Manowo (gmina)

Manowo
	gmina wiejska
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	koszaliński
TERC	2409042
Wójt	Roman Kłosowski
Powierzchnia	188,57 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności	; 6 836
• gęstość	36,3 os./km²
Nr kierunkowy	94
Tablice rejestracyjne	ZKO
	Adres urzędu:Manowo 40; 76-015 Manowo
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw	9
Liczba miejscowości	23
	Położenie na mapie powiatu;
	54°07′30″N 16°18′06″E/54,125000 16,301667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	Biuletyn Informacji Publicznej

Manowo – gmina wiejska w zachodniej Polsce, położona we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie koszalińskim. Siedzibą gminy jest wieś Manowo.

Miejsce w województwie (na 114 gmin): powierzchnia 59., ludność 60.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Gmina jest położona we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego, w środkowej części powiatu koszalińskiego. Gmina leży na Wysoczyźnie Polanowskiej i Równinie Białogardzkiej.

Sąsiednie gminy:

Koszalin (miasto na prawach powiatu)
Bobolice, Polanów, Sianów i Świeszyno (powiat koszaliński)

Do 31 XII 1998 r. wchodziła w skład województwa koszalińskiego.

Gmina stanowi 11,3% powierzchni powiatu.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Gminę zamieszkuje 9,9% ludności powiatu.

Piramida wieku mieszkańców gminy Manowo w 2014 roku^[1].

Przyroda i turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez południową część gminy przepływa Radew tworząca Jezioro Rosnowskie, rzeka jest dostępna dla kajaków. W gminie znajdują się 3 rezerwaty: przy granicy z Koszalinem rezerwat Jezioro Lubiatowskie, nad rzeką Radew Kręgi Kamienne, a w pobliżu Manowa – Mechowisko Manowo. Przez gminę prowadzi czerwony szlak turystyczny pieszy im. J. Chrząszczyńskiego z Góry Chełmskiej do Tychowo oraz kilka szlaków turystycznych rowerowych, m.in. niebieski i czerwony wzdłuż Radwi. Tereny leśne zajmują 66% powierzchni gminy, a użytki rolne 23%.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Przez gminę Manowo prowadzi droga krajowa nr 11 łącząca Manowo z Koszalinem (12 km) i Bobolicami (27 km) oraz drogi wojewódzkie: nr 168 z Wyszewa (4 km od Manowa) do Niedalina (17 km, skrzyżowanie z drogą nr 167 Koszalin – Tychowo) i skrzyżowanie z drogą nr 205 Bobolice – Polanów).

Manowo uzyskało połączenie kolejowe w 1898 r. po wybudowaniu linii kolei wąskotorowej o szerokości 750 mm z Koszalina Wąsk. do Polanowa Wąsk. W 1905 r. otwarto drugą linię przez Świelino do Bobolic Wąsk. W 1945 r. obie linie zostały zamknięte, linia Manowo – Polanów Wąsk. także rozebrana. Linię Koszalin Wąsk. – Bobolice Wąsk. otwarto ponownie po zmianach szerokości toru na 1000 mm w 1948 r. (odcinek Świelino – Bobolice Wąsk.) i w 1950 r. (Świelino – Koszalin Wąsk.). Odcinek Świelino – Bobolice Wąsk. został zamknięty w połowie lat 80., a pozostała część z Koszalina Wąsk. do Świelina w 2001 r. W 2008 r. ponownie ruszyły przejazdy kolejką wąskotorową na trasie Koszalin Wąsk. – Manowo.

W gminie czynne są 3 urzędy pocztowe: Bonin (nr 76-009), Manowo (nr 76-015) i Rosnowo (nr 76-042).

Administracja[edytuj | edytuj kod]

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy Manowo wynosiły 25,6 mln zł, a dochody budżetu 25,8 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 15,8 mln zł, co stanowiło 61,1% poziomu dochodów^[2].

Sołectwa gminy Manowo: Bonin, Cewlino, Grzybnica, Rosnowo-Osiedle, Rosnowo-Wieś, Wyszebórz, Wyszewo.

Miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Wsie: Bonin, Cewlino, Dęborogi, Grzybnica, Kopanino, Manowo, Rosnowo, Wiewiórowo, Wyszebórz, Wyszewo.

Osady: Gajewo, Grąpa, Grzybniczka, Jagielno, Kliszno, Kopanica, Kostrzewa, Lisowo, Mostowo, Policko, Poniki, Zacisze

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Gmina Manowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[populacja2016-1] Gmina Manowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[2] Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].

[1]

[2]

Siedziba gminy	Manowo
Wsie sołeckie	Bonin Cewlino Grzybnica Rosnowo Wyszebórz Wyszewo
Miejscowości niesołeckie	Dęborogi Gajewo Grąpa Grzybniczka Jagielno Kliszno Kopanica Kopanino Kostrzewa Lisowo Mostowo Policko Poniki Wiewiórowo Zacisze

Miasta	Bobolice Mielno Polanów Sianów
Gminy miejsko-wiejskie	Bobolice Mielno Polanów Sianów
Gminy wiejskie	Będzino Biesiekierz Manowo Świeszyno

Przynależność wojewódzka	woj. szczecińskie (1946–50) woj. koszalińskie (1950–75)
Miasta	Bobolice (do 1945 i od 1958) Koszalin (do 1950 →) Sianów
Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75)	Będzino Biesiekierz (od 1973) Bobolice Dobrzyca Gozd (do 1954) Karczyno (Karsinka) (do 1954) Koszalin (do 1954) Kraśnik Koszaliński (do 1954) Krępa (do 1954) Manowo Mielno (od 1973) Sianów (od 1973) Sucha Koszalińska (do 1954) Śmiechów (do 1954) Świeszyno
Gromady (1954–72)	Będzino (1954–72) Biesiekierz (1954–72) Bobolice (1954–72) Chełmoniewo (1954–72) ~~Chmielno~~(←~~1959~~) Dargin (1954–72) Dobrzyca (1954–72) Drzewiany (1954–59) Garbno (1954–59) Głodowo (1954–57) Gozd (1954–71) Jamno (1954–59) Klanino (1954–59) Konikowo (1954–59) Kościernica (1959–72) Kraśnik (1958–59) Manowo (1954–72) Mielno (1961–72) Miłogoszcz (1954–68) Mścice (1954–72) Niedalino (1954–59) Porost (1954–57) Sarbinowo (1954–59) Sianów (1959–72) Stare Bielice (1954–68) Sucha Koszalińska (1954–59) Szczeglino (1954–59) Świeszyno (1954–72) Tymień (1954–57) Warnino (1954–57) Wierciszewo (← 1956–59) Wyszewo (1954–59)