Osiek (powiat ostrowski)
51°41′00″N 18°06′30″E/51,683333 18,108333| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
174[2] |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
63-460[3] |
| Tablice rejestracyjne |
POS |
| SIMC |
0204731 |
Położenie na mapie gminy Nowe Skalmierzyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego  | |
| 51°41′00″N 18°06′30″E/51,683333 18,108333[1]
| |
Osiek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce, nad Prosną, w Kaliskiem, ok. 8 km od Nowych Skalmierzyc, ok. 9 km od Kalisza.
Przynależność administracyjna[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość przynależała administracyjnie przed 1793 do powiatu kaliskiego w województwie kaliskim, przed 1887 do powiatu odolanowskiego. W latach 1975–1998 do województwa kaliskiego, w latach 1887–1975 i od 1999 do powiatu ostrowskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Ślady osadnictwa tego terenu pochodzą z epoki brązu, świadczą o tym znalezione w Osieku przedmioty z okresu kultury łużyckiej m.in. naszyjnik, bransolety, siekierki z tulejką i uszkiem[4]. W Osieku rozpoznano ślady dwóch grodzisk z IX–X i XII–XIII wieku[4].
W źródłach od 1348 roku, zapisywany jako Ossyek, Ossek, własność kościelna i domena[5].
W latach 1580–1620 wieś była własnością Stanisława Łopateckiego[6].
Osiek należał do rodziny Żurowskich, a później Łubieńskich od których nabyła go Franciszka Pruska wraz z pobliskim Józefowem, Stobnem i Borkiem[6].
Na początku XIX w. wieś usytuowana była na pograniczu Królestwa Polskiego i należała do Ignacego Parczewskiego[6] (mąż Ludwiki z d. Pruskiej, ojciec Franciszka Parczewskiego i Walentego Parczewskiego). Przez kilka lat w Osieku przebywał poeta Roman Zmorski, który poślubił wnuczkę Franciszki Pruskiej[6]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z 1886 roku w Osieku było 7 domów i 38 mieszkańców a obszar dworski liczył 8 domów i 126 mieszkańców[6].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa wielkopolskiego[7]:
dwór (1844)
Inne:
- zespół zadrzewiony o charakterze parkowym[8]
Komunikacja publiczna[edytuj | edytuj kod]
Dojazd autobusami MZK Ostrów Wielkopolski, linia podmiejska nr 20.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 94273
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 893 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, s. 51-66, ISBN 83-210-0851-8.
- ↑ Warta, www.wbc.poznan.pl, 19 grudnia 1886 [dostęp 2017-06-21] (pol.).
- ↑ a b c d e Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VII, 1886 [dostęp 2017-06-21].
- ↑ Rejestr zabytków - Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Poznaniu [online], poznan.wuoz.gov.pl [dostęp 2017-06-21] (pol.).
- ↑ Parki krajobrazowe – Gmina i Miasto Nowe Skalmierzyce [online], noweskalmierzyce.pl [dostęp 2017-10-08].
- Siedziba gminy: Skalmierzyce
