Kwas azelainowy

Kwas azelainowy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas nonanodiowy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C9H16O4
Masa molowa	188,22 g/mol
Wygląd	białe, krystaliczne ciało stałe
	Identyfikacja
Numer CAS	123-99-9
PubChem	2266
DrugBank	DB00548
SMILES
	C(CCCC(=O)O)CCCC(=O)O
InChI
	InChI=1S/C9H16O4/c10-8(11)6-4-2-1-3-5-7-9(12)13/h1-7H2,(H,10,11)(H,12,13)
	InChIKey
	BDJRBEYXGGNYIS-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,255 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	słabo rozpuszczalny: 1,780 g/kg (25 °C); 13,40 g/kg (65 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w etanolu, słabo w eterze dietylowym, benzenie i DMSO
Temperatura topnienia	106,5 °C
Temperatura wrzenia	357,1 °C
Punkt krytyczny	571 °C; 2,7 MPa; 0,321 g/cm³
Kwasowość (pKa)	pKa1 = 4,53; pKa2 = 5,33
Współczynnik załamania	1,4303 (589 nm, 111 °C)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-04-04]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Kwas azelainowy (łac. acidum azelaicum), HOOC−(CH
2)
7−COOH – organiczny związek chemiczny z grupy kwasów dikarboksylowych. Topi się w temperaturze 106–108 °C i wrze w temperaturze 225 °C (przy 10 mmHg).

Kwas azelainowy charakteryzuje się działaniem przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym oraz w mniejszym stopniu działaniem złuszczającym. Hamuje rozwój bakterii Propionibacterium acnes, odgrywających istotną rolę w patogenezie trądziku. Polecany jest pacjentom z atopowym zapaleniem skóry. Dodatkowym jego działaniem jest hamowanie syntezy melaniny (barwnika skóry), co wykorzystywane jest do leczenia trądziku pospolitego^[5], różowatego^[6] i przebarwień.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Haynes 2014 ↓, s. 3-420.
↑ ^a ^b Haynes 2014 ↓, s. 5-101.
↑ ^a ^b Haynes 2014 ↓, s. 5-181.
↑ ^a ^b ^c Haynes 2014 ↓, s. 6-69.
↑ F. Iraji, A. Sadeghinia, Z. Shahmoradi, A.H. Siadat i inni. Efficacy of topical azelaic acid gel in the treatment of mild-moderate acne vulgaris. „Indian J Dermatol Venereol Leprol”. 73 (2), s. 94–96, 2007. PMID: 17456913.
↑ R.H. Liu, M.K. Smith, S.A. Basta, E.R. Farmer. Azelaic acid in the treatment of papulopustular rosacea: a systematic review of randomized controlled trials. „Arch Dermatol”. 142 (8), s. 1047–1052, sierpień 2006. DOI: 10.1001/archderm.142.8.1047. PMID: 16924055.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).

[CITEREFHaynes2014'''3'''-420-1] Haynes 2014 ↓, s. 3-420.

[CITEREFHaynes2014'''5'''-101-2] Haynes 2014 ↓, s. 5-101.

[CITEREFHaynes2014'''5'''-181-3] Haynes 2014 ↓, s. 5-181.

[CITEREFHaynes2014'''6'''-69-4] Haynes 2014 ↓, s. 6-69.

[Iraji-5] F. Iraji, A. Sadeghinia, Z. Shahmoradi, A.H. Siadat i inni. Efficacy of topical azelaic acid gel in the treatment of mild-moderate acne vulgaris. „Indian J Dermatol Venereol Leprol”. 73 (2), s. 94–96, 2007. PMID: 17456913.

[Liu-6] R.H. Liu, M.K. Smith, S.A. Basta, E.R. Farmer. Azelaic acid in the treatment of papulopustular rosacea: a systematic review of randomized controlled trials. „Arch Dermatol”. 142 (8), s. 1047–1052, sierpień 2006. DOI: 10.1001/archderm.142.8.1047. PMID: 16924055.

[1]

[3]

[4]

[2]

[5]

[6]