Alizé Cornet

Alizé Cornet

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1990 Nicea
Wzrost	173 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2006
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Nicolas Beuque
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	6 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	11 (16 lutego 2009)
Australian Open	QF (2022)
Roland Garros	4R (2015, 2017)
Wimbledon	4R (2014, 2022)
US Open	4R (2020)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	59 (7 marca 2011)
Australian Open	3R (2014, 2019)
Roland Garros	2R (2008, 2010, 2015, 2016, 2019)
Wimbledon	3R (2019)
US Open	2R (2013, 2021)
Strona internetowa

{{Tenisista infobox}} Przestarzałe pola: "masa ciała".

Alizé Cornet (ur. 22 stycznia 1990 w Nicei) – francuska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Roland Garros w grze pojedynczej, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2014 roku. Reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King. Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem.

Kariera tenisowa

Cornet treningi tenisowe rozpoczęła w wieku czterech lat. W kwietniu 2003 rozpoczęła występy w gronie juniorek, początkowo bez żadnych sukcesów. W styczniu 2005 w Hamburgu osiągnęła finał, ustalając swój najlepszy wynik wówczas w karierze. Następnie była w finale mistrzostw Czech, jednak uległa tam Agnieszce Radwańskiej. Od kwietnia zaczęła być rozpoznawalna w rozgrywkach do lat osiemnastu i regularnie wygrywała turnieje (w tym między innymi Banana Bowl). Jej dwa ostatnie starty juniorskie to turnieje wielkoszlemowe. Podczas Australian Open 2007 doszła do półfinału, nie dając rady dominatorce z Rosji, Anastasiji Pawluczenkowej. Jednak na własnych kortach Rolanda Garrosa była już bezkonkurencyjna. W finale ograła Kolumbijkę Marianę Duque Mariño 4:6, 6:1, 6:0. Po tym triumfie została ósmą rakietą rankingu młodszych zawodniczek.

Od 2004 roku uczestniczyła w rozgrywkach kobiecych Międzynarodowej Federacji Tenisowej, początkowo nie odnosząc żadnych sukcesów. W maju 2005 została dostrzeżona i organizatorzy wielkoszlemowego Roland Garros przyznali jej dziką kartę, uprawniającą do startu w imprezie głównej. Był to jej debiut w profesjonalnych rozgrywkach. W pierwszej rundzie wyeliminowała Rosjankę Alinę Żydkową, ale zaraz potem uległa swojej utytułowanej rodaczce, Amélie Mauresmo.

Wkrótce młodziutka gwiazda z Nicei zagościła w Polsce w niewielkim turnieju w Toruniu. Przegrała tam w ćwierćfinale z Joanną Sakowicz. Po paśmie nieudanych występów powróciła w wielkim stylu we włoskim Bari, gdzie odniosła zwycięstwo. Na liście jej pokonanych znalazły się Karolina Kosińska i Tathiana Garbin. Najlepsza była również w Padwie, wzbogacając swój dorobek o kolejny puchar.

W styczniu 2007 przeszła eliminacje do zawodowego Australian Open (w trzeciej rundzie wygrała z Kateryną Bondarenko), jednak w głównej drabince trafiła na Danielę Hantuchovą i łatwo z nią przegrała. W Paryżu w turnieju halowym również grała krótko, została pokonana przez swoją rodaczkę, Tatianę Golovin. W dalszej części roku regularnie przechodziła eliminacje do imprez WTA, kontynuując swoją wspinaczkę rankingową. Podczas US Open odniosła cenne wygrane nad Samanthą Stosur i Caroline Wozniacki. Uległa dopiero Jelenie Janković.

Nieudanie rozpoczęła rok 2008, przegrywając we wczesnych fazach zawodów. Przełom nastąpił w Acapulco, gdzie Francuzka awansowała do pierwszego w karierze profesjonalnej finału. Pokonała między innymi Jelenę Kostanić Tošić. W decydującym spotkaniu uległa Flavii Pennetcie 0:6, 6:4, 1:6. Podczas imprezy w amerykańskim Amelia Island, występując jako 48. zawodniczka rankingu światowego, doszła do półfinału, pokonując Virginie Razzano w 1/4 finału. Podczas kolejnego turnieju na amerykańskiej, zielonej mączce Alizé doszła również do 1/2 finału ulegając Serenie Williams 5:7, 3:6.

Doszła do finału na kortach w Rzymie, gdzie do turnieju głównego dostała się z eliminacji. Na tej imprezie pokonała m.in. Francescę Schiavone w II rundzie, Swietłanę Kuzniecową w III czy Annę Czakwetadze w 1/2 finału, a Serena Williams oddała na jej korzyść mecz ćwierćfinałowy. W finale uległa Serbce Jelenie Janković 2:6, 2:6. Na French Open uległa Agnieszce Radwańskiej w trzeciej rundzie. Na turniejach trawiastych w Eastbourne i Londynie odpadła w pierwszej rundzie.

Następnie wzięła udział w turnieju trzeciej kategorii w Budapeszcie, Gaz de France Budapest Grand Prix. Była rozstawiona z numerem 2. W pierwszej rundzie otrzymała wolny los. W drugiej pokonała Słowaczkę Magdalénę Rybárikovą 6:2, 6:2. Następny mecz z Anną-Leną Grönefeld z Niemiec wygrała 6:2, 6:3. Półfinałowa przeciwniczka Gréta Arn zdołała jej ugrać tylko po gemie w obu setach. Dzięki temu zwycięstwu Cornet po raz trzeci w sezonie znalazła się w finale turnieju WTA w grze pojedynczej. Finałowa przeciwniczka Andreja Klepač również nie zdołała wygrać seta z Francuzką. Tym samym Alizé wygrała swój pierwszy turniej wynikiem 7:6(5), 6:3 i awansowała na 18. miejsce w rankingu WTA. W tej imprezie wzięła też udział w grze deblowej w parze z Janette Husárovą i osiągnęła ten sam rezultat – wygraną w finale przeciw parze Vanessa Henke-Raluca Olaru wynikiem 6:7(5), 6:1, 10–6.

W 2012 roku wygrała turniej w Bad Gastein, pokonując w finale Yaninę Wickmayer 7:5, 7:6(1). W maju 2013 roku awansowała do finału zawodów w Strasburgu, w którym pokonała Lucie Hradecką 7:6(4), 6:0.

Sezon 2014 rozpoczęła od zwycięstwa w parze z Jo-Wilfriedem Tsongą w Pucharze Hopmana. W finale mikst pokonał Agnieszkę Radwańską i Grzegorza Panfila stosunkiem 2:1. W lutym zanotowała finał w Dubaju, w którym uległa Venus Williams 3:6, 0:6. Kolejne singlowe zwycięstwo osiągnęła w Katowicach, gdzie triumfowała w meczu mistrzowskim z Camilą Giorgi 7:6(3), 5:7, 7:5.

Piąte zwycięstwo w grze pojedynczej Francuzka odniosła w styczniu 2016 roku w Hobart, pokonując Kanadyjkę Eugenie Bouchard 6:1, 6:2.

Życie prywatne

Jej rodzice noszą imiona Patricia i Francis. Jej brat Sébastien, z wykształcenia lekarz, jest menedżerem Cornet.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	1R	1R	2R	4R	1R	3R	1R	2R	3R	3R	2R	2R	3R	2R	2R	2R	QF	1R	0 / 18	22 – 18
French Open	A	2R	2R	1R	3R	2R	1R	2R	1R	3R	2R	4R	3R	4R	2R	1R	2R	1R	3R		0 / 18	21 – 18
Wimbledon	A	A	A	2R	1R	1R	1R	1R	2R	3R	4R	2R	3R	1R	1R	1R	NH	2R	4R		0 / 15	14 – 15
US Open	A	A	A	3R	3R	2R	1R	2R	2R	3R	3R	1R	1R	2R	1R	2R	4R	1R	3R		0 / 16	18 – 16
Ranking na koniec roku	861	308	189	57	16	50	78	89	44	27	20	43	46	38	47	60	53	59	36		0 / 67	75 – 67

Występy w grze podwójnej

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	2R	1R	1R	1R	1R	3R	1R	1R	2R	1R	3R	1R	A	1R		0 / 14	6 – 14
French Open	A	A	1R	1R	2R	1R	2R	1R	1R	1R	1R	2R	2R	1R	A	2R	1R	A	1R		0 / 15	5 – 14
Wimbledon	A	A	A	A	1R	1R	A	1R	1R	2R	2R	1R	2R	1R	1R	3R	NH	A	2R		0 / 12	6 – 11
US Open	A	A	A	A	1R	1R	1R	A	1R	2R	1R	1R	1R	1R	1R	1R	A	2R	1R		0 / 13	2 – 13
Ranking na koniec roku	–	–	–	364	127	186	79	86	92	174	110	108	153	115	156	111	185	280	67		0 / 54	19 – 52

Występy w grze mieszanej

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	2R	A	A	QF	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A		0 / 2	3 – 1
French Open	A	1R	1R	2R	2R	A	A	1R	A	A	QF	A	2R	A	A	1R	NH	1R	A		0 / 9	5 – 9
Wimbledon	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	3R	A	2R	A	A	A	1R	NH	A	QF		0 / 5	5 – 5
US Open	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	NH	A	A		0 / 2	1 – 2
																					0 / 18	14 – 17

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 15 (6–9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	2 marca 2008	Acapulco	Ceglana	Flavia Pennetta	0:6, 6:4, 1:6
Finalistka	2.	18 maja 2008	Rzym	Ceglana	Jelena Janković	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	1.	13 lipca 2008	Budapeszt	Ceglana	Andreja Klepač	7:6(5), 6:3
Finalistka	3.	26 maja 2012	Strasburg	Ceglana	Francesca Schiavone	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	17 czerwca 2012	Bad Gastein	Ceglana	Yanina Wickmayer	7:5, 7:6(1)
Zwyciężczyni	3.	25 maja 2013	Strasburg	Ceglana	Lucie Hradecká	7:6(4), 6:0
Finalistka	4.	22 lutego 2014	Dubaj	Twarda	Venus Williams	3:6, 0:6
Zwyciężczyni	4.	13 kwietnia 2014	Katowice	Twarda (hala)	Camila Giorgi	7:6(3), 5:7, 7:5
Finalistka	5.	20 września 2014	Kanton	Twarda	Monica Niculescu	4:6, 0:6
Zwyciężczyni	5.	16 stycznia 2016	Hobart	Twarda	Eugenie Bouchard	6:1, 6:2
Finalistka	6.	7 stycznia 2017	Brisbane	Twarda	Karolína Plíšková	0:6, 3:6
Zwyciężczyni	6.	22 lipca 2018	Gstaad	Ceglana	Mandy Minella	6:4, 7:6(6)
Finalistka	7.	21 lipca 2019	Lozanna	Ceglana	Fiona Ferro	1:6, 6:2, 1:6
Finalistka	8.	28 sierpnia 2021	Chicago	Twarda	Elina Switolina	5:7, 4:6
Finalistka	9.	9 października 2022	Monastyr	Ceglana	Elise Mertens	2:6, 0:6

Gra podwójna 7 (3–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	13 lipca 2008	Budapeszt	Ceglana	Janette Husárová	Raluca Olaru Vanessa Henke	6:7(5), 6:1, 10–6
Zwyciężczyni	2.	22 maja 2010	Strasburg	Ceglana	Vania King	Ałła Kudriawcewa Anastasija Rodionowa	3:6, 6:4, 10–7
Finalistka	1.	27 sierpnia 2011	Dallas	Twarda	Pauline Parmentier	Alberta Brianti Sorana Cîrstea	5:7, 3:6
Finalistka	2.	20 września 2014	Kanton	Twarda	Magda Linette	Chuang Chia-jung Liang Chen	6:2, 6:7(3), 7–10
Zwyciężczyni	3.	18 października 2015	Hongkong	Twarda	Jarosława Szwiedowa	Lara Arruabarrena Andreja Klepač	7:5, 6:4
Finalistka	3.	6 sierpnia 2017	Stanford	Twarda	Alicja Rosolska	Abigail Spears Coco Vandeweghe	2:6, 3:6
Finalistka	4.	19 czerwca 2022	Berlin	Trawiasta	Jil Teichmann	Storm Sanders Kateřina Siniaková	4:6, 3:6

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2012	zawodniczka rezerwowa
2013	Faza grupowa	Simona Halep Marija Kirilenko Anastasija Pawluczenkowa	4:6, 4:6 5:0 krecz 2:6, 2:6
2014	Faza grupowa	Jekatierina Makarowa Flavia Pennetta Garbiñe Muguruza	6:1, 6:4 1:6, 2:6 3:6, 5:7

Finały turniejów rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 7 (3-4)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	23/04/2006	Bari	25 000	Ceglana	Tathiana Garbin	6:2, 3:6, 6:2
Zwyciężczyni	2.	02/07/2006	Padwa	25 000	Ceglana	María Vanina García Sokol	6:1, 6:4
Finalistka	1.	22/07/2006	Rzym	25 000	Ceglana	Kira Nagy	2:6, 7:6(5), 4:6
Zwyciężczyni	3.	22/07/2007	Dniepropetrowsk	50 000	Ceglana	Stefanie Vögele	6:4, 6:3
Finalistka	2.	12/09/2007	Bordeaux	100 000	Ceglana	Cwetana Pironkowa	2:6, 3:6
Finalistka	3.	26/09/2010	Saint-Malo	100 000	Ceglana	Romina Oprandi	2:6, 6:2, 2:6
Finalistka	4.	17/03/2012	Nassau	100 000	Twarda	Aleksandra Wozniak	4:6, 5:7

Gra podwójna 4 (3-1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Finalistka	1.	22/10/2006	Saint-Raphaël	50 000	Twarda (hala)	Yulia Fedossova	Marija Korytcewa Galina Woskobojewa	2:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	30/10/2011	Poitiers	100 000	Twarda (hala)	Virginie Razzano	Marija Kondratjewa Sophie Lefèvre	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	2.	20/05/2012	Praga	100 000	Ceglana	Virginie Razzano	Casey Dellacqua Akgul Amanmuradova	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	3.	22/07/2012	Bukareszt	100 000	Ceglana	Irina-Camelia Begu	Elena Bogdan Raluca Olaru	6:2, 6:0

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Francja [15]
I runda	Czechy: Nicole Vaidišová	4:6, 6:1, 6:4
II runda	Chiny: Peng Shuai	6:2, 6:2
III runda	Stany Zjednoczone: Serena Williams [4]	6:3, 3:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Francja
I runda	Austria: Tamira Paszek	7:6(4), 6:4
II runda	Słowacja: Daniela Hantuchová	3:6, 0:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Francja
I runda	Szwecja: Johanna Larsson	6:1, 2:6, 6:3
II runda	Stany Zjednoczone: Serena Williams [1]	6:7(5), 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Francja
I runda	Czechy: Karolína Plíšková [5]	1:6, 3:6

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Francja
I runda	Virginie Razzano	Chińskie Tajpej: Chan Yung-jan / Chuang Chia-jung [3]	6:7(2), 7:6(3), 5:7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Francja
I runda	Kristina Mladenovic	Chiny: Peng Shuai / Zheng Jie	1:6, 7:6(3), 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Francja
I runda	Fiona Ferro	Ukraina: Elina Switolina / Dajana Jastremśka	6:4, 6:2
II runda		Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula	1:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2007	French Open	Ceglana	Mariana Duque Mariño	4:6, 6:1, 6:0

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2006	Australian Open	Twarda	Corinna Dentoni	Sharon Fichman A. Pawluczenkowa	2:6, 2:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-31]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-31]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-31]  (ang.).