Lewino
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
319[2] |
Strefa numeracyjna |
58 |
Kod pocztowy |
84-223[3] |
Tablice rejestracyjne |
GWE |
SIMC |
0165468 |
Położenie na mapie gminy Linia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego | |
54°26′56″N 18°05′32″E/54,448889 18,092222[1] | |
Strona internetowa |
Lewino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Lewino) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Linia, na północnym krańcu Pojezierza Kaszubskiego. W kierunku zachodnim od Lewina znajdują się jeziora Lewinko i Miłoszewskie.
W miejscowości, jako jedna z 13 figur szlaku turystycznego „Poczuj kaszubskiego ducha" współfinansowanego ze środków unijnych znajduje się rzeźba wykonana przez Jana Redźko na podstawie opracowania "Bogowie i duchy naszych przodków. Przyczynek do kaszubskiej mitologii" Aleksandra Labudy, przedstawiająca kaszubskiego demona zwanego Pikòn.
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0165474 | Kopce | część wsi |
0165480 | Leobór | przysiółek |
0165505 | Rosochy | przysiółek |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość pod zlatynizowaną nazwą villa Levino wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Świeciu w 1283 roku sygnowanym przez księcia pomorskiego Mściwoja II.[6]
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[7].
Z tej miejscowości i z sąsiedniego Lewinka wywodzi się rodzina Lewińskich herbu Brochwicz III. Najstarszą znaną postacią z tej rodziny był Paweł Lewiński, od 1505 r. asesor, a następnie sędzia w Mirachowie. Z tego rodu i z Lewina pochodzą również dwaj biskupi: Feliks Łukasz Lewiński i jego brat Franciszek Lewiński.
Postacie z tej rodziny, to geolodzy prof. Jan Lewiński i prof. Wojciech Brochwicz-Lewiński oraz bohater powstania warszawskiego, dowódca obrony pałacyku Michla na Woli, gen. Janusz Brochwicz-Lewiński. Z rodu tego wywodził się również Erich von Lewinski, znany jako Erich von Manstein, uznawany za najwybitniejszego niemieckiego dowódcę II wojny światowej[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Kurhany
[edytuj | edytuj kod]Po pracach archeologicznych w latach 2004-2012, powstała ścieżka dydaktyczna wokół średniowiecznych kurhanów. Cmentarzysko pochodzi z X lub XI wieku[9].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Łebno
- Sianowo
- Strzepcz
- Lewino (historia). janca.neostrada.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-12)].
- Nieoficjalna strona Lewina
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 67943
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-06-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 649 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.488-9.
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Erich von Manstein, Żołnierskie życie. Moja służba w Reichswerze i Wermachcie 1919-1939, Kraków, Wingert, 2013.
- ↑ Wyjątkowe miejsce na Pomorzu! Kurhany w Lewinie już otwarte. dziennikbaltycki.pl, 2 sierpnia 2012.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lewino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 186 .