Lgota Górna

Lgota Górna
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	myszkowski
Gmina	Koziegłowy
Liczba ludności (2008)	845
Strefa numeracyjna	34
Kod pocztowy	42-350
Tablice rejestracyjne	SMY
SIMC	0135881
	Położenie na mapie gminy Koziegłowy Lgota Górna
	Położenie na mapie Polski Lgota Górna
	Położenie na mapie województwa śląskiego Lgota Górna
	Położenie na mapie powiatu myszkowskiego Lgota Górna
	50°36′03″N 19°14′36″E/50,600833 19,243333

Lgota Górna – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Koziegłowy.

Nazwa

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w dokumencie spisanym w języku łacińskim z 1430 jako Lgotha, 1439 Magna Lgotha, 1529 Lgothka. Lgota Górna w przeszłości zwana była również Lgotą Wielką^[3].

W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona jest pod nazwą Lgota Koziegłowska^[4]

Historia

Początkowo miejscowość stanowiła własność szlachecką leżącą w kluczu majętności rodu Koziegłowskich właścicieli pobliskich Kozichgłów. Właścicielem miejscowości był starosta sądecki Krystyn z Kozichgłów herbu Lis, który zmarł w 1437. Po jego śmierci w latach 1439–1440 w wyniku podziału dóbr pomiędzy jego synami, trzema braćmi: Janem młodszym, Krystynem oraz Janem starszym temu ostatniemu przypadł zamek w Koziegłowach wraz z jego uposażeniem w skład, którego wchodziła również Lgota zwana wówczas Wielką^[3].

Miejscowość w zlatynizowanej formie Lgotha (Lgota) wymienia w latach (1470–1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis^[5]. W 1519 Krystyn II Koziegłowski syn sprzedał biskupowi Janowi Konarskiemu dobra koziegłowskie w tym Lgotę. W wyniku tej transakcji miejscowość weszła w posiadanie biskupstwa krakowskiego w siewierskim kluczu majątkowym tzw. księstwie siewierskim znajdującym się w Koronie Królestwa Polskiego, a od unii lubelskiej z 1569 w Rzeczypospolitej Obojga Narodów^[3]^[6].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest jako wieś rządowa leżąca w powiecie będzińskim w gminie Koziegłowy i parafii Koziegłówki. W 1827 w miejscowości znajdowało się 120 domów zamieszkiwanych przez 799 mieszkańców. W 1884 liczba domów się zwiększyła do 170, a mieszkańców wzrosła do 1351. Wieś liczyła 2068 morgi powierzchni w tym 1284 gruntów ornych. We wsi odnotowana została szkoła początkowa, a przy wsi folwark^[4].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lgota Górna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68039
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 660 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ ^a ^b ^c Leszczyńska-Skrętowa 1980 ↓.
↑ ^a ^b Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. V, hasło "Lgota Koziegłowska". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1882. s. 200. [dostęp 2019-10-25].
↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.191.
↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 100.

Bibliografia

Zofia Leszczyńska-Skrętowa: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, część III, zesz. 4, (Łaganów - Łyszkowice), hasło: "Lgota". Kraków: Societas Vistulana, 2003, s. 573-574. ISBN 83-88385-33-X.

Linki zewnętrzne

Lgota Górna jako Lgota w Słowniku historyczno-geograficznym województwa krakowskiego w średniowieczu (online)
Lgota Górna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 200 . Wieś wymieniona jest jako Lgota Koziegłowska.
Lgota Górna na portalu jura.pl

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68039

[2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 660 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[CITEREFLeszczyńska-Skrętowa1980-3] Leszczyńska-Skrętowa 1980 ↓.

[SgKP-4] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. V, hasło "Lgota Koziegłowska". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1882. s. 200. [dostęp 2019-10-25].

[5] Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.191.

[6] Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 100.

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

Wsie	Cynków Gliniana Góra Gniazdów Koclin Koziegłówki Krusin Lgota Górna Lgota-Mokrzesz Lgota-Nadwarcie Markowice Miłość Mysłów Mzyki Nowa Kuźnica Oczko Osiek Pińczyce Postęp Pustkowie Lgockie Rzeniszów Siedlec Duży Siedlec Mały Stara Huta Winowno Wojsławice Zabijak
Osady leśne	Czarka Koziegłówki-Leśniczówka Leśniczówka Winowno Lisia Góra Ogumie Wilcza Jama
Integralne części wsi	Borek Brynica Brzeziny Buczyna Dąbrówka Folwark (Markowice) Folwark (Reniszów) Gacki Głazówka Gnieździn-Flakowe Graniczna Hamernia Huta Szklana Kluzy Rzeniszów Koziołki Kuźnica-Bory Łazy Leśniczówka Strąków Lubicz Markowice-Łazy Młynek Nadleśnictwo Nieradowa Niwa Oczko (Nowa Kuźnica) Ordon Podbór Podgrudza Podlesie Podpiaski Podżarze Polan Poręba Pustkowie Mysłowskie Rzeniszów-Łazy Skwarkowe Smardzów Świnica Trzcionki Warmuzica Wilczy Krzak Wiśnie Wojsławice Duże Wojsławice Małe Wojsławice-Folwark Zabijak (Cynków) Zapłocie
Integralne części miasta	Pasieka Pomykacz Rosochacz Wylągi