Mandy Minella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mandy Minella
Ilustracja
Państwo

 Luksemburg

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1985
Esch-sur-Alzette

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2001

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 16 ITF

Najwyżej w rankingu

66 (17 września 2012)

Australian Open

2R (2014, 2017)

Roland Garros

2R (2019)

Wimbledon

2R (2016)

US Open

3R (2010, 2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

47 (29 kwietnia 2013)

Australian Open

2R (2013, 2015, 2017, 2020)

Roland Garros

2R (2012)

Wimbledon

3R (2012)

US Open

1R (2012, 2013, 2015, 2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Luksemburg
Igrzyska małych państw Europy
złoto Valletta 2003 gra podwójna
złoto Andora 2005 gra pojedyncza
złoto Andora 2005 gra podwójna
złoto Monte Carlo 2007 gra podwójna
złoto Nikozja 2009 gra pojedyncza
złoto Nikozja 2009 gra podwójna
srebro Valletta 2003 gra pojedyncza
brąz Monte Carlo 2007 gra pojedyncza

Mandy Minella (ur. 22 listopada 1985 w Esch-sur-Alzette) – luksemburska tenisistka.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W swojej karierze zwyciężyła w dwóch turnieju WTA Tour w grze podwójnej – w Bogocie i w Marrakeszu w 2013 roku. Dodatkowo dwukrotnie grała w finałach tych rozgrywek – w 2012 roku także w Bogocie oraz w 2013 roku w Hobart.

Swój pierwszy turniej singlowy rangi ITF wygrała w 2004 roku w Chorwacji, pokonując w finale reprezentantkę gospodarzy Mateę Mežak. Podobnie w deblu, pierwsze zwycięstwo odnotowała w 2004 roku w Neapolu gdzie w parze z Elke Clijsters, wygrały z Michelle Gerards i Marielle Hoogland. Razem, jak dotąd, wygrała szesnaście turniejów singlowych i dziesięć deblowych rangi ITF.

W turnieju głównym US Open 2010 zagrała jako kwalifikantka. W pierwszej rundzie pokonała Polonę Hercog, a w drugiej Cwetanę Pironkową. W trzeciej rundzie przegrała z Venus Williams. Był to jej wielkoszlemowy debiut.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

17 października 2014 roku poślubiła swojego trenera, Tima Sommera[1]. 30 października 2017 urodziła córkę, Emmę Linę.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A Q2 1R 1R 2R Q1 Q1 2R A Q2 Q2 A A 0 / 4 2 – 4
French Open A A A A A A A A Q1 Q3 1R 1R 1R A Q2 1R 1R 2R A Q2 A 0 / 6 1 – 6
Wimbledon A A A A A A A A Q1 Q1 1R 1R Q1 Q3 2R 1R A 1R NH Q1 Q2 0 / 5 1 – 5
US Open A A A A A Q1 A Q1 3R Q3 3R 1R Q1 Q2 1R A Q2 1R A Q1 0 / 5 4 – 5
Ranking na koniec roku 873 640 344 254 279 401 330 241 133 117 75 115 156 162 103 134 111 137 169 268 0 / 20 8 – 20

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A 2R 1R 2R A 2R A A 2R A A 0 / 5 4 – 5
French Open A A A A A A A A A A 2R 1R A 1R 1R 1R 1R 1R A A A 0 / 7 1 – 7
Wimbledon A A A A A A A A A A 3R 1R Q1 1R Q1 1R 1R 1R NH A 0 / 6 2 – 6
US Open A A A A A A A A A A 1R 1R A 1R A A A A A 1R 0 / 4 0 – 4
Ranking na koniec roku 604 344 397 414 594 422 185 65 62 83 98 159 97 289 117 113 216 0 / 22 7 – 22

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A 1R A A A A A A NH A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A A A A A A NH A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A NH A 0 / 0 0 – 0
0 / 1 0 – 1

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 5 czerwca 2016 Bol Ceglana Słowenia Polona Hercog 6:2, 6:3
Finalistka 1. 22 lipca 2018 Gstaad Ceglana Francja Alizé Cornet 4:6, 6:7(6)

Gra podwójna 10 (5–5)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 18 lutego 2012 Bogota Ceglana Szwajcaria Stefanie Vögele Czechy Eva Birnerová
Rosja Aleksandra Panowa
2:6, 2:6
Finalistka 2. 12 stycznia 2013 Hobart Twarda Węgry Tímea Babos Hiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania María-Teresa Torró-Flor
3:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 1. 23 lutego 2013 Bogota Ceglana Węgry Tímea Babos Czechy Eva Birnerová
Rosja Aleksandra Panowa
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 2. 28 kwietnia 2013 Marrakesz Ceglana Węgry Tímea Babos Chorwacja Petra Martić
Francja Kristina Mladenovic
6:3, 6:1
Finalistka 3. 14 września 2013 Taszkent Twarda Białoruś Wolha Hawarcowa Węgry Tímea Babos
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
3:6, 3:6
Finalistka 4. 21 września 2014 Seul Twarda Niemcy Mona Barthel Hiszpania Lara Arruabarrena
Rumunia Irina-Camelia Begu
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 15 listopada 2015 Limoges Twarda (hala) Czechy Barbora Krejčíková Rosja Margarita Gasparian
Gruzja Oksana Kalasznikowa
1:6, 7:5, 10–6
Zwyciężczyni 4. 20 listopada 2016 Limoges Twarda (hala) Belgia Elise Mertens Wielka Brytania Anna Smith
Czechy Renata Voráčová
6:4, 6:4
Finalistka 5. 20 października 2018 Luksemburg Twarda (hala) Białoruś Wiera Łapko Belgia Greet Minnen
Belgia Alison Van Uytvanck
6:7(3), 2:6
Zwyciężczyni 5. 9 czerwca 2019 Bol Ceglana Szwajcaria Timea Bacsinszky Szwecja Cornelia Lister
Czechy Renata Voráčová
0:6, 7:6(3), 10-4

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 23/05/2004 Chorwacja Zadar ITF 10 000 ziemna Chorwacja Matea Mežak 7:5, 5:7, 6:4
2. 07/08/2005 Włochy Gardone Val Trompia ITF 10 000 ziemna Czechy Sandra Záhlavová 6:4, 6:3
3. 21/05/2006 Włochy Caserta ITF 25 000 ziemna Rosja Alisa Klejbanowa 6:2, 6:4
4. 19/04/2009 Belgia Tessenderlo ITF 25 000 ziemna Francja Youlia Fedossova 7:5, 6:3
5. 24/01/2010 Stany Zjednoczone Lutz ITF 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Jamie Hampton 6:2, 4:6, 6:2
6. 04/07/2010 Niemcy Stuttgart ITF 25 000 ziemna Holandia Elise Tamaëla 6:4, 6:2
7. 17/07/2011 Niemcy Darmstadt ITF 25 000 ziemna Czechy Karolína Plíšková 7:6, 6:2
8. 10/11/2013 Stany Zjednoczone Captiva Island ITF 50 000 twarda Kanada Gabriela Dabrowski 6:3, 6:3
9. 15/06/2014 Niemcy Essen ITF 25 000 ziemna Holandia Richèl Hogenkamp 6:2, 4:6, 6:3
10. 11/10/2015 Stany Zjednoczone Kirkland ITF 50 000 twarda Stany Zjednoczone Nicole Gibbs 2:6, 7:5, 6:2
11. 25/09/2016 Stany Zjednoczone Albuquerque ITF 75 000 twarda Paragwaj Verónica Cepede Royg 6:4, 7:5
12. 01/04/2018 Włochy Pula ITF 25 000 ziemna Włochy Deborah Chiesa 6:3, 7:6(7)
13. 17/06/2018 Niemcy Essen ITF 25 000 ziemna Holandia Cindy Burger 7:4, 4:6, 6:4
14. 01/07/2018 Niemcy Stuttgart ITF 25 000 ziemna Niemcy Anna Zaja 6:4, 4:6, 6:1
15. 04/11/2018 Luksemburg Pétange ITF 25 000 twarda Belgia Helene Scholsen 6:2, 6:1
16. 03/11/2019 Stany Zjednoczone Tyler ITF 80 000 twarda Stany Zjednoczone Alexa Glatch 6:4, 6:4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marija: Mandy Minella marries her coach Tim Sommer. womenstennisblog.com, 2014-10-20. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]