Mieczysław Olszewski (malarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Olszewski
Data i miejsce urodzenia

1945
Ostrołęka

profesor nauk o sztukach pięknych
Specjalność: malarstwo
Alma Mater

Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku

Profesura

24 kwietnia 1996[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Mieczysław Konrad Olszewski „MIETO” (ur. 1945 w Ostrołęce) – polski malarz, rysownik, pedagog, eseista. Profesor zwyczajny Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Uprawia malarstwo sztalugowe (najczęściej przedstawia akty), malarstwo monumentalne, rysunek prasowy i satyryczny, rzeźbę z przedmiotów gotowych oraz ilustrację książkową.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w latach 1965–1969 na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). Rysunku uczył się u prof. Kazimierza Śramkiewicza. Dyplom uzyskał w roku 1969 w pracowni prof. Stanisława Teisseyre'a i prof. Jacka Żuławskiego. W latach 1971-1974 asystent, 1974-1979 starszy asystent, 1979-1986 adiunkt, 1986-1993 docent, 1993-1996 profesor nadzwyczajny. W 1996 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego na ASP w Gdańsku. Piastował funkcję kierownika Katedry Malarstwa tej samej uczelni. W 2003 był ekspertem akredytacyjnej komisji szkół artystycznych, a w 2005 pełnił funkcję eksperta Ministra Edukacji i Sportu dla kierunku "Malarstwo". Od roku 1996 do 2015 (przejście na emeryturę[2]) prowadził dyplomową pracownię malarstwa.

Współpracował z redakcjami "Pardon", "Czas", "Szpilki", "Kamena", "Kultura i ty", "Głos Wybrzeża", "Wieczór Wybrzeża", "Prometej".

Jego prace pokazywane były na ponad 20 wystawach indywidualnych m.in. w Gdańsku, Gdyni, Sopocie, Koszalinie, Bredzie, Düsseldorfie, Albstadt, Zwingenbergu, Berlinie czy w Norymberdze oraz na ponad dwustu wystawach zbiorowych m.in. w Montrealu, Tokio, Paryżu, Bonnie, Moskwie, Hamburgu, Stambule, Sofii, Bergen, Kopenhadze, Kolonii, Lubece, Teheranie czy Bremie.

Dzieła artysty znajdują się w Muzeum Narodowym w Gdańsku i Szczecinie, w Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum Kartofla w Monachium, Muzeach Karykatury w Montrealu, Amsterdamie, Skopje, Gabrowie i w Warszawie, a także w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Ilustracje Mieta zamieszczone zostały m.in. w książkach „Baśń o wronim oku” i "Wronie oko" autorstwa Jacka Kotlicy, „Warszawa w karykaturze” napisanej w 1983 przez Eryka Lipińskiego, "Dzika mrówka" Andrzeja Perepeczko, "Leśny goniec" i "Fort nad Athabaską" Sławomira Brala, "Moda na nostalgię" czy "Trwać poza rajem".

Mieczysław Olszewski mieszka w Gdańsku. Ma syna i córkę.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Malarstwo Mieczysława Olszewskiego obejmuje pejzaże, martwe natury i akty. Te ostatnie, często bardzo odważne, przeważają na płótnach artysty. Obecna w nich fascynacja kobiecym ciałem podszyta jest mocno erotycznym kontekstem[3]. Kompozycje jego autorstwa przedstawiają kobiety w intymnych pozach, o twarzach pozbawionych indywidualnych rysów i nierzeczywistych ciałach. Mieto w swoich obrazach konsekwentnie przedstawia świat widziany w jego surowości, bez otoczki bądź dopełnień odbiegających od prawdy. Akty tworzące cykle przypominają kolejne kadry z taśmy filmowej. Jego zdecydowana kreska wyznacza granice między neutralnością płótna, a cielesnością, materialnością przedstawienia aktu. Mieczysław Olszewski, omijając tabu, podobnie jak przed półtora wieku Courbet, ujawnia paradoks życia, w którym droga od profanum wiedzie ku sacrum[4]. Oprócz obrazów tworzy freski, sgrafitta, projekty gobelinów np. dla Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, murale, mozaiki, projekty plakatów i innych druków ulotnych oraz scenografii. Artysta ten jest także autorem rysunków o treściach, w których przedstawiona sekwencja nabiera humorystycznego wydźwięku. Tworzy też rzeźby o charakterze satyrycznym[5].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1970 - Srebrna Szpilka za najlepszy rysunek roku
  • 1973 - Złoty medal na II Światowej Wystawie Satyry w Moskwie
  • 1977 - Silver Plaquette na Światowej Wystawie Rysunku w Skopje
  • 1980 - Nagroda III stopnia Ministra Kultury i Sztuki
  • 1983 - Medal Arte et Historia
  • 1986 - Nagroda na XXIII Światowej Wystawie Rysunku w Montrealu
  • 1988 - Nagroda na XIV Festiwalu Malarstwa w Szczecinie
  • 2000 - Nagroda za najlepszą wystawę przyznaną przez Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki
  • 2000 i 2012 - laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury[6]
  • Medal Pro Musica

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. Mieczysław Konrad Olszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-12-17].[martwy link]
  2. Gabriela Pewińska: Wojciech Fangor. Malarz i gwiazdy. Dziennik Bałtycki.
  3. Wojciech Śladowski: OLSZEWSKI MIECZYSŁAW (UR. 1945) "RED COMPOSITION". Polski Dom Aukcyjny. [dostęp 2016-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-23)].
  4. Redakcja Artissimo: Alfabet Artystów - MIECZYSŁAW OLSZEWSKI – NOWE INSPIRACJE W MALARSTWIE.
  5. Jan Ostrowski: Wielka Encyklopedia Malarstwa Polskiego.
  6. Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury.