Oznaki rozpoznawcze rodzajów wojsk i służb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oznaki rozpoznawcze rodzajów wojsk i służb – plakietki noszone przez wszystkich żołnierzy Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na prawym rękawie kurtek galowych, wyjściowych i służbowych oraz na płaszczach[1].

Oznaki przedstawiają stylizowane symbole i barwy odpowiedniego rodzaju wojsk czy służby. Tłoczone były z tworzywa sztucznego na okrągłych, miękkich tarczach w odpowiednim kolorze rysunku i tła. Średnica – 70 mm[2]. Oznaki noszone były na prawym rękawie kurtki wyjściowej, służbowej oraz płaszcza sukiennego na wysokości 6 cm poniżej wszycia rękawa[3].

Z dniem 1 października 1989 roku żołnierze zawodowi przestali nosić oznaki rozpoznawcze rodzajów sił zbrojnych, wojsk i służb. Nie dotyczyło to oznak organizacyjnych 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej, 6 BPD, 7 Brygady Desantowej, jednostek podhalańskich oraz pododdziałów stołecznej Komendy Garnizonu[4].

Opis oznak[edytuj | edytuj kod]

Oznaka Opis
* oznaka wojsk zmechanizowanych
wóz pancerny barwy matowosrebrnej, obwódka żółta, tło granatowe[2]
* oznaka wojsk pancernych
czołg ze skrzydłem husarskim barwy matowosrebrnej, obwódka pomarańczowa, tło czarne
* oznaka wojsk lotniczych
samolot odrzutowy barwy matowosrebrnej z czerwono-białą szachownicą, obwódka matowosrebrna, tło niebieskie
* oznaka wojsk rakietowych i artylerii
lufa działowa i rakieta barwy matowosrebrnej ułożone na krzyż, obwódka czerwona[1][5], tło zielone
* oznaka Wojskowej Służby Zdrowia
czerwony krzyż na białym tle, wokół wieniec laurowy, obwódka niebieska, tło wiśniowe[1][6]
* oznaka Wojsk Obrony Powietrznej Kraju
samolot, rakieta i antena radiolokacyjna barwy matowosrebrnej, obwódka matowosrebrna, tło niebieskie
* oznaka Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego, zespołów artystycznych i orkiestr wojskowych
stylizowany słowik i harfa w barwach: złotożółto-czerwonej i białej, obwódka złotożółta, tło zgniłej zieleni[1][7]
* oznaka Wojsk Obrony Przeciwlotniczej
dwie równoległe rakiety barwy matowosrebrnej, obwódka żółta, tło zielone
* oznaka służb technicznych
pół koła zębatego i klucz francuski barwy matowosrebrnej, obwódka ciemnoczerwona, tło czarne
symbol promieniowania alfa, beta i gamma barwy złotożółtej, obwódka biała, tło czarne[1][8]
* oznaka wojsk łączności
fale i błyskawica barwy matowosrebrnej, obwódka niebieska, tło czarne
* oznaka jednostki obrony terytorialnej
dwa stylizowane karabinki[9] z nazwą miasta stacjonowania dowództwa jednostki np. „POZNAŃ”, „KATOWICE” barwy matowosrebrnej, obwódka żółta, tło granatowe
* oznaka Wojsk Obrony Wewnętrznej
wóz pancerny barwy matowosrebrnej, obwódka ciemnoczerwona, tło granatowe
* oznaka służb kwatermistrzowskich
fragment muru z cegieł barwy czerwonej, na którym dwa stylizowane skrzydełka barwy białej, zaś pośrodku złocisty kłos zboża, obwódka niebieska, tło wiśniowe[1][10]
dwa skrzyżowane miecze ostrzami ku dołowi barwy matowosrebrnej, litery: WSW również matowosrebrne, obwódka matowosrebrna, tło khaki
dwa miecze z nałożoną tarczą trójkątną, obwódka pomarańczowa, tło czerwone
  • oznaka służby topograficznej
stylizowana kula ziemska z siatką geograficzną i łatą geodezyjną, obwódka biała, tło czarne
stylizowana wizerunek miny przeciwpancernej, obwódka czerwona, tło czarne
Srebrny Orzełek 1 Dywizji Piechoty z napisem u dołu 1DZ, obwódka czarna, tło żółte
W centralnej części emblematu znajduje się rozwinięta czasza spadochronu z opuszczonymi linkami i z pikującym „orłem lotników” pośrodku. Całość otoczona wieńcem z liści laurowych i dębu, obwódka biała, tło bordowe
W centralnej części emblematu znajduje się kotwica otoczona wieńcem z liści laurowych, obwódka biała, tło niebieskie
W centralnej części emblematu znajduje się szarotka otoczona wieńcem z liści laurowych, obwódka srebrna, tło bordowe

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1943–2003; katalog zbioru falerystycznego; 3. s. 84–86.
  2. a b Mieczysław Wełna: Odznaki i oznaki Ludowego Wojska Polskiego; katalog. s. 93–94.
  3. Informator mundurowy dla żołnierzy niezawodowych (Mund 74/89). Warszawa: 1989, s. 43.
  4. Tomasz Honkisz. Kronika. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1i2/1990. s. 274. 
  5. Mieczysław Wełna, Odznaki i oznaki ... s. 93 podał, że obwódka jest pomarańczowa.
  6. Mieczysław Wełna, Odznaki i oznaki ... s. 93 podał, że obwódka jest ciemnoniebieska, a tło amarantowe.
  7. Mieczysław Wełna, Odznaki i oznaki ... s. 93 podał, że oznakę stanowi fantazyjna litera, a tło jest czarne.
  8. Mieczysław Wełna, Odznaki i oznaki ... s. 93 podał, że jest to symbol liter greckich.
  9. Mieczysław Wełna, Odznaki i oznaki ... s. 94 używa określenia „pistolety maszynowe”.
  10. Mieczysław Wełna, Odznaki i oznaki ... s. 94 podał, że obwódka jest ciemnogranatowa, a tło amarantowe.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mieczysław Wełna: Odznaki i oznaki Ludowego Wojska Polskiego; katalog. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-02954-5.
  • Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1943 – 2003; katalog zbioru falerystycznego; 3. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2004. ISBN 83-1109-816-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]