Machnów Nowy
osada | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
22-680[4] |
Tablice rejestracyjne |
LTM |
SIMC |
0892978[5] |
Położenie na mapie gminy Lubycza Królewska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego | |
50°22′03″N 23°39′15″E/50,367500 23,654167[1] |
Machnów Nowy (dawny PGR, do 2003 r. – Nowy Machnów) – osada w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubycza Królewska[6][5].
W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Lubycza Królewska[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 828 mieszkańców[8].
W latach 1951–1954 siedzibą gminy Machnów.
Osada leży w strefie przygranicznej. Posiada 2 placówki edukacyjne: szkołę podstawową oraz filię Przedszkola Samorządowego w Lubyczy Królewskiej. W Machnowie Nowym mieszczą się biuro terenowe Gospodarstwa Gruntów Marginalnych i Mieszkaniowych ZWRSP (Agencji Nieruchomości Rolnych) i biuro Referatu Gospodarczego. We wsi działa także klub sportowy „Ruch Machnów Nowy”.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła[9].
Części osady
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0991249 | Nowosiółki Przednie | część |
0991255 | Wólka Wierzbicka | część |
Historia
[edytuj | edytuj kod]W roku 1377 wieś Machnów wymieniona była jako uposażenie kościoła parafialnego w Bełzie. W 1388 Machnów otrzymuje jako nadanie Paweł z Radzanowa, ówczesny chorąży warszawski, następnie starosta bełski[10]. Według rejestru poborowego z roku 1531, we wsi była cześć plebańska (plebana bełskiego) i szlachecka, w zarządzie wojewody płockiego[11]. W roku 1880 Machnów zamieszkiwało 757 mieszkańców. W miejscu była parafia wyznania greckokatolickiego, we wsi była cerkiew i szkoła filialna[12].
W II Rzeczypospolitej wieś, jak i Machnów Stary, w powiecie rawskim w woj. lwowskim.
W latach 1944–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 46 Polaków oraz Ukraińców, którzy wyrazili zgodę na przesiedlenie[13].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 74984
- ↑ Wieś Machnów Nowy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-01] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 755 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Lubycza Królewska. Urząd Gminy Lubycza Królewska. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Janeczek 1991 ↓, s. 39,330.
- ↑ Machnów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 288 .
- ↑ Machnów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 874 .
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 763, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Janeczek , Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w., Wrocław 1991, ISBN 83-85463-14-3 .