Przejdź do zawartości

Kristýna Plíšková

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kristýna Plíšková
Ilustracja
Państwo

 Czechy

Data i miejsce urodzenia

21 marca 1992
Louny

Wzrost

184 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2009

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Jaroslav Levinský

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

35 (31 lipca 2017)

Australian Open

3R (2017)

Roland Garros

2R (2020)

Wimbledon

3R (2015)

US Open

2R (2012, 2017, 2019, 2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

44 (14 czerwca 2021)

Australian Open

3R (2017)

Roland Garros

QF (2021)

Wimbledon

1R (2014, 2015, 2017)

US Open

1R (2012, 2014, 2017)

Kristýna Plíšková (ur. 21 marca 1992 w Lounach) – czeska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Wimbledonu 2010.

Kristýna Plíšková jest córką Radka i Martiny Plíškovych. Ma siostrę bliźniaczkę Karolínę, również tenisistkę. W 2010 roku zdobyła juniorski tytuł mistrzyni Wimbledonu, pokonując w finale Sachie Ishizu 6:3, 4:6, 6:4.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Starty na zawodowych kortach rozpoczęła w kwietniu 2006 roku biorąc udział w kwalifikacjach do niewielkiego turnieju ITF w Bol, gdzie zakończyła swój udział na drugiej rundzie. Potem wystąpiła jeszcze dwukrotnie w podobnych kwalifikacjach, ale też nie udało jej się przejść do fazy głównej turniejów. W maju tego samego roku otrzymała od organizatorów dziką kartę do udziału w eliminacjach turnieju WTA w Pradze, ale przegrała w pierwszej rundzie z Kirsten Flipkens. Pierwszy niewielki sukces odniosła w kwietniu 2007 roku, na turnieju ITF w Splicie. Wygrała kwalifikacje i zagrała w turnieju głównym, w którym pokonała w pierwszej rundzie Stefanię Boffa i przegrała z Iryną Buriaczok w drugiej. Podobnie jak rok wcześniej, otrzymała dziką kartę do turnieju WTA w Pradze, ale tym razem od razu do turnieju głównego. Natrafiła tam jednak w pierwszej rundzie na Francuzkę Marion Bartoli i przegrała 1:6, 2:6. W 2008 roku ponownie zagrała w pierwszej rundzie tego samego turnieju, ale i tym razem zakończyła swój udział na pierwszej rundzie, przegrywając z Robertą Vinci.

W sierpniu 2009 roku, po raz pierwszy w karierze, osiągnęła finał gry pojedynczej na turnieju ITF w Pesaro, w którym jednak Włoszka Anastasia Grymalska okazała się od niej lepsza. Po raz drugi osiągnęła finał w maju 2010 roku, w japońskim Kurume i tym razem był to udany występ, uwieńczony wygraniem turnieju. Pokonała tam, między innymi, takie zawodniczki jak: Naomi Broady, Melanie South, Sachie Ishizu, a w finale swoją siostrę Karolínę. W lutym 2011 roku udanie wystąpiła na turnieju w Rancho Mirage w Kalifornii, gdzie w parze z siostrą wygrała turniej deblowy, pokonując w finale parę Nadieżda Guskowa/Sandra Zaniewska i doszła do finału gry singlowej. Wcześniej, w styczniu, wzięła udział w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Australian Open, ale przegrała w pierwszej rundzie z Eriką Semą z Japonii. Rok później ponownie zagrała w kwalifikacjach do Australian Open, ale też odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Francuzką, Ireną Pavlovic.

W sezonie 2013 razem z siostrą osiągnęła dwa deblowe finały zawodów cyklu WTA Tour. Pierwszy mecz mistrzowski Czeszki rozegrały w Palermo, ulegając parze Kristina MladenovicKatarzyna Piter wynikiem 1:6, 7:5, 8–10. Drugi, tym razem zwycięski finał, rozegrały w Linzu, pokonując Gabrielę Dabrowski i Alicję Rosolską 7:6(6), 6:4

W lipcu 2014 razem z siostrą triumfowały na kortach w Bad Gastein, gdzie w finale wygrały z Andreją Klepač i Maríą-Teresą Torró-Flor 4:6, 6:3, 10–6.

Łącznie wygrała dwa turnieje WTA w grze pojedynczej, a raz przegrała w finale. W grze podwójnej tryumfowała w siedmiu turniejach (trzy razy w parze z Karolíną Plíškovą oraz po razie w parze z Moną Barthel, Jewgieniją Rodiną, Viktórią Kužmovą oraz Lucie Hradecką) i raz przegrała w finale.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A Q1 Q1 2R Q2 Q1 2R 3R 1R 2R 1R 1R 0 / 7 5 – 7
French Open A A A A Q1 Q1 1R Q1 Q1 1R 1R 1R 1R 2R 1R 0 / 7 1 – 7
Wimbledon A A A A 1R 2R 1R 1R 3R 1R 2R 1R 1R NH 2R 0 / 10 5 – 10
US Open A A A Q3 Q3 2R Q2 1R Q1 Q2 2R 1R 2R 1R 2R 0 / 7 4 – 7
Ranking na koniec roku 861 753 506 227 179 110 121 123 113 61 61 97 66 69 0 / 31 15 – 31

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 3R 2R A 1R 2R 0 / 4 4 – 4
French Open A A A A A A A 1R 2R A 2R A A 3R QF 0 / 5 7 – 5
Wimbledon A A A A A A A 1R 1R A 1R A A NH A 0 / 3 0 – 3
US Open A A A A A 1R A 1R A A 1R A A A A 0 / 3 0 – 3
Ranking na koniec roku 917 382 142 101 85 71 194 185 74 115 54 49 0 / 15 11 – 15

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]

Kristýna Plíšková nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 3 (2–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 11 września 2016 Dalian Twarda Japonia Misa Eguchi 7:5, 4:6, 2:5 krecz
Zwyciężczyni 2. 1 października 2016 Taszkent Twarda Japonia Nao Hibino 6:3, 2:6, 6:3
Finalistka 1. 6 maja 2017 Praga Ceglana Niemcy Mona Barthel 6:2, 5:7, 2:6

Gra podwójna 8 (7–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 13 lipca 2013 Palermo Ceglana Czechy Karolína Plíšková Francja Kristina Mladenovic
Polska Katarzyna Piter
1:6, 7:5, 8–10
Zwyciężczyni 1. 13 października 2013 Linz Twarda (hala) Czechy Karolína Plíšková Kanada Gabriela Dabrowski
Polska Alicja Rosolska
7:6(6), 6:4
Zwyciężczyni 2. 13 lipca 2014 Bad Gastein Ceglana Czechy Karolína Plíšková Słowenia Andreja Klepač
Hiszpania María-Teresa Torró-Flor
4:6, 6:3, 10–6
Zwyciężczyni 3. 14 września 2014 Hongkong Twarda Czechy Karolína Plíšková Austria Patricia Mayr-Achleitner
Australia Arina Rodionowa
6:2, 2:6, 12–10
Zwyciężczyni 4. 8 września 2018 Chicago Twarda Niemcy Mona Barthel Stany Zjednoczone Asia Muhammad
Stany Zjednoczone Maria Sanchez
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 5. 2 marca 2019 Indian Wells Twarda Rosja Jewgienija Rodina Stany Zjednoczone Taylor Townsend
Belgia Yanina Wickmayer
7:6(7), 6:4
Zwyciężczyni 6. 21 lipca 2019 Bukareszt Ceglana Słowacja Viktória Kužmová Rumunia Jaqueline Cristian
Rumunia Elena-Gabriela Ruse
6:4, 7:6(3)
Zwyciężczyni 7. 16 sierpnia 2020 Praga Ceglana Czechy Lucie Hradecká Rumunia Monica Niculescu
Rumunia Raluca Olaru
6:2, 6:2

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 16/05/2010 Japonia Kurume ITF 50 000 dywanowa Czechy Karolína Plíšková 5:7, 6:2, 6:0
2. 29/01/2012 Francja Andrézieux-Bouthéon ITF 25 000 twarda Włochy Anna Giulia Remondina 6:2, 6:2
3. 20/10/2013 Francja Limoges ITF 50 000 twarda Austria Tamira Paszek 3:6, 6:3, 6:2
4. 09/03/2014 Wielka Brytania Preston ITF 25 000 twarda Turcja Çağla Büyükakçay 6:3, 7:6(4)
5. 08/06/2014 Wielka Brytania Nottingham ITF 75 000 trawiasta Kazachstan Zarina Dijas 6:2, 3:6, 6:4
6. 08/02/2015 Wielka Brytania Glasgow ITF 25 000 twarda Rumunia Ana Bogdan 6:2, 6:2
7. 11/04/2015 Wielka Brytania Barnstaple ITF 25 000 twarda Niemcy Nina Zander 6:3, 6:2
8. 10/05/2015 Japonia Fukuoka ITF 50 000 trawiasta Japonia Nao Hibino 7:5, 6:4
9. 28/02/2016 Szwajcaria Kreuzlingen ITF 50 000 dywanowa Szwajcaria Amra Sadiković 7:6(3), 7:3(4)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2010 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Japonia Sachie Ishizu 6:3, 4:6, 6:4

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]