
Kumielsk
Artykuł |
53°33'21"N 21°59'28"E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°33'N, 21°59'E, 53°33'31.54"N, 21°59'27.20"E |
- błąd |
2278 m |
Odległość |
874 m |
wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Kumielsk |
Wysokość |
59 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
239[1] |
Strefa numeracyjna |
87 |
Kod pocztowy |
12-230[2] |
Tablice rejestracyjne |
NPI |
SIMC |
0755000 |
Położenie na mapie gminy Biała Piska ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu piskiego ![]() | |
![]() |
Kumielsk (niem. Kumilsko, 1938–1945 Morgen[3]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska.
Do 1954 roku siedziba gminy Kumielsk. W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kumielsk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego Wieś leży nad jeziorem Kumielskim.
Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej, należącej do dekanatu Biała Piska, diecezji ełckiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XV i XVI w. miejscowość w dokumentach zapisywana jako Komilsken, Kamieliβken, Kumlsken. Wieś czynszowa, wspominana w dokumentach już w 1424 r., kiedy to niejaki Cwalina ubiegał się o 100 łanów, które zamierzał obsadzić swoimi 20 krewnymi. Przywilej lokacyjny dla wsi czynszowej wystawiony został w 1428 r. przez komtura Josta Struppergera na prawie chełmińskim, na około 46 łanów (dokument się nie zachował - obszar znany z późniejszych dokumentów), w tym 6 dla sołtysa i prawdopodobnie 4 dla plebana na utrzymanie kościoła. W 1447 były we wsi dwie karczmy. Wieś wzmiankowana także w 1448 r. W 1499 istniał młyn (przywilej wystawiony przez komtura Hieronima von Gebesattela), kiedy to młyn ten kupił Grzegorz Guzaj od braci Sulimów wraz z 2 morgami łąk i ogrodem na prawie magdeburskim. Młyn więc istniał już wcześniej, później wzmiankowany w dokumentach także z lat 1539 i 1561. Z roku 1565 pochodzi nadanie dla Jana Blumsteina i jego syna Kryspina na 2 łany i 2 morgi, ogród i młyn,
Parafia wspominana w dokumentach już w 1475 r., z uposażeniem 4 łanów. W 1570 właścicielem małego majątku w Kumielsku był pastor Jan Blumstein.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
pobliski Kumelsk (po mazowieckiej stronie dawnej granicy)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kumielsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 872 .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 642 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Białuński: Kolonizacja Wielkiej Puszczy (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn, OBN, 2002, 237 str., ISBN 83-87643-97-1, ISSN 0585-3893