NHL (2012/2013)
| |||
| Szczegóły | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Liczba zespołów |
30 | ||
| Runda zasadnicza | |||
| Termin | |||
| Liczba kolejek |
48 | ||
| Liczba meczów |
720 | ||
| Liczba bramek |
3919 | ||
| Zwycięzca |
Konferencja Zachodnia: Chicago Blackhawks | ||
| Najskuteczniejszy zawodnik | |||
| Runda finałowa | |||
| Liczba meczów |
85 | ||
| Bramki |
432 | ||
| Zwycięzca | |||
| 2. miejsce | |||
| MVP | |||
| Najskuteczniejszy zawodnik | |||
Sezon NHL 2012/2013 – 95. sezon rozgrywek National Hockey League, a 96. jej działalności. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 19 stycznia 2013. W tym dniu odbyło się trzynaście spotkań w tym konfrontacja: Chicago Blackhawks oraz obrońcy tytułu mistrzowskiego Los Angeles Kings. Sezon zasadniczy zakończy się 28 kwietnia 2013 roku. Faza play-off i ostatni mecz sezonu miał miejsce 24 czerwca 2013.
Wydarzenia przedsezonowe[edytuj | edytuj kod]
NHL Entry Draft 2012[edytuj | edytuj kod]
W dniach 22–23 czerwca 2012 roku w stanie Pensylwania w mieście Pittsburgh w hali Consol Energy Center[1] odbędzie się pięćdziesiąty w historii draft, w którym drużyny NHL mogą wybrać zawodników, którzy urodzili się pomiędzy 1 stycznia 1992 a 14 września 1994 roku[2]. Z numerem pierwszym wybranym został Rosjanin Nail Jakupow, pochodzący z klubu Sarnia Sting, prawoskrzydłowy ten został wybrany przez drużynę Edmonton Oilers. Łącznie zostało wybranych 211 graczy z 11 państw: 98 z Kanady, 56 ze Stanów Zjednoczonych, Szwecji, Rosji, Finlandii, Czech, Szwajcarii, Łotwy, Danii, Białorusi i Francji.
Był to drugi w historii draft w tym mieście. Poprzednio w 1997 w Mellon Arena jako pierwszy wybrany został Joe Thornton.
Porozumienie z KHL[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 2012 roku zostało podpisane tzw. Memorandum Zrozumienia (ang. Memorandum of Understanding) pomiędzy władzami KHL i NHL[3]. Treść umowy potwierdza potrzebę respektowania zawodowych kontraktów hokeistów w obu ligach i zobowiązuje obie strony do śledzenia zestawu procedur mających na celu uniknięcie sytuacji konfliktowych powstałych podczas transferowania zawodników z jednej ligi do drugiej. Pierwsza umowa tego typu została podpisana przed poprzednim sezonem w dniu 30 czerwca 2011 roku. Nowy protokół parafowali prezydent KHL, Aleksandr Miedwiediew i zastępca komisarza NHL, Bill Daly. Zapisy umowy są ważne do 30 czerwca 2013 roku.
Porozumienie zawiera osiem punktów, które określają, że ligi będą wymieniać dane na temat wszelkich graczy, którzy mają obowiązujące kontrakty z klubami KHL i NHL:
- Obie ligi mają obowiązek aktualizować bazę danych kontraktów zawodników co tydzień po najnowszych zmianach.
- Obie ligi powinny wymieniać swoje listy wolnych agentów.
- KHL i NHL będą szanować nawzajem swoje kontrakty oraz uznawać i wspierać główną zasadę, iż zawodnik w ramach umowy z klubem z jednej ligi nie może wypełniać żadnych zobowiązań wobec klubu z innej ligi w okresie obowiązującej go umów.
- W razie jakiegokolwiek konfliktu lub nieporozumienia obie strony wyznaczają oficjalnych przedstawicieli do prowadzenia negocjacji.
- Celem negocjacji strony zobowiązują się dostarczyć wszystkie dokumenty dotyczące danego gracza.
- Miejscem prowadzenia negocjacji są Toronto lub Nowy Jork.
- NHL i KHL są zobowiązane zrobić wszystko co w ich mocy, aby osiągnąć porozumienie dotyczące każdego gracza kwestionującego status umowy, w tym przypadku konfliktów pracowniczych, sporów umownych itp.
- W razie gdyby nie udało się osiągnąć konsensusu, każda ze stron zastrzega prawo do działania w taki sposób, który uzna za stosowny w takich okolicznościach.
Lokaut[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczęcie sezonu było uzależnione od podpisania nowej umowy tzw. CBA, która obowiązywała od 2005 do 15 września 2012 roku. 16 września 2012 roku komisarz ligi, Gary Bettman ogłosił lokaut. Po wygaśnięciu Zbiorowego Układu Pracy, nie powiodły się pertraktacje właścicieli 30 klubów ze Związkiem Zawodowym Graczy (NHLPA) w sprawie podziału zysków, przez co nie została podpisana nowa umowa[4]. Na początku października 2012 roku oficjalnie odwołano 82 mecze sezonu, które miały być rozegrane w dniach 11–24 października[5]. Pod koniec października, w wyniku braku porozumienia, odwołano mecze do 30 listopada[6]. W listopadzie przedłożono odwołanie do 14 grudnia[7]. Ostatecznie zakończył się 6 stycznia 2013 roku. Ostatecznie odwołano 625 spotkań, które miały się odbyć do 14 stycznia, stanowi to 50,8 procent gier planowanych na sezon zasadniczy[8], w tym NHL Winter Classic[9]. Mecz gwiazd planowany w Columbus odbędzie się w tym mieście w 2014 lub 2015 roku.
Zakończenie lokautu nastąpiło na początku stycznia 2013 roku. 9 stycznia właściciele klubów podpisali nową umowę zbiorową, a 11 stycznia w powszechnym głosowaniu na zapisy umowy zgodzili się zawodnicy ligowi[10]. Umowa obowiązuje na okres dziesięciu lat[11].
Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]
Początkowo inaugurujące spotkania planowano na 11 października 2012 roku. W tym dniu odbyć się miały cztery spotkania[12]. Jednak z powodu lockoutu pierwsze spotkania odbyły się 19 stycznia 2013 roku[13].
Po raz pierwszy od sześciu lat nie odbyło się rozpoczęcie sezonu meczami w Europie. Na dzień 27 stycznia 2013 roku w Columbus w hali Nationwide Arena planowano rozegrać NHL All-Star Game[14] jednak z powodu lokautu anulowano[15]. Sezon zasadniczy zakończy się 27 kwietnia 2013 roku.
Wskutek długotrwałego lokautu zmianom uległ terminarz meczów. Zdecydowano, iż każda drużyna rozegra w sezonie zasadniczym 48 spotkań, w tym 18 z rywalami w dywizji oraz 30 z zespołami z własnej konferencji. Tym samym nie będzie rywalizacji pomiędzy zespołami z różnych konferencji. Początek sezonu wyznaczono na 19 stycznia 2013 roku, wówczas odbyło się trzynaście meczów inauguracyjnych.
Ceremonia rozpoczęcia sezonu odbyła się w hali obrońcy tytułu Los Angeles Kings – Staples Center. W meczu tym padła pierwsza bramka sezonu, którą dla drużyny gości (Chicago Blackhawks) zdobył Patrick Kane[16].
Najlepszy start w sezonie zasadniczym odniosła drużyna San Jose Sharks, która zwyciężyła w pierwszych siedmiu spotkaniach sezonu, ustanawiając rekord organizacji[17]. Zawodnik tej drużyny – Patrick Marleau w pierwszych czterech meczach sezonu zdobył najmniej dwie bramki w spotkaniu. Passa ta jest wyrównaniem najdłuższej takiej passy w historii NHL[18]. Ostatni raz wyczyn ten miał miejsce w sezonie 1917/1918, kiedy to również Cy Denneny w czterech pierwszych meczach zdobył przynajmniej dwie bramki[19]. Marleau jako pierwszy zawodnik w historii drużyny z San Jose uzyskując w pierwszych pięciu meczach przynajmniej jedną bramkę[20].
22 lutego 2013 roku zespół Chicago Blackhawks ustanowił rekord ligi w ilości nieprzegranych meczów w regulaminowym czasie gry od początku sezonu zasadniczego. W kolejnych 17 spotkaniach drużyna czternastokrotnie zwyciężyła oraz trzykrotnie przegrała po serii rzutów karnych. Dotychczasowy rekord należał do drużyny Anaheim Ducks, został ustanowiony w sezonie 2006/2007. Drużyna z Kalifornii nie przegrała wtedy 16 kolejnych spotkań[21]. Ostatecznie seria zakończyła się 8 marca meczem z Colorado Avalanche, uzyskując serię 24 meczów bez porażki w regulaminowym czasie gry[22].
6 kwietnia zespół Chicago Blackhawks jako pierwszy z grona drużyn uczestniczących w rywalizacji o awans do fazy rozgrywek posezonowych, zapewniła sobie w nich występ. Stało się to po zwycięstwie nad drużyną z Nashville[23].
Pierwotny termin zakończenia rozgrywek zasadniczych uległ zmianie. Początkowo planowano zakończyć sezon 27 kwietnia, jednak z powodu zamachu podczas maratonu w Bostonie terminy trzech meczów przeniesiono m.in. mecz pomiędzy Bostonem a Ottawą dzień po planowanym zakończeniu sezonu zasadniczego[24].
Zwycięzcą sezonu zasadniczego została drużyna Chicago Blackhawks, kończąc go z dorobkiem 77 punktów. Jest to lepszy wynik w porównaniu do również skróconego przez lokaut sezonu 1994/1995. Najskuteczniejszym zawodnikiem został Martin St. Louis, który w wieku 37 lat stał się najstarszym zdobywcą Art Ross Memorial Trophy[25]. Zawodnik ten również najczęściej asystował w zdobywaniu bramek (43 razy). Królem strzelców oraz zdobywcą po raz trzeci Maurice Richard Trophy został Aleksandr Owieczkin.
Tytuły indywidualne[edytuj | edytuj kod]
Lista zawodników wyróżnionych przez ligę NHL:
| Miesiąc | Pierwsza Gwiazda | Druga Gwiazda | Trzecia Gwiazda | Pierwszoroczniak |
|---|---|---|---|---|
| Styczeń[26][27] |  Craig Anderson(Ottawa Senators) |
 Patrick Marleau(San Jose Sharks) |
 Thomas Vanek(Buffalo Sabres) |
 Władimir Tarasienko(St. Louis Blues) |
| Luty[28][29] | Steven Stamkos (Tampa Bay Lightning) |
Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) |
Ray Emery (Chicago Blackhawks) |
Jonathan Huberdeau (Florida Panthers) |
| Marzec[30][31] | Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) |
P.K. Subban (Montreal Canadiens) |
Siergiej Bobrowski (Columbus Blue Jackets) |
Jake Muzzin (Los Angeles Kings) |
| Kwiecień[32][33] | Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) |
Brian Elliott (St. Louis Blues) |
Derek Stepan (New York Rangers) |
Nail Jakupow (Edmonton Oilers) |
Tabela[edytuj | edytuj kod]
Tabela końcowa[34]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, DK – porażki po dogrywce lub rzutach karnych, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty = mistrz dywizji, = awans do playoff
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
Statystyki zaktualizowane po wszystkich 720 meczach[35]:
Zawodnicy z pola:
| Gole | Asysty | Punkty | +/− | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aleksandr Owieczkin |
32 | Martin St. Louis |
43 | Martin St. Louis |
60 | Pascal Dupuis |
+31 |
| Steven Stamkos |
29 | Sidney Crosby |
41 | Steven Stamkos |
57 | Chris Kunitz |
+30 |
| John Tavares |
28 |  Nicklas Bäckström |
40 | Aleksandr Owieczkin |
56 | Jonathan Toews |
+28 |
| Jeff Carter |
26 | Henrik Zetterberg |
37 | Sidney Crosby |
56 | Sidney Crosby |
+26 |
| Patrick Kane |
23 | Mike Ribeiro |
36 | Patrick Kane |
55 | Derek Stepan |
+25 |
| Obrony (w %) | GAA[38] | Shutouty | Zwycięstwa | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Craig Anderson |
.941 | Craig Anderson |
1.69 | Jimmy Howard |
5 | Henrik Lundqvist |
24 |
| Siergiej Bobrowski |
.932 | Corey Crawford |
1.94 |  Tuukka Rask |
5 | Antti Niemi |
24 |
| Tuukka Rask |
.930 | Tuukka Rask |
1.97 | Cory Schneider |
5 | Niklas Bäckström |
24 |
| Cory Schneider |
.927 | Siergiej Bobrowski |
2.00 | Pekka Rinne |
5 | Marc-André Fleury |
23 |
| Henrik Lundqvist |
.926 | Henrik Lundqvist |
2.05 | Mike Smith |
5 | Jewgienij Nabokow |
23 |
Play-off[edytuj | edytuj kod]
Rozstawienie[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Chicago Blackhawks zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 48 spotkaniach 77 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Pittsburgh Penguins, Anaheim Ducks, Montreal Canadiens, Vancouver Canucks oraz Washington Capitals.
Konferencja Wschodnia[edytuj | edytuj kod]
- Pittsburgh Penguins – mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym oraz 72 punkty.
- Montreal Canadiens – mistrz dywizji północno-wschodniej, 63 punkty
- Washington Capitals – mistrz dywizji południowo-zachodniej, 57 punktów
- Boston Bruins – 62 punkty (28 zwycięstw)
- Toronto Maple Leafs – 57 punktów (26 zwycięstw)
- New York Rangers – 56 punktów (26 zwycięstw)
- Ottawa Senators – 56 punktów (25 zwycięstw)
- New York Islanders – 55 punktów (24 zwycięstwa)
Konferencja Zachodnia[edytuj | edytuj kod]
- Chicago Blackhawks – mistrz dywizji centralnej i konferencji zachodniej w sezonie zasadniczym, zdobywca Presidents’ Trophy oraz 77 punktów.
- Anaheim Ducks – mistrz dywizji pacyficznej, 66 punktów
- Vancouver Canucks – mistrz dywizji północno-zachodniej, 59 punktów
- St. Louis Blues – 60 punktów (29 zwycięstw)
- Los Angeles Kings – 59 punktów (27 zwycięstw)
- San Jose Sharks – 57 punktów (25 zwycięstw)
- Detroit Red Wings – 56 punktów (24 zwycięstwa)
- Minnesota Wild – 55 punktów (26 zwycięstw)
Drzewko playoff[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku Chicago Blackhawks) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.
| Ćwierćfinały Konferencji | Półfinały Konferencji | Finały Konferencji | Finał Pucharu Stanleya | |||||||||||||||
| 1 | Pittsburgh Penguins | 4 | 1 | Pittsburgh Penguins | 4 | |||||||||||||
| 8 | New York Islanders | 2 | 7 | Ottawa Senators | 1 |
| ||||||||||||
| 2 | Montreal Canadiens | 1 | Konferencja Wschodnia | |||||||||||||||
| 7 | Ottawa Senators | 4 | ||||||||||||||||
| 1 | Pittsburgh Penguins | 0 | ||||||||||||||||
| 4 | Boston Bruins | 4 | ||||||||||||||||
| 3 | Washington Capitals | 3 | ||||||||||||||||
| 6 | New York Rangers | 4 | ||||||||||||||||
| 4 | Boston Bruins | 4 | 4 | Boston Bruins | 4 | |||||||||||||
| 5 | Toronto Maple Leafs | 3 | 6 | New York Rangers | 0 |
| ||||||||||||
| W | Boston Bruins | 2 | ||||||||||||||||
| Z | Chicago Blackhawks | 4 | ||||||||||||||||
| 1 | Chicago Blackhawks | 4 | 1 | Chicago Blackhawks | 4 | |||||||||||||
| 8 | Minnesota Wild | 1 | 7 | Detroit Red Wings | 3 | |||||||||||||
| 2 | Anaheim Ducks | 3 | ||||||||||||||||
| 7 | Detroit Red Wings | 4 | ||||||||||||||||
| 1 | Chicago Blackhawks | 4 | ||||||||||||||||
| 5 | Los Angeles Kings | 1 | ||||||||||||||||
| 3 | Vancouver Canucks | 0 | ||||||||||||||||
| 6 | San Jose Sharks | 4 | Konferencja Zachodnia | |||||||||||||||
| 4 | St. Louis Blues | 2 | 5 | Los Angeles Kings | 4 | |||||||||||||
| 5 | Los Angeles Kings | 4 | 6 | San Jose Sharks | 3 | |||||||||||||
Finał Pucharu Stanleya[edytuj | edytuj kod]
| Zespół wyżej rozstawiony | Zespół niżej rozstawiony | Wynik serii | Wyniki i terminy meczów | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 2. | 3. | 4. | 5. | 6. | ||||
| Chicago Blackhawks | Boston Bruins | 4 : 2 | 12 czerwca | 15 czerwca | 17 czerwca | 19 czerwca | 22 czerwca | 24 czerwca | |
| 4:3D3 | 1:2D | 0:2 | 6:5D | 3:1 | 3:2 | ||||
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mike G. Morreale: Pittsburgh rejoices over landing 2012 Draft. nhl.com. [dostęp 2011-10-27]. (ang.).
- ↑ Hockey Operations Guidelines. nhl.com. (ang.).
- ↑ News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Dawid Szewczyk: Lockout oficjalnie rozpoczęty. hokej.net. [dostęp 2012-09-16]. (pol.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: NHL: Odwołano pierwsze dwa tygodnie sezonu. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-10-04]. (pol.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: NHL: Sezon odwołany przynajmniej do 30 listopada. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-31)]. (pol.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: NHL: Sezon odwołany przynajmniej do 14 grudnia. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-28)]. (pol.).
- ↑ NHL announces cancellation of 2012-13 regular-season schedule through January 14. nhl.com. [dostęp 2012-12-20]. (ang.).
- ↑ Katie Strang i Craig Custance: NHL cancels Winter Classic. espn.com. [dostęp 2012-11-02]. (ang.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: NHL: Właściciele klubów ratyfikowali porozumienie. sportowefakty.pl. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-14)]. (pol.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: NHL. Lokaut oficjalnie zakończony, rozgrywki ruszą 19 stycznia. sport.pl. [dostęp 2013-01-13]. (pol.).
- ↑ Saturday December 15, 2012. nhl.com. (ang.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: NHL: Lokaut oficjalnie zakończony, rozgrywki ruszą 19 stycznia!. sportowefakty.pl. [dostęp 2013-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-16)]. (ang.).
- ↑ Blue Jackets Staff: Columbus Blue Jackets to Host 2013 NHL All-Star Celebration. bluejackets.nhl.com. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).
- ↑ tsn.ca Staff: NHL announces canellation of 2013 Winter Classic. tsn.ca. [dostęp 2012-11-02]. (ang.).
- ↑ Dan Rosen: Hawks spoil Kings’ celebration with 5-2 win. nhl.com. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
- ↑ Sharks win in shootout, improve to 7-0. usatoday.com. [dostęp 2013-02-01]. (ang.).
- ↑ David Pollak: San Jose Sharks stay perfect with 4-1 win over Vancouver Canucks. mercurynews.com. [dostęp 2013-01-27]. (ang.).
- ↑ John Kreiser: Sizzling Marleau off to historic start in record time. nhl.com. [dostęp 2013-01-28]. (ang.).
- ↑ Marleau Named NHL ‘First Star’ of the Week. nhl.com. [dostęp 2013-01-28]. (ang.).
- ↑ Dan Rosen: La belle séquence des Hawks se poursuit avec une victoire contre les Sharks. nhl.com. [dostęp 2013-02-22]. (ang.).
- ↑ Rick Sadowski: Blackhawks’ streak ends at 24 with loss to Avalanche. nhl.com. [dostęp 2013-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 marca 2013)]. (ang.).
- ↑ Dave Lozo: Goalie tandem, depth help Blackhawks clinch first. nhl.com. [dostęp 2013-04-08]. (ang.).
- ↑ Ottawa at Boston game rescheduled for April 28. nhl.com. [dostęp 2013-04-16]. (ang.).
- ↑ St. Louis wins second Art Ross trophy; Ovechkin claims third goal-scoring title. nhl.com. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
- ↑ Anderson, Marleau, Vanek are January’s ‘Three Stars’. nhl.com. [dostęp 2013-02-01]. (ang.).
- ↑ Blues’ Tarasenko named January’s Rookie of Month. nhl.com. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
- ↑ Stamkos, Crosby, Emery named ‘Stars’ for February. nhl.com. [dostęp 2013-03-01]. (ang.).
- ↑ Huberdeau named February’s Rookie of the Month. nhl.com. [dostęp 2013-03-01]. (ang.).
- ↑ Crosby, Subban, Bobrovsky are March’s ‘Three Stars’. nhl.com. [dostęp 2013-04-01]. (ang.).
- ↑ Kings’ Muzzin named Rookie of the Month for March. nhl.com. [dostęp 2013-04-01]. (ang.).
- ↑ Ovechkin, Elliott, Stepan named ‘Three Stars’ for April. nhl.com. [dostęp 2013-04-29]. (ang.).
- ↑ Yakupov named NHL Rookie of the Month for April. nhl.com. [dostęp 2013-04-29]. (ang.).
- ↑ 2012-2013 Division Standings. nhl.com. [dostęp 2012-04-11]. (ang.).
- ↑ 2012-2013 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
- ↑ Dotyczy bramkarzy grających w przynajmniej 1200 minut (20 meczów).
- ↑ 2012-2013 – Regular Season – Goaltender. nhl.com. [dostęp 2013-04-27]. (ang.).
- ↑ Średnia straconych bramek na mecz.