia

12 października 1957[1]brąz[2]
Londyn[1], Wielka Brytania

Używane pseudonimy

Kris Bjorn[3]

Lata aktywności

od 1983[3]

Narodowość

brytyjska[3]

Liczba filmów

198 jako reżyser (za IAFD)[3], 6 jako aktor (za IAFD)[3]

Wzrost

178 cm[2]

Kolor włosów

brąz[2]

Kolor oczu

brąz[2]

Strona internetowa

Kristen Bjorn (ur. 12 października 1957 w Londynie) – brytyjski reżyser i producent filmów pornograficznych dla gejów, a także były aktor pornografii gejowskiej.

Swój pseudonim przyjął od szwedzkiego tenisisty Björna Borga[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Londynie[2] w Anglii jako najmłodszy z czwórki dzieci[5]. Jego matka była córką rosyjskich emigrantów[5]. Wychowywał się z dwiema siostrami i bratem w Waszyngtonie w Dystrykcie Kolumbii, gdzie jego ojciec Brytyjczyk stacjonował jako dyplomata[6]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał piętnaście lat[5].

Po ukończeniu szkoły średniej, opuścił Stany Zjednoczone i podróżował do miejsc takich jak Azja, Indie i Europa, gdzie pracował jako fotograf dla magazynu „National Geographic”[6]. Wkrótce pracował jako jego asystent, a także redaktor magazynów nowojorskich Mavety Media Group. Po osiedleniu się na pewien czas w Hiszpanii, zanim przeniósł się do Meksyku[5]. W 1979 przeprowadził się do San Francisco[5], gdzie po raz pierwszy spotkał homoseksualną społeczność[6]. Przez dwa lata studiował na Uniwersytecie Stanowym w San Francisco, utrzymując się jako kelner i sprzedawca w sklepie ze zdrową żywnością[5]. Pracował też jako masażysta[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po występie w dwóch produkcjach: Biker’s Liberty (1983) i The New Breed (1983)[6], otrzymał propozycję od lokalnego fotografa Freda Bisonnesa pozowania do zdjęć do magazynu dla gejów jak „Advocate Men” czy „Mandate”[7].

W latach 1982–1990 przebywał w Brazylii, gdzie pracował jako fotograf mody dla magazynu „Advocate Men”[8], a także zrealizował serię filmów Advocate Men Live z brazylijskimi aktorami[8]: Advocate Men Live 4: From San Francisco To Rio (1988), Tropical Heatwave (1988), Carnival in Rio (1989), Champs (1989), Island Fever (1989), Manhattan Latin (1990) i Advocate Men Live 6 (1990).

Z czasem zyskał opinię jako wyróżniający się wysoką jakością filmów reżyser i producent w branży erotycznej dla gejów[6]. W swoich filmach zatrudniał wyłącznie aktorów dojrzałych, o wysportowanej i muskularnej sylwetce, pochodzących głównie z Ameryki Południowej i Europy, o wybitnie nieprzeciętnej urodzie, a wśród nich znaleźli się Huessein, Ivan Andros, Rafael Alencar, Arpad Miklos, Miguel Leon, Jason Kingley i Edu Boxer[8].

Plenery do zdjęć wyszukiwał w egzotycznych regionach świata i kolorowych, luksusowych wnętrzach[4]. W jego filmach akcje w naturalnych plenerach kończą się relaksem wśród egzotycznej zieleni i pośród kolorowych kwiatów. Po upadku państw socjalistycznych, podobnie jak reżyser z USA, William Higgins w Czechach, Bjorn znalazł nowych aktorów gejowskich na Węgrzech. Dodatkowym źródłem dochodów Bjorna jest własne wydawnictwo magazynów, albumów, widokówek i plakatów z jego aktorami.

Od 2000 przemianował swoją firmę z Kristen Bjorn Productions na Sarava Productions w Miami, na Florydzie. Filmy Crossroads of Desire (2003) i Men Amongst the Ruins (2003) z Rafaelem Alencarem nakręcił na Antigui w ruinach klasztoru i ruinach kilku różnych kościołów[9]. Kilka lat później, w 2006, lokalny kanał informacyjny Guatevisión przedstawił w wiadomościach, że w „świętych ruinach katolickich” w Gwatemali nakręcono „homoseksualny film pornograficzny”[9]. Agencje informacyjne w całej Ameryce Łacińskiej i Europie Południowej twierdziły także, że burmistrz miasta był zamieszany w zbezczeszczenie „najświętszego miasta w całej Gwatemali” i powinien zostać natychmiast postawiony w stan oskarżenia[9]. Z kolei w Hiszpanii gazety twierdziły, że kręcono film w „świętych ruinach Majów”[9]. Następnie ujawniono, że w żadnej ze „świętych ruin” (niektóre z nich są często wykorzystywane przez miejscowych jako latryny) w rzeczywistości nie miały miejsca żadne obsceniczne czyny i nie złamano żadnego prawa[9].

Bjorn podjął się reżyserii krótkometrażowej komedii erotycznej fantasy Trouser Bar (2016)[10] z udziałem Nigela Haversa[11]. Scenariusz do filmu autorstwa Johna Gielguda[12] był napisany dla reżysera filmów erotycznych o tematyce gejowskiej Petera de Rome’a[13], a jego akcja rozgrywa się w sklepie z odzieżą męską[14].

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat
1989 XRCO Award Najlepszy reżyser produkcji gejowskich[3] Carnaval in Rio (1989) Wygrana
1994 Grabby Award Najlepsze wideo[15] Call of the Wild (1992) Wygrana
1998 GayVN Award Najlepszy reżyser[15] ManWatcher (1998) Wygrana
Najlepsze reżyser wideo[15] Wygrana
Grabby Award Najlepszy kinematograf[15] Amazon Adventure (1997) Wygrana
Najlepsze międzynarodowe wideo[15] The Anchor Hotel (1997) Wygrana
Najlepszy reżyser[15] Gangsters at Large (1996)
Amazon Adventure (1997)
The Anchor Hotel (1997) 		Wygrana
1999 Grabby Award Najlepszy reżyser (z Chi Chi LaRue)[15] – Wygrana
2000 GayVN Award Najlepszy reżyser[3] Thick As Thieves (1999) Nominacja
2003 Grabby Award Najlepszy reżyser wideo[15] Dreamers (2002) Nominacja
2005 GayVN Award Najlepszy reżyser Men Amongst the Ruins (2004) Nominacja
Najlepszy operator kamery wideo Nominacja
Najlepszy montażysta Nominacja
2007 Maleflixxx People’s Choice Award Najlepszy film wideo[16] Fire Dance (2005) Wygrana
Heatgay Award Najlepszy reżyser[17] El Rancho (2005) Wygrana
Najlepszy film[17] Wygrana
Najlepszy skrypt[18] Wygrana
2008 Hard Choices Award Najlepszy reżyser[19] El Rancho (2007)
Rocks & Hard Places (2007) 		Wygrana
Maleflixxx People’s Choice Award Najlepszy film wideo[20] Rocks & Hard Places (2007) Nominacja
XBIZ Award Najlepszy gejowski reżyser roku[21] – Nominacja
GayVN Award Najlepszy reżyser[15] Rocks & Hard Places, Part 1 (2007)
Rocks & Hard Places, Part 2 (2007) 		Nominacja
Najlepsze wideo[15] Nominacja
2009 Hard Choices Award Najlepszy reżyser[22] Love Addiction (2008) Wygrana
Najlepszy zagraniczny film[22] Wygrana
Maleflixxx People’s Choice Award Najlepszy film wideo[23] Rocks & Hard Places (2008) Nominacja
XBIZ Award Najlepszy reżyser roku GLBT[24] – Nominacja
2010 Cybersocket Award Najlepsza europejska witryna tematyczna[25] – Nominacja
Film roku[25] Horns Of Plenty (2008) Nominacja
GayVN Award Najlepsze całe wideo[26] Tropical Adventure Parts 1 & 2 (2009) Wygrana
XBIZ Award Najlepsze studio roku[27]
Kristen Bjorn Productions 		– Nominacja
2011 Hard Choice Award Najlepszy reżyser zagraniczny[28] Tropical Adventure 2 (2009) Wygrana
Najlepszy film zagraniczny[28] Wygrana
Najlepsza wideografia[28] Wygrana
Maleflixxx People’s Choice Award Najlepszy reżyser zagraniczny[29] Skin Deep (2008) Nominacja
Grabby Award Najlepszy film[30] Costa Brava: The Wild Coast (2010) Wygrana
Nagroda za całokształt twórczości[30] – Wygrana
XBIZ Award Gejowski reżyser roku[31] Sex City Parts 1 & 2 (2011) Nominacja
2012 Grabby Award Najlepszy reżyser[32] Nominacja
Najlepszy film[32] Nominacja
2013 XBIZ Award Gejowski reżyser roku[3] – Nominacja
2014 Grabby Award Najlepszy cały seks[33] First Time Part 1 & 2 (2013) Wygrana
Najlepszy reżyser[34] Nominacja
Najlepsza wideografia[34]
 Nominacja
Najlepszy film[34] Nominacja
Najlepsza strona firmy wideo[34]
KristenBjorn.com 		– Nominacja
Najlepsza oryginalna treść internetowa[34]
KristenBjorn.com 		– Nominacja
2015 Cybersocket Award Najlepszy producent treści[35] – Nominacja
Biznesmen roku[35] – Nominacja
Najlepsza witryna wideo[35] – Nominacja
Najlepsza europejska witryna[35] – Nominacja
Najlepsza witryna z treściami mobilnymi[35] – Nominacja
Najlepsza strona VOD[35] – Nominacja
XBIZ Award Gejowski reżyser roku[36] – Nominacja
2017 Grabby Award Najlepszy film lub seria internetowa[37] Skins 1 & 2 (2016) Nominacja
Ulubiony film fanów Steam Works[37] Bare to the Bone PartS 1 & 2 (2016) Nominacja
Najlepsza strona internetowa wideo[37]
KristianBjorn.com 		– Nominacja
Najlepszy trójkąt[38]
Hugo Arenas, Hans Berlin i Craig Daniel 		Skins (2016) Wygrana
2018 GayVN Award Najlepszy reżyser filmu niedługometrażowego[3] In The Flesh 1 (2017) Nominacja
Grabby Award Najlepszy cały filmowy seks[39] Hot Stuff (2017) Nominacja
Najlepszy film lub seria internetowa[39] Meat Men (2017) Nominacja
Najlepsza strona firmy wideo[39]
KristenBjorn.com 		– Nominacja
Ulubiony film fanów Steam Works[39] Horn Dog (2017) Nominacja
2019 GayVN Award Najlepszy reżyser filmu niepełnometrażowego[40] Deep & Raw (2018) Nominacja
Grabby Award Najlepszy reżyser całego seksu[41] Nominacja
Ulubiony film fanów Steam Works[41] Nominacja
Cybersocket Award Najlepszy reżyser[42] – Nominacja
Firma roku[42] – Nominacja
Najlepsza witryna wideo[42] – Nominacja
2020 GayVN Award Najlepszy reżyser filmu niefabularnego[43] Busting Manholes (2018) Nominacja
Najlepszy cały seks filmowy[43] Dog Eat Dog (2019) Nominacja
2021 XBIZ Award Gejowski reżyser roku[44] – Nominacja
GayVN Award Najlepszy reżyser filmu niefabularnego[45] Bareback Shooters (2020) Nominacja
2022 Grabby Award Europe Najlepszy producent[46] – Wygrana
Nagroda za całokształt twórczości[46] – Wygrana
2023 GayVN Award Najlepszy cały seks filmowy[47] Tight Fit (2022) Nominacja
Fleshbot Award Najlepsza scena gejowska
Justin Jett i John Rodriguez[48] 		Reality Porn #9 (2022) Nominacja
2024 Grabby Award Najlepsza strona internetowa
KristenBjorn.com[49] 		– Nominacja
GayVN Award Najlepszy cały seks filmowy[50] Men of Action (2023) Nominacja

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Kristen Bjorn w bazie IMDb (ang.)
  2. ↑ a b c d e Kristen Bjorn. FamousFix. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i Kristen Bjorn w serwisie IAFD
  4. ↑ a b Kristen Bjorn Biography (1957–). AVN. [dostęp 2024-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-29)]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g Sam Staggs: Kristen Bjorn Confidential: More true confessions from the editor of an ’80s gay smut magazine. Queerty, 18 marca 2023. [dostęp 2024-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e Kristen Bjorn Biography [online] [dostęp 2017-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-12] (ang.).
  7. ↑ „Mandate” 1987 Kristen Bjorn. Oxxbridge. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  8. ↑ a b c Jeudi: Kristen Bjorn interview. Didier Lestrade, 2009-04-23. [dostęp 2017-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-12)]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e Adam Lowe, Interview: Kristen Bjorn and the evolution of the porn industry, „Vada”, 20 kwietnia 2020 [dostęp 2024-08-17] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  10. ↑ Artista: Kristen Bjorn. Filmow. [dostęp 2017-10-29]. (port.).
  11. ↑ Sebastian Shakespeare, Row over Sir John Gielgud’s gay porn film Trouser Bar starring Nigel Havers, „Daily Mail”, 28 października 2015 [dostęp 2024-08-17] (ang.).
  12. ↑ Trouser Bar (2016) w bazie IMDb (ang.)
  13. ↑ Ben Beaumont–Thomas, John Gielgud wrote gay porn film, producer says, „The Guardian”, 26 listopada 2014 [dostęp 2024-08-17] (ang.).
  14. ↑ Stuart Black, Censorship Row Over John Gielgud Film Featuring Tight Trousers And Orgy [online], London Ist, 5 listopada 2015 [dostęp 2024-08-17] (ang.).
  15. ↑ a b c d e f g h i j Kristen Bjorn Awards. FamousFix.com. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  16. ↑ Joanne Cachapero, Tom Hymes: Maleflixxx Presents Winners of 2nd Annual Gold VOD Awards. Xbiz, 15 lutego 2008. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  17. ↑ a b Joanne Cachapero: Barcelona Erotic Film Festival Closes With Awards. Xbiz, 8 października 2007. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  18. ↑ h.b.: Winners of the 2007 FICEB Ninfa Awards. xstarsnews.com, 2007-10-10. [dostęp 2017-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-12)]. (ang.).
  19. ↑ Jeremy Spencer: 14th Annual Hard Choice Awards Winners Announced. Xbiz, 24 kwietnia 2008. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  20. ↑ Joanne Cachapero: Nominees Announced for 2008 Maleflixxx People’s Choice Awards. Xbiz, 22 kwietnia 2008. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  21. ↑ Steve Javors: 2008 XBIZ Awards Official Nominees Announced. Xbiz, 4 stycznia 2008. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  22. ↑ a b Love Addiction – The 2009 Hard Choices Awards winner. Kristen Bjorn Productions. [dostęp 2010-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-09)]. (ang.).
  23. ↑ G. Zisk Rice: Maleflixxx Announces 2009 People’s Choice Award Nominees. AVN, 2 kwietnia 2009. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  24. ↑ Tod Hunter: XBIZ Awards 2009 Official Nominees Announced. Xbiz, 3 grudnia 2008. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  25. ↑ a b Ariana Rodriguez: Cybersocket Awards Finalists Announced, Voting Has Begun. Xbiz, 3 listopada 2010. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  26. ↑ Best All Sex Video. Kristen Bjorn Productions. [dostęp 2016-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-08)]. (ang.).
  27. ↑ Steve Javors: XBIZ Announces Finalist Nominees for 2010 XBIZ Awards. XBIZ, 2009-12-16. [dostęp 2016-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-12)]. (ang.).
  28. ↑ a b c Kristen Bjorn Films Honored at Hard Choice Awards. Xbiz, 18 lutego 2011. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  29. ↑ Lyla Katz: Maleflixxx 2011 People's Choice Award Nominees Announced. Xbiz, 9 maja 2011. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  30. ↑ a b Rhett Pardon: Grabby Awards Winners Announced. Xbiz, 29 maja 2011. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  31. ↑ Dan Miller: XBIZ Announces Finalist Nominees for 2011 XBIZ Awards. Xbiz, 24 grudnia 2010. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  32. ↑ a b Rhett Pardon: 2012 Grabby Erotic Video Awards Nominees Announced. Xbiz, 19 marca 2011. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  33. ↑ John Sanford: 2014 Grabby Award Winners Announced. Xbiz, 26 maja 2014. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  34. ↑ a b c d e Rhett Pardon: 2014 Grabby Erotic Video Nominees Announced. Xbiz, 4 marca 2014. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  35. ↑ a b c d e f Rhett Pardon: Nominations for 16th Annual Cybersocket Web Awards Announced. Xbiz, 12 października 2015. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  36. ↑ Lila Gray: XBIZ Announces Movies & Production Nominees for 2015 XBIZ Awards. Xbiz, 12 listopada 2014. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  37. ↑ a b c Rhett Pardon: 2017 Grabby Nominations Announced. Xbiz, 15 marca 2017. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  38. ↑ Rhett Pardon: Winners of 2017 Grabbys Are Announced. Xbiz, 28 maja 2017. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  39. ↑ a b c d Charlie Thompson: 2018 Grabby Nominations Announced. Xbiz, 20 marca 2018. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  40. ↑ Iris Blocks: Nominees Announced for 2019 GayVN Awards. AVN, 4 grudnia 2018. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  41. ↑ a b JC Adams: 20th Annual Grabby Awards Nominees Unveiled. Xbiz, 15 marca 2019. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  42. ↑ a b c JC Adams: 20th Annual Cybersocket Web Awards Nominees Announced. Xbiz, 13 listopada 2019. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  43. ↑ a b 2020 GayVN Awards Nominees Announced. AVN, 5 grudnia 2019. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  44. ↑ 2021 XBIZ Awards Nominees Announced. Xbiz, 19 listopada 2020. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  45. ↑ 2021 GayVN Awards Nominees. AVN. [dostęp 2021-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-20)]. (ang.).
  46. ↑ a b 2022 Grabby Awards Europe Winners Announced. GrabbyAwards, 2022-05-03. [dostęp 2022-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-27)]. (ang.).
  47. ↑ 2023 GayVN Award Nominees Announced. AVN, 18 listopada 2022. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  48. ↑ Dave Parkman: 2023 Fleshbot Awards Nominees Announced. Xbiz, 19 października 2023. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  49. ↑ Rick Thomas: 2024 Grabby Awards Europe Nominees Announced. Xbiz, 12 lutego 2024. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
  50. ↑ 2024 GayVN Awards Nominees Announced. AVN, 23 listopada 2023. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kristen_Bjorn&oldid=74562343”