Ostoja Dzikiej Zwierzyny Mlilwane
26°29′52″S 31°11′09″E/-26,497778 31,185833 Zebry na terenie rezerwatu | |
| rezerwat | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
1960 |
| Powierzchnia |
4600 ha[1] |
Położenie na mapie Eswatini  | |
| 26°29′52″S 31°11′09″E/-26,497778 31,185833
| |
| Strona internetowa | |
Ostoja Dzikiej Zwierzyny Mlilwane[2], także: Mlilwane Nature Reserve[3] (ang. Mlilwane Wildlife Sanctuary) – prywatny rezerwat dla dzikich zwierząt w centralnym Eswatini założony przez Teda Reilly’ego na terenie jego rodzinnego gospodarstwa w 1960[4][5].
Rezerwat jest zarządzany przez organizację Big Game Parks[6][7].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założyciel parku, Ted Reilly, powrócił do rodzinnego Mlilwane w 1959 roku w wieku 21 lat po dziesięciu latach pobierania nauki w RPA i zauważył, że zniknęło większość dzikich zwierząt, które znał ze swojego dzieciństwa, więc zainicjował ochronę przyrody w Eswatini. Nie uzyskał wsparcia od władz kolonialnych ani od lokalnych rolników, więc założył prywatny rezerwat na terenie swojego rodzinnego gospodarstwa o powierzchni 1200 akrów (ok. 486 ha) po uzyskaniu zgody rodziny już w roku 1960[2][4][8].
Teren został powiększony w roku 1978 i 1999/2000[8].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Ssaki[edytuj | edytuj kod]
Na terenie rezerwatu spotkać można m.in.[2][9]:
- hipopotamy,
- zebry,
- gnu pręgowane,
- kudu wielkie,
- niale,
- impale zwyczajne,
- sasebi zuluskie,
- ridboki,
- guźce,
- grymy szare,
- trzy gatunki mangustowatych.
Rzadko obserwowane, ale obecne są także m.in.[9]:
-
-
-
Stado nial -
Ptaki[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Mlilwane występują m.in.[10]:
- treron krasnonosy,
- czajka płowa,
- łowiec brązowogłowy,
- trznadel złotobrzuchy,
- turak rdzawy (narodowy ptak Eswatini[11]).
Rezerwat oferuje dobre warunki do obserwowania ponad 240 gatunków ptaków[10].
Gady[edytuj | edytuj kod]
Na obszarze ostoi obecne są krokodyle[2][6].
-
Causus rhombeatus – gatunek żmiji -
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat jest atrakcyjny turystycznie, organizowane lub umożliwiane są takie aktywności jak np.[7]:
- jazda konna,
- jazda na rowerze górskim,
- wycieczki piesze,
- wycieczki samochodowe,
- edukacja,
- pływanie w basenie,
- wycieczki z przewodnikiem.
W Mlilwane i okolicy znajduje się wiele miejsc noclegowych[2][7].
Rezerwat znajduje się 60 kilometrów od Portu Lotniczego Króla Mswatiego III[12]. W pobliżu przebiega droga MR3 i MR18[13].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Legends and Legacies of Conservation in Africa [online], legendsandlegaciesofafrica.org [dostęp 2024-02-20].
- ↑ a b c d e David Else i inni, Praktyczny przewodnik. RPA, Lesotho, Suazi., Wydawnictwo Pascal, 2001, s. 172–177, ISBN 83-88355-51-1 [dostęp 2024-02-19] (pol.).
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 3. Afryka. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2004, s. 143. ISBN 83-239-7826-3.
- ↑ a b Legal News: Ted Reilly’s Swaziland Royal Warrant And Combating Poachers « Feral Jundi [online] [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ The wildlife conservation pioneers [online], Land Rover Monthly, 26 grudnia 2020 [dostęp 2024-02-20].
- ↑ a b Protected Planet | Mlilwane Wildlife Sanctuary [online], Protected Planet [dostęp 2024-02-20].
- ↑ a b c WildWeb, Mlilwane Wildlife Sanctuary, Eswatini. Big Game Parks [online], biggameparks.org [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ a b WildWeb, Nguni Cattle, Rhino Conservation, Anti-poaching [online], biggameparks.org [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ a b Mlilwane Animals – Wildlife in Mlilwane Wildlife Sanctuary [online], SafariBookings.com [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ a b Birding Mlilwane – Birds of Mlilwane Wildlife Sanctuary [online], SafariBookings.com [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ National bird of Eswatini (Swaziland) – Crested turaco | Symbol Hunt [online], symbolhunt.com, 28 grudnia 2020 [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ How to Get to Mlilwane Wildlife Sanctuary – by Car & Flights [online], SafariBookings.com [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ Google Maps [online], Google Maps [dostęp 2024-02-20] (pol.).
