Alicja Rosolska
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1985 | ||||||||||||
Wzrost |
166 cm | ||||||||||||
Gra |
praworęczna | ||||||||||||
Status profesjonalny |
2002 | ||||||||||||
Zakończenie kariery |
aktywna | ||||||||||||
Trener |
Dan Champion | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
636 (9 czerwca 2003) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
9 WTA, 14 ITF | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
23 (10 czerwca 2019) | ||||||||||||
Australian Open |
3R (2012, 2015) | ||||||||||||
Roland Garros |
3R (2013, 2017, 2022) | ||||||||||||
Wimbledon |
SF (2018) | ||||||||||||
US Open |
3R (2008, 2014) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Alicja Rosolska (ur. 1 grudnia 1985 w Warszawie) – polska tenisistka, finalistka wielkoszlemowego US Open 2018 w grze mieszanej oraz półfinalistka Wimbledonu 2018 w deblu. Zwyciężczyni dziewięciu turniejów WTA w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Przygodę z tenisem rozpoczęła w wieku ośmiu lat. Po raz pierwszy w turnieju seniorskim zagrała w 2002 roku w Warszawie w turnieju J&S Cup. Odpadła już w pierwszej rundzie eliminacji, przegrywając z Robertą Vinci. Od początku profesjonalnej gry większe sukcesy odnosiła w grze podwójnej czego potwierdzenie miało miejsce już pod koniec 2002 roku, kiedy to wygrała swój pierwszy turniej ITF w parze z Alexią Virgili we włoskim Benevento. W 2003 roku osiągnęła dwa ćwierćfinały turniejów ITF w grze pojedynczej w Warszawie i Chieti. W grze podwójnej wygrała kolejne turnieje ITF w Gdyni i Ciampino. Oba tytuły zdobyła w parze z Klaudią Jans.
W 2004 roku zanotowała dwa ćwierćfinały małych turniejów ITF w Tipton i Warszawie. W grze podwójnej w parze z Klaudią Jans wygrała trzy turnieje ITF, jeden w Gdyni i dwa w Warszawie. Grając z Karoliną Kosińską wygrała w Olecku. W sierpniu razem z Jans dotarła do swojego pierwszego finału turnieju WTA w Sopocie, przegrywając w finale z Nurią Llagosterą Vives i Martą Marrero. W 2005 roku skoncentrowała się głównie na grze podwójnej, co przyniosło efekt podczas turnieju J&S Cup w Warszawie, gdzie grając z Klaudią Jans doszła do finału, przegrywając w nim z Tetianą Perebijnis i Barborą Strýcovą. Tydzień później również w stolicy Polski grając z Karoliną Kosińską wygrała turniej ITF. Kolejny finał imprezy WTA zanotowała w Palermo grając z Klaudią Jans.
W 2006 roku odniosła zwycięstwa w kolejnych turniejach ITF w grze podwójnej w Barcelonie, Bratysławie i Mediolanie. We wszystkich grając w parze z Jans. W turnieju WTA w Palermo doszła do półfinału, również z Klaudią Jans. W 2007 roku po raz pierwszy w grze podwójnej grając z Wasilisą Bardiną wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju Australian Open. W drugiej rundzie lepsze okazały się Yan Zi i Zheng Jie. Również we French Open i US Open dochodziła do drugiej rundy. W obu partnerując Jans. W turnieju WTA w Palermo po raz drugi z rzędu odpadła w półfinale, grając z Klaudią Jans. Pod koniec roku razem z Jans wygrała turniej ITF w Joué-lès-Tours.
W 2008 roku zaczęła od trzech porażek w grze podwójnej w turniejach WTA w Auckland, Hobart i Melbourne. W Viña del Mar w turnieju Cachantun Cup grając w parze z Līgą Dekmeijere wygrała swój pierwszy turniej WTA w finale pokonując Mariję Korytcewą i Julię Schruff. Drugi tytuł wywalczyła w hiszpańskiej Marbelli grając w parze z Klaudią Jans. Trzeci triumf odniosła w roku 2011 w Budapeszcie. Po czterech latach w 2015 wygrała turniej kategorii WTA International Series, tym razem w Monterrey wspólnie z Gabrielą Dabrowski. Kolejne zwycięstwa w deblu w turniejach WTA odniosła w: 2016 w Båstad wspólnie z Andreeą Mitu, 2017 w Petersburgu w parze z Jeļeną Ostapenko oraz w Monterrey razem z Nao Hibino, 2018 w Nottingham w parze z Abigail Spears i 2019 w Charleston razem z Anną-Leną Grönefeld.
Ponadto wystąpiła w finałach turniejów w: 2009 – Brisbane i Linzu, 2011 – Brisbane i Brukseli (wszystkie z Jans-Ignacik), 2012 – Brukseli (Zheng Jie) i Québecu (Heather Watson); 2013 – Linzu (Gabriela Dabrowski); 2017 – Stanford (Alizé Cornet); 2019 – Sydney (Eri Hozumi) i 2022 – Petersburgu, Bad Homburg vor der Höhe (oba z Erin Routliffe), Warszawie (Katarzyna Kawa) oraz Ostrawie (Erin Routliffe).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]10 czerwca 2017 roku poślubiła swojego długoletniego partnera, Brytyjczyka Dana Championa[1]. W 2020 roku po przerwie w rozgrywkach spowodowanej pandemią COVID-19 Alicja Rosolska nie wróciła do startów. W grudniu 2020 urodziła syna, Charliego[2].
Profesjonalną tenisistką była również jej siostra, Aleksandra.
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Alicja Rosolska nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Sezon | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ranking na koniec roku | 725 | 776 | 909 | 769 | 724 | 697 | 897 | –[a] | –[a] | –[a] | 969 | 1147 | 1148 | 1258 | 862 | 1151 | –[a] | –[a] |
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 2R | 2R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | A | 2R | 1R | 0 / 16 | 13 – 15 | |||
French Open | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | 1R | 3R | 2R | 1R | 1R | 3R | 1R | 2R | A | 1R | 3R | 1R | 0 / 16 | 11 – 16 | |||
Wimbledon | A | A | A | Q1 | A | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | SF | 2R | NH | 1R | QF | 1R | 0 / 16 | 13 – 16 | |||
US Open | A | A | A | A | A | 2R | 3R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | 2R | 2R | 1R | 2R | A | 2R | 2R | 0 / 15 | 12 – 15 | ||||
Ranking na koniec roku | 524 | 373 | 164 | 99 | 91 | 84 | 50 | 47 | 47 | 38 | 44 | 50 | 61 | 45 | 76 | 31 | 29 | 32 | 54 | 125 | 0 / 63 | 49 – 62 |
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | 1R | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | A | 1R | 0 / 6 | 0 – 6 | ||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | 1R | 1R | A | 2R | A | QF | NH | A | 2R | A | 0 / 6 | 5 – 6 | ||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | NH | A | 1R | A | 0 / 11 | 5 – 11 | ||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | F | 1R | NH | A | A | 0 / 3 | 5 – 3 | |||||
0 / 26 | 15 – 26 |
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 |
|
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) | |
od 2021 |
|
WTA 1000 (obowiązkowe) | |
WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
WTA 500 | |
WTA 250 | |
WTA 125 |
Gra podwójna 25 (9–16)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 sierpnia 2004 | Sopot | Ceglana | Klaudia Jans | Marta Marrero Nuria Llagostera Vives |
4:6, 3:6 |
Finalistka | 2. | 1 maja 2005 | Warszawa | Ceglana | Klaudia Jans | Tetiana Perebyjnis Barbora Záhlavová-Strýcová |
1:6, 4:6 |
Finalistka | 3. | 18 lipca 2005 | Palermo | Ceglana | Klaudia Jans | Giulia Casoni Marija Korytcewa |
6:4, 3:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 1. | 17 lutego 2008 | Viña del Mar | Ceglana | Līga Dekmeijere | Marija Korytcewa Julia Schruff |
7:5, 6:3 |
Finalistka | 4. | 10 stycznia 2009 | Brisbane | Twarda | Klaudia Jans | Anna-Lena Grönefeld Vania King |
6:3, 5:7, 5–10 |
Zwyciężczyni | 2. | 12 kwietnia 2009 | Marbella | Ceglana | Klaudia Jans | Anabel Medina Garrigues Virginia Ruano Pascual |
6:3, 6:3 |
Finalistka | 5. | 18 października 2009 | Linz | Twarda (hala) | Klaudia Jans | Anna-Lena Grönefeld Katarina Srebotnik |
1:6, 4:6 |
Finalistka | 6. | 8 stycznia 2011 | Brisbane | Twarda | Klaudia Jans | Alisa Klejbanowa Anastasija Pawluczenkowa |
3:6, 5:7 |
Finalistka | 7. | 21 maja 2011 | Bruksela | Ceglana | Klaudia Jans | Andrea Hlaváčková Galina Woskobojewa |
6:3, 0:6, 5–10 |
Zwyciężczyni | 3. | 10 lipca 2011 | Budapeszt | Ceglana | Anabel Medina Garrigues | Vladimíra Uhlířová Natalie Grandin |
6:2, 6:2 |
Finalistka | 8. | 26 maja 2012 | Bruksela | Ceglana | Zheng Jie | Bethanie Mattek-Sands Sania Mirza |
3:6, 2:6 |
Finalistka | 9. | 16 września 2012 | Québec | Dywanowa (hala) | Heather Watson | Tatjana Malek Kristina Mladenovic |
6:7(5), 7:6(6), 7–10 |
Finalistka | 10. | 13 października 2013 | Linz | Twarda (hala) | Gabriela Dabrowski | Karolína Plíšková Kristýna Plíšková |
6:7(6), 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 8 marca 2015 | Monterrey | Twarda | Gabriela Dabrowski | Anastasija Rodionowa Arina Rodionowa |
6:3, 2:6, 10–3 |
Zwyciężczyni | 5. | 24 lipca 2016 | Båstad | Ceglana | Andreea Mitu | Lesley Kerkhove Lidzija Marozawa |
6:3, 7:5 |
Zwyciężczyni | 6. | 5 lutego 2017 | Petersburg | Twarda (hala) | Jeļena Ostapenko | Darija Jurak Xenia Knoll |
3:6, 6:2, 10–5 |
Zwyciężczyni | 7. | 9 kwietnia 2017 | Monterrey | Twarda | Nao Hibino | Dalila Jakupović Nadija Kiczenok |
6:2, 7:6(4) |
Finalistka | 11. | 6 sierpnia 2017 | Stanford | Twarda | Alizé Cornet | Abigail Spears Coco Vandeweghe |
2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 17 czerwca 2018 | Nottingham | Trawiasta | Abigail Spears | Mihaela Buzărnescu Heather Watson |
6:3, 7:6(5) |
Finalistka | 12. | 11 stycznia 2019 | Sydney | Twarda | Eri Hozumi | Aleksandra Krunić Kateřina Siniaková |
1:6, 6:7(3) |
Zwyciężczyni | 9. | 7 kwietnia 2019 | Charleston | Ceglana | Anna-Lena Grönefeld | Irina Chromaczowa Wieronika Kudiermietowa |
7:6(7), 6:2 |
Finalistka | 13. | 13 lutego 2022 | Petersburg | Twarda (hala) | Erin Routliffe | Anna Kalinska Catherine McNally |
3:6, 7:6(5), 4–10 |
Finalistka | 14. | 25 czerwca 2022 | Bad Homburg vor der Höhe | Trawiasta | Erin Routliffe | Eri Hozumi Makoto Ninomiya |
4:6, 7:6(5), 5–10 |
Finalistka | 15. | 30 lipca 2022 | Warszawa | Ceglana | Katarzyna Kawa | Anna Danilina Anna-Lena Friedsam |
4:6, 7:5, 5–10 |
Finalistka | 16. | 9 października 2022 | Ostrawa | Twarda (hala) | Erin Routliffe | Catherine McNally Alycia Parks |
3:6, 2:6 |
Gra mieszana 1 (0–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 8 września 2018 | US Open | Twarda | Nikola Mektić | Bethanie Mattek-Sands Jamie Murray |
6:2, 3:6, 9–11 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
[edytuj | edytuj kod]W grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2018 | zawodniczki rezerwowe | Abigail Spears | nie wystąpiła |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
[edytuj | edytuj kod]W grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2015 | Faza grupowa | Gabriela Dabrowski | Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja Xu Shilin You Xiaodi |
3:6, 2:6 7:6(2), 4:6, 5–10 |
2017 | Faza grupowa | Anna Smith | Lu Jingjing Zhang Shuai Jiang Xinyu Tang Qianhui |
3:6, 1:6 3:6, 6:4, 6–10 |
2018 | Faza grupowa | Mihaela Buzărnescu | Shūko Aoyama Lidzija Marozawa Tang Qianhui Xun Fangying |
3:6, 2:6 6:2, 6:2 |
2019 | Faza grupowa | Darija Jurak | Wang Xinyu Zhu Lin Duan Yingying Yang Zhaoxuan |
6:2, 3:6, 6–10 1:6, 6:1, 7–10 |
Finały turniejów rangi ITF
[edytuj | edytuj kod]turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra podwójna 26 (14-12)
[edytuj | edytuj kod]Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 20/10/2002 | Benewent | 10 000 | Ceglana | Alexia Virgili | Stefania Chieppa Emily Stellato |
6:4, 6:4 |
Finalistka | 1. | 25/05/2003 | Olecko | 10 000 | Ceglana | Monika Schneider | Kaciaryna Dziehalewicz Michelle Summerside |
2:6, 6:1, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 10/08/2003 | Gdynia | 10 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Irina Kuzmina Monika Schneider |
7:5, 6:2 |
Finalistka | 2. | 21/09/2003 | Chieti | 10 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Kika Hogendoorn Betina Pirker |
3:6, 6:7(6) |
Zwyciężczyni | 3. | 28/09/2003 | Ciampino | 10 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Claudia Ivone Giulia Meruzzi |
6:0, 6:3 |
Finalistka | 3. | 01/02/2004 | Tipton | 10 000 | Twarda | Klaudia Jans | Rebecca Llewellyn Melanie South |
6:2, 1:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 28/09/2003 | Ciampino | 25 000 | Twarda | Klaudia Jans | Zsófia Gubacsi Kira Nagy |
6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 30/05/2004 | Olecko | 10 000 | Ceglana | Karolina Kosińska | Iveta Gerlová Zuzana Zemenová |
6:4, 6:2 |
Finalistka | 4. | 13/06/2004 | Grado | 25 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Rosa María Andrés Rodríguez Andreea Ehritt-Vanc |
2:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 08/08/2004 | Gdynia | 10 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Natalia Bogdanova Wałerija Bondarenko |
6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 7. | 05/09/2004 | Warszawa | 10 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Martina Babaková Iveta Gerlová |
6:2, 6:3 |
Finalistka | 5. | 13/02/2005 | Capriolo | 25 000 | Twarda | Klaudia Jans | Marija Korytcewa Emma Laine |
6:3, 4:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 8. | 07/05/2005 | Warszawa | 25 000 | Ceglana | Karolina Kosińska | Tacciana Puczak Anastasija Rodionowa |
4:6, 6:2, 7:6(3) |
Finalistka | 6. | 13/02/2005 | Las Palmas | 25 000 | Twarda | Karolina Kosińska | Nina Bratczikowa Ałła Kudriawcewa |
6:3, 4:6, 5:7 |
Finalistka | 7. | 17/04/2005 | Biarritz | 25 000 | Twarda | Klaudia Jans | Nina Bratczikowa Jarosława Szwiedowa |
6:3, 6:2 |
Finalistka | 8. | 09/06/2006 | Prościejów | 75 000 | Ceglana | Līga Dekmeijere | Jarmila Gajdošová Akiko Morigami |
3:6, 6:7(3) |
Finalistka | 9. | 10/09/2006 | Denain | 75 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Romina Oprandi Jasmin Wöhr |
6:4, 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 08/10/2006 | Barcelona | 75 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Edina Gallovits Vanessa Henke |
6:1, 6:2 |
Zwyciężczyni | 10. | 28/10/2006 | Bratysława | 75 000 | Twarda (hala) | Klaudia Jans | Lucie Hradecká Michaela Paštiková |
6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 11. | 02/12/2005 | Mediolan | 50 000 | Dywanowa (hala) | Klaudia Jans | Marija Korytcewa Emma Laine |
6:7(5), 7:5, 6:4 |
Finalistka | 10. | 10/09/2006 | Zagrzeb | 75 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Emma Laine Ágnes Szávay |
1:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 12. | 14/10/2007 | Joué-lès-Tours | 50 000 | Dywanowa (hala) | Klaudia Jans | Petra Cetkovská Barbora Záhlavová-Strýcová |
6:3, 7:5 |
Finalistka | 11. | 25/11/2007 | Poitiers | 100 000 | Twarda (hala) | Klaudia Jans | Ałła Kudriawcewa Anastasija Pawluczenkowa |
6:2, 4:6, 1–10 |
Zwyciężczyni | 13. | 07/06/2008 | Rzym | 75 000 | Ceglana | Klaudia Jans | Marie-Ève Pelletier Alina Żydkowa |
6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 14. | 30/10/2016 | Poitiers | 100 000 | Twarda (hala) | Nao Hibino | Alexandra Cadanțu Nicola Geuer |
6:0, 6:0 |
Finalistka | 12. | 29/06/2018 | Southsea | 100 000 | Trawiasta | Abigail Spears | Kirsten Flipkens Johanna Larsson |
4:6, 6:3, 9–11 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
[edytuj | edytuj kod]Gra podwójna kobiet
[edytuj | edytuj kod]Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008 | |||
I runda | Klaudia Jans | Stany Zjednoczone: Liezel Huber / Lindsay Davenport [5] | 2:6, 1:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012 | |||
I runda | Klaudia Jans-Ignacik | Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3] | 7:6(5), 3:6, 2:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020 | |||
I runda | Magda Linette | Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula [4] | 1:6, 3:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024 | |||
I runda | Magda Linette | Ukraina: Marta Kostiuk / Dajana Jastremśka [7] | 4:6, 1:6 |
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021[3]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rafał Smoliński: Polskie tenisistki bawiły się na ślubie Alicji Rosolskiej. sportowefakty.pl, 2017-06-11. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).
- ↑ Maria Kuźniar: Wimbledon niedokończony. Rozmowa z Alicją Rosolską. tenisklub.pl. [dostęp 2022-04-21]. (pol.).
- ↑ Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-10-07] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-07] (ang.).
- Polskie tenisistki na igrzyskach olimpijskich
- Polscy olimpijczycy (Pekin 2008)
- Medaliści Letniej Uniwersjady 2009
- Polscy olimpijczycy (Londyn 2012)
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urodzeni w 1985
- Polscy olimpijczycy (Tokio 2020)
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2024
- Polscy olimpijczycy (Paryż 2024)