Piotr Hofmański

Piotr Hofmański

Piotr Hofmański (2022)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1956 Poznań
Profesor nauk prawnych
Specjalność: postępowanie karne, prawa człowieka, prawo karne
Alma Mater	Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Doktorat	1981 Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Habilitacja	1990 – prawo Uniwersytet Śląski w Katowicach
Profesura	14 kwietnia 1997
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Prezes Międzynarodowego Trybunału Karnego
Okres spraw.	2021–2024
Poprzednik	Chile Eboe-Osuji
Następca	Tomoko Akane
Sędzia Sądu Najwyższego
Okres spraw.	1996–2015
Odznaczenia

Piotr Józef Hofmański (ur. 6 marca 1956 w Poznaniu) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalizujący się w postępowaniu karnym, prawach człowieka i prawie karnym, sędzia Sądu Najwyższego, w latach 2021–2024 prezes Międzynarodowego Trybunału Karnego.

Życiorys

W 1974 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Miastku i podjął studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1978, specjalizując się w prawie karnym. Po studiach pracował w Urzędzie Dyrekcji Rejonowych Kolei Państwowych w Słupsku.

W 1979 zatrudniony został jako asystent stażysta w Instytucie Prawa Karnego UMK, gdzie w 1981 uzyskał stopień doktora nauk prawnych w oparciu o rozprawę zatytułowaną Orzekanie w procesie karnym o naprawieniu szkody wyrządzonej przez pracownika, której promotorem był Andrzej Bulsiewicz. W 1980 odbył aplikację prokuratorską w Toruniu. Od 1982 pracował na Uniwersytecie Śląskim. Na tej uczelni w 1990 na podstawie dorobku i rozprawy zatytułowanej Samodzielność jurysdykcyjna sądu karnego uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora nauk prawnych otrzymał postanowieniem prezydenta RP z 14 kwietnia 1997.

Był zawodowo związany z Filią Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, przekształconą w 1997 w Uniwersytet w Białymstoku. W latach 1991–1996 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa, a od 1991 do 2002 był kierownikiem Zakładu Prawa Karnego.

Od 2001 związany zawodowo z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie w 2003 został kierownikiem Katedry Postępowania Karnego na Wydziale Prawa i Administracji. W latach 1996–2015 orzekał jako sędzia Sądu Najwyższego w Izbie Karnej, w 1999 objął funkcję rzecznika prasowego Sądu Najwyższego. Został też członkiem, następnie wiceprzewodniczącym, a w latach 2013–2015 przewodniczącym Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, jak również ekspertem Rady Europy i członkiem Rady Naukowej Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Adam Górski (2003) i Andrzej Sakowicz (2004). Był kierownikiem grantu naukowego z Narodowego Centrum Nauki z programu Harmonia 4 pt. Pozaprocesowe pozyskiwanie dowodów i ich wykorzystywanie w procesie karnym.

Jego zainteresowania badawcze dotyczą sprawności postępowania karnego, ochrony praw jednostki w procesie karnym, a także stosowania środków przymusu. Jest autorem i współautorem blisko 300 publikacji naukowych, w tym obszernego komentarza do kodeksu postępowania karnego.

W grudniu 2014 w Nowym Jorku został wybrany na stanowisko sędziego Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze na kadencję 2015–2024 jako pierwszy Polak w historii tej instytucji działającej od 2002. Ceremonia zaprzysiężenia odbyła się w Hadze 10 marca 2015. 11 marca 2021 objął funkcję prezesa MTK. 10 marca 2024 zakończył pracę w tej instytucji.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Srebrny Krzyż Zasługi – 2000
• Odznaka Honorowa „Bene Merito” – 2024
• Krzyż Wielki Orderu Korony – Belgia, 2024
• Tytuł honorowego obywatela Miastka – 2017

Publikacje

• Obywatel przed organami ścigania (1987, ISBN 83-219-0351-7).
• Samodzielność jurysdykcyjna sądu karnego (1988, ISBN 83-226-0238-3).
• Europejska Konwencja Praw Człowieka i jej znaczenie dla prawa karnego materialnego, procesowego i wykonawczego (1993).
• Prawa człowieka przed Trybunałem w Strasbourgu (1993).
• Ochrona praw człowieka: studium z zakresu ochrony prawnej przed ingerencjami w prawa uczestników procesu karnego (1994, ISBN 83-86137-03-7).
• Konwencja Europejska a prawo karne (1995, ISBN 83-85709-63-0).
• Nowe polskie prawo karne w świetle europejskich standardów w zakresie ochrony praw człowieka (1997, ISBN 83-904204-9-X).
• Świadek anonimowy w procesie karnym (1998, ISBN 83-7211-029-8).
• Elementy metodyki pracy sędziego w sprawach karnych (2006, wspólnie ze Stanisławem Zabłockim, ISBN 83-7444-354-5).
• Europejski nakaz aresztowania w teorii i praktyce państw członkowskich Unii Europejskiej (2008, redaktor i współautor pracy zbiorowej, ISBN 978-83-7601-149-3).
• Węzłowe problemy procesu karnego (2010, redaktor pracy zbiorowej, ISBN 978-83-264-0115-2).
• Proces karny. Zarys systemu (2013, współautor, ISBN 978-83-278-0332-0).

Bibliografia

• SławomirS. Kalembka SławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 269, ISBN 83-231-1988-0 .

Linki zewnętrzne

• Prof. dr hab. Piotr Józef Hofmański, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-04-04] .
• Prof. dr hab. Piotr Hofmański, Katedra Postępowania Karnego UJ [zarchiwizowane 2014-12-19] .