Przejdź do zawartości

Krogulec trzypręgowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krogulec trzypręgowy
Aerospiza tachiro
(Daudin, 1800)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Aerospiza

Gatunek

krogulec trzypręgowy

Synonimy
  • Falco tachiro Daudin, 1800
  • Accipiter tachiro (Daudin, 1800)[1]
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Krogulec trzypręgowy[3] (Aerospiza tachiro) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący Afrykę Subsaharyjską. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten po raz pierwszy opisał Daudin w 1800 roku pod nazwą Falco tachiro[4]. Jako lokalizację holotypu autor wskazał Knysnę znajdującą się w Kraju Przylądkowym w Południowej Afryce. Wyróżniono 8 podgatunków A. tachiro[5]. Podgatunki toussenelii, macroscelides, lopezi i canescens przez część systematyków są wydzielane do osobnego gatunku o nazwie krogulec białobrody (A. toussenelii)[5][1][6]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) do A. toussenelii zalicza też podgatunek unduliventer[7].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Ptak ten zamieszkuje w zależności od podgatunku[5][8]:

  • A. tachiro unduliventer[a] (Rüppell, 1836)krogulec abisyński[3]Etiopia, Erytrea.
  • A. tachiro sparsimfasciatus (Reichenow, 1895) – południowy Sudan, Somalia na południe przez Afrykę Wschodnią, Zanzibar i południowo-wschodnią Demokratyczną Republikę Konga, po północną Angolę, północną Zambię, północne Malawi i północny Mozambik.
  • A. tachiro pembaensis Benson & H. F. I. Elliott, 1975Pemba (Tanzania).
  • A. tachiro tachiro (Daudin, 1800)krogulec trzypręgowy[3] – południowa Angola, południowa Zambia, południowe Malawi i południowy Mozambik na południe po RPA.
  • A. tachiro macroscelides (Hartlaub, 1855)krogulec rdzawopręgi[3]Senegal i Gambia do zachodniego Kamerunu.
  • A. tachiro lopezi (Alexander, 1903)Bioko.
  • A. tachiro toussenelii (J. Verreaux, E. Verreaux & Des Murs, 1855)krogulec białobrody[3] – południowy Kamerun do północnej i zachodniej Demokratycznej Republiki Konga.
  • A. tachiro canescens (Chapin, 1921) – wschodnia Demokratyczna Republika Konga do zachodniej Ugandy.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 35–40 cm, rozpiętość skrzydeł około 70 cm, masa ciała samców 160–230 g, samic 230–510 g[8]. Grzbiet ma barwę szarą lub brązową. Klatka piersiowa i brzuch są białe z rudymi elementami, kuper ciemny, oczy i nogi żółte, woskówka szara, dziób czarny.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Krogulce trzypręgowe żyją w lasach. Żywią się wiewiórkami, gryzoniami, nietoperzami, mniejszymi ptakami, wężami, jaszczurkami, kameleonami, żabami, krabami a także dużymi owadami[8]. Okres godowy trwa od września do kwietnia. Samica składa 2–3 białe jaja. Inkubacja trwa 30–35 dni. Młode pierzą się po 32–36 dniach[8] i uzyskują niezależność po 2–3 miesiącach.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje krogulca trzypręgowego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 2014 roku, kiedy to zaakceptowano podział tego taksonu na dwa odrębne gatunki. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[2]. Krogulec białobrody (A. (t.) toussenelii) również zaliczany jest do kategorii najmniejszej troski, a trend liczebności populacji także jest spadkowy[7].

  1. Włącznie z croizati (Ash & Atkins, 2009)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b John H. Boyd III: Accipitridae: Hawks, Kites, Eagles. [w:] Aves—A Taxonomy in Flux 2.89 Introduction [on-line]. John Boyd's Home Page. [dostęp 2014-08-24]. (ang.).
  2. a b Aerospiza tachiro, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d e Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-03].
  4. F. M. Daudin: Traite élémentaire et complet d'Ornithologie. Cz. 2. Paryż: 1800, s. 90. (fr.).
  5. a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-03]. (ang.).
  6. J. del Hoyo, N. J. Collar: HBW and BirdLife International Illustrated Checklist of the Birds of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2014. ISBN 978-84-96553-94-1. (ang.).
  7. a b BirdLife International, Accipiter toussenelii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-11-03] (ang.).
  8. a b c d A. C. Kemp, J. S. Marks: African Goshawk (Accipiter tachiro). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2014. [dostęp 2014-08-24]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Accipiter tachiro. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2014-07-27]. (ang.).
  • Alan Kemp, M. Kemp: Sasol Birds of Prey of Africa and Its Islands. Struik, 2006. ISBN 978-1-77007-369-2.
  • J. Ash, J. Atkins: Birds of Ethiopia and Eritrea: An Atlas of Distribution. Wyd. 1. Londyn: Christopher Helm, 2009. ISBN 978-1408109793. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]