Przejdź do zawartości

Postawy (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Postawy
gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–21: okręg nowogródzki)
1921–22: nowogródzkie
(1922–26: Ziemia Wileńska)
1926–39: wileńskie

Powiat

do 1920: dziśnieński
1920–25: duniłowicki
1926–39: postawski

Siedziba

Postawy

Populacja (1921)
• liczba ludności


15 262[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

156

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Postawy”
55°07′12,0000″N 26°49′48,0000″E/55,120000 26,830000

Postawy – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. nowogródzkim/Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskim w Polsce. Siedzibą gminy było miasteczko Postawy (974 mieszk. w 1921 roku[2]), które od 1926 roku było również – nie posiadając praw miejskich – siedzibą powiatu postawskiego[3].

Początkowo gmina należała do powiatu dziśnieńskiego. 7 listopada 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu duniłowickiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa nowogródzkiego. 13 kwietnia 1922 roku gmina wraz z całym powiatem duniłowickim została przyłączona do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[5], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie. 1 stycznia 1926 roku nazwę powiatu duniłowickiego zmieniono na powiat postawski[6]. 1 kwietnia 1927 roku do gminy Postawy przyłączono części obszaru gmin Jasiew[7] i Kobylnik, natomiast części obszaru gminy Postawy włączono do gminy Łuczaj; ponadto z części gminy Postawy utworzono nową gminę Woropajewo[8].

Po wojnie obszar gminy Postawy został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 15 262 osoby, 2 631 było wyznania rzymskokatolickiego, 12 012 prawosławnego, 17 ewangelickiego, 76 staroobrzędowego, 493 mojżeszowego, 37 mahometańskiego. Jednocześnie 1 977 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 12 659 białoruską, 15 niemiecką, 447 żydowską, 117 rosyjską, 20 litewską, 12 tatarską, 10 łotewską, 4 małoruską, 1 ukraińską. Było tu 2 824 budynków mieszkalnych[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 3, poz. 24
  5. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
  6. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  7. równocześnie zniesionej, dziennik podaje nazwę Jasiewo
  8. Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 7, część 2, 1924, s. 34.