Mikołaj (Kapustin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj
Maksim Kapustin
Metropolita krzemieńczucki i łubieński
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

6 września 1977
Sewastopol

Metropolita krzemieńczucki i łubieński
Okres sprawowania

od 2020

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia krzemieńczucka

Śluby zakonne

1998

Diakonat

1998

Prezbiterat

1998

Nominacja biskupia

14 czerwca 2011

Chirotonia biskupia

19 czerwca 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 czerwca 2011

Miejscowość

Kijów

Miejsce

plac budowy Soboru Zmartwychwstania Pańskiego

Konsekrator

Włodzimierz (Sabodan)

Współkonsekratorzy

Mitrofan (Jurczuk), Aleksander (Drabynko), Efrem (Kycaj), Filip (Osadczenko), Hilary (Szyszkowski), Antoni (Borowyk), Pantelejmon (Poworozniuk), Dionizy (Konstantinow)

Mikołaj, świeckie Maksim Władimirowicz Kapustin (ur. 6 września 1977 w Sewastopolu) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1997 wstąpił jako posłusznik do monasteru św. Włodzimierza w Krzywym Rogu. Po roku złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Mikołaj na cześć św. Mikołaja Cudotwórcy. W tym samym roku był kolejno wyświęcany na hierodiakona i hieromnicha. Średnie i wyższe wykształcenie teologiczne uzyskał w seminarium duchownym w Kijowie i Kijowskiej Akademii Duchownej. W 2005 został przełożonym monasteru w Krzywym Rogu, w 2007 otrzymał godność archimandryty.

14 czerwca 2011 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa krzemieńczuckiego. Jego chirotonia odbyła się 19 czerwca tego samego roku w Kijowie, na placu przewidywanym pod budowę soboru Zmartwychwstania Pańskiego, z udziałem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, arcybiskupów białocerkiewskiego i bogusławskiego Mitrofana, perejasławsko-chmielnickiego i wisznewskiego Aleksandra, krzyworoskiego i nikopolskiego Efrema, połtawskiego i myrhorodzkiego Filipa, biskupów makarowskiego Hilarego, aleksandryjskiego i świetłowodzkiego Antoniego, wasylkowskiego Pantelejmona oraz szepetowskiego i sławuckiego Dionizego.

3 września 2017 r. otrzymał godność arcybiskupa, a 17 sierpnia 2020 r. – metropolity[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]