Louis Armand

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Louis Armand
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1905
Cruseilles

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1971
Villers-sur-Mer

Przewodniczący Euratomu
Okres

od 1958
do 1959

Poprzednik

funkcja utworzona

Następca

Étienne Hirsch

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Komandor Orderu Palm Akademickich (Francja) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons

Louis Armand (ur. 17 stycznia 1905 w Cruseilles, zm. 30 sierpnia 1971 w Villers-sur-Mer) – francuski inżynier, oficer francuskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej, menadżer wielu przedsiębiorstw publicznych. Był pierwszym przewodniczącym Euratomu. Został wybrany do Akademii Francuskiej (fr.: Académie française) w 1963 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Louis Armand studiował w Annecy i Lyonie w Lycée du Parc[2]. Absolwent École polytechnique. Ukończył studia na drugim miejscu w swojej klasie (rocznik 1924)[1][2].

W 1926 dołączył do Corps des Mines i był członkiem MINES ParisTech (École Nationale Supérieure des Mines de Paris). Pracował jako inżynier górnictwa w Clermont-Ferrand, w 1934 roku został zatrudniony w przedsiębiorstwie kolejowym PLM, a w 1938 roku został jednym z kierowników w SNCF[2].

Podczas II wojny światowej zaangażował się w działalność francuskiego ruchu oporu. W 1942 roku Pierre Laval zaproponował mu stanowisko sekretarza generalnego ds. przemysłu[2]. Od 1943 roku kierował grupą ruchu oporu „Résistance-fer”[2]. 24 czerwca 1944 roku został aresztowany przez Niemców i był przetrzymywany we Fresnes, uniknął wywózki i 18 sierpnia 1944 roku został uwolniony[2].

W 1945 roku został dyrektorem jednej z sekcji, a w 1946 roku zastępcą dyrektora generalnego SNCF[2]. Od 1949 roku był dyrektorem generalnym SNCF[2]. W 1953 roku został wybrany prezesem UIC[2]. Od 1958 do 1959 roku przewodniczył Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej (Euratom)[2][1]. W 1957 roku był jednym z inicjatorów powstania grupy zajmującej się projektowaniem Eurotunelu[2].

Od 1960 roku był członkiem Académie des Sciences Morales et Politiques, a od 1963 roku również Akademii Francuskiej[2].

W 1928 roku poślubił Genevieve Gazel. Zmarł w wieku 66 lat w Villers-sur-Mer[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony następującymi odznaczeniami[2]:

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1961: Plaidoyer pour l’avenir
  • 1965: De la Savoie au Val d’Aoste par le tunnel du Mont-Blanc
  • 1968: Simples propos
  • 1968: Le pari européen
  • 1969: Propos ferroviaires
  • 1970: De la cybernétique à l’intéressement
  • 1970: L’Entreprise de demain
  • 1974: Message pour ma patrie professionnelle

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Josette Buzaré: Louis Armand, le savoyard du siècle. Saint-Julien-en-Genevois, France: Éd. La Salévienne, 2000
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Louis ARMAND [online], Musée de l'Ordre de la Libération [dostęp 2022-03-25] (fr.).
  3. ↑ Jean hass: L'Ordre du merite saharien 1958 - 1963. symboles-et-traditions.com. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).
Przewodniczący Komisji Europejskiej
Przewodniczący Wysokiej Władzy Wspólnoty Węgla i Stali
Przewodniczący Komisji Wspólnoty Energii Atomowej
Przewodniczący Komisji Wspólnoty Gospodarczej
Przewodniczący Komisji Wspólnot
Przewodniczący Komisji

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Armand&oldid=72145907”