Artyleria polska na froncie wschodnim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)[a]
122 mm armata wz. 1931/37 (A-19)[1]

Artyleria polska na froncie wschodnim – jeden z podstawowych rodzajów wojsk ludowego Wojska Polskiego w latach 1943 - 1945.

Artyleria ludowego Wojska Polskiego powstawała wraz z 1 Dywizją Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Jej skład doskonalił się pod względem organizacyjnym i uzbrojenia do końca II wojny światowej. Składała się z moździerzy, artylerii lekkiej i ciężkiej, przeciwpancernej, pancernej, rakietowej i przeciwlotniczej. Pod względem organizacyjnym składała się z artylerii batalionowej, pułkowej, dywizyjnej, armijnej i Odwodu Naczelnego Dowództwa.

Artyleria naziemna[edytuj | edytuj kod]

Artyleria dywizji piechoty[edytuj | edytuj kod]

76 mm armata pułkowa wz. 1943[b]
Armata ZIS-3

W batalionie znajdowała się:

  • kompania 82 mm moździerzy — 9 moździerzy
  • pluton 45 mm dział przeciwpancernych — 2 działa

W pułku piechoty:

  • bateria 45 mm dział przeciwpancernych — 6 dział
  • bateria 76 mm dział polowych — 4 armaty
  • bateria 120 mm moździerzy — 8 moździerzy.

Na szczeblu dywizji:

  • pułk artylerii lekkiej
    • 3 x dywizjon artylerii
      • 2 x baterie armat dywizyjnych 76,2 mm ZIS-3 po 4 działa
      • 1 x bateria haubic 122 mm — 4 haubice
  • dywizjon dział pancernych SU-76 - 13 dział samobieżnych[2]

W sumie w dywizji piechoty:

  • 81 moździerzy 82 mm
  • 24 moździerze 120 mm
  • 36 armat przeciwpancernych 45 mm
  • 13 dział pancernych[2]
  • 12 armat 76,2 mm pułkowych
  • 24 armaty 76,2 mm ZIS-3
  • 12 haubic 122 mm

Razem: 202 działa i moździerze

Artyleria 1 Armii WP[edytuj | edytuj kod]

działo pancerne SU-76[2]
  • dwie brygady artylerii ciężkiej
  • dwie brygady haubic
  • brygada artylerii przeciwpancernej
  • pułk artylerii pancernej
  • dywizjon artylerii pancernej[2]
  • pułk moździerzy

Artyleria 2 Armii WP[edytuj | edytuj kod]

Armata przeciwpancerna ZIS-2[c]
  • brygada artylerii przeciwpancernej
  • pułk moździerzy
  • pułk artylerii pancernej[2]
  • dywizja artylerii przeciwlotniczej

Na okres wejścia do walki armii przydzielono:

  • 2 Dywizję Artylerii
  • 98 pułk artylerii rakietowej

Do 2 Armii został przydzielony również 1 Korpus Pancerny wraz ze swoimi trzema pułkami artylerii pancernej[2], pułkiem moździerzy i dywizjonem rakietowym.

Artyleria Odwodu Naczelnego Dowództwa[edytuj | edytuj kod]

152 mm haubicoarmata wz. 1937 (MŁ-20)
  • dywizja artylerii
  • brygada artylerii ciężkiej
  • brygada moździerzy
  • brygada przeciwpancerna

Środki artyleryjskie[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z etatami artyleria ludowego Wojska Polskiego powinna posiadać:

  • 1586 moździerzy
  • 1080 dział do ognia pośredniego
  • 1202 środki przeciwpancerne
  • 8 wyrzutni rakietowych

Razem – 4222 (3876 dział i moździerzy).

Na dzień 1 maja 1945 stan artylerii wynosił 3569 dział i moździerzy.

Artyleria przeciwlotnicza[edytuj | edytuj kod]

37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939

Zalążkiem artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego był 1 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej sformowany w ZSRR 7 lipca 1943 w składzie 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.

Po powstaniu 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR 10 sierpnia 1943 dywizjon został włączony w skład 1 Brygady Artylerii im. gen. Józefa Bema.

18 marca 1944 1 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej przeformowano na korpuśny pułk artylerii przeciwlotniczej.

Na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 7 maja 1944 rozpoczęto formowanie jednostki w Sumach 1 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej. Jako zawiązki posłużyła kadra z paplot korpusu, a 1 daplot powrócił do dawnej formy organizacyjnej.

W związku z decyzją o formowaniu 2 Armii Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego nakazało zorganizowanie 3 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej i podporządkowanie jej dowództwu 2 AWP.

Dla potrzeb odwodu Naczelnego Dowództwa WP sformowano 4 Dywizję Artylerii Przeciwlotniczej.

Jednostki artylerii przeciwlotniczej na froncie wschodnim[edytuj | edytuj kod]

85 mm armata przeciwlotnicza wz.39

Jednostką podległą bezpośrednio Naczelnemu Dowództwu WP był 32 pułk artylerii przeciwlotniczej

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pierwsze haubice M-30 trafiły do uzbrojenia 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki 9 maja 1943 roku. Używane były one w pułkach artylerii lekkiej oraz w armijnych brygadach artylerii haubic
  2. Na uzbrojeniu baterii artylerii w pułkach piechoty .
  3. Na uzbrojeniu 4 Brygady Artylerii Przeciwpancernej, oraz 9 Drezdeńskiej i 14 Sudeckiej Brygady Artylerii Przeciwpancernej .

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Działa te wchodziły w skład brygad artylerii ciężkiej armii
  2. a b c d e f Jednostki artylerii pancernej wchodziły w skład broni pancernej i merytorycznie podlegały Dowództwu Wojsk Pancernych i Zmotoryzowanych odpowiedniego szczebla dowodzenia

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.