Rafał Grupiński

Rafał Grupiński

Rafał Grupiński (2013)
Data i miejsce urodzenia	26 września 1952 Wronki
Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej
Okres	od 8 listopada 2011 do 12 listopada 2015
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Tomasz Tomczykiewicz
Następca	Sławomir Neumann
Odznaczenia

Rafał Szymon Grupiński (ur. 26 września 1952 we Wronkach) – polski polityk, historyk i animator kultury, krytyk literacki, publicysta, wydawca, przedsiębiorca, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji, przewodniczący klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej w Sejmie VII kadencji, od 2007 do 2009 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Życiorys

W 1976 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z zakresu historii literatury. W latach 1977–1981 pracował jako nauczyciel i bibliotekarz szkolny w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych. Od 1981 nauczyciel akademicki, wykładowca historii kultury i estetyki na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

W 1980 brał udział w zakładaniu szkolnego koła NSZZ "Solidarność" w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Był współzałożycielem Komisji Koordynacyjnej NSZZ "Solidarność" Pracowników Oświaty i Wychowania w Wielkopolsce, założycielem i redaktorem czasopism drugiego obiegu, w tym od 1985 do 1999 niezależnego miesięcznika literackiego "Czas Kultury", który w 1990 zaczął ukazywać się oficjalnie.

W latach 1991–1992 był redaktorem "Tygodnika Literackiego", w latach 1994–1995 redaktor naczelny tygodnika kulturalnego TVP Pegaz, od 1995 do 1996 dyrektorem Telewizji Edukacyjnej Programu 1 TVP. W latach 1999–2001 pełnił funkcję prezesa zarządu Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych. Następnie pracował w wydawnictwie Prószyński i Spółka jako dyrektor książek (2002), wiceprezes (2003–2005) i prezes zarządu (2005).

Od 1990 do 1998 był członkiem zarządu spółki wydawniczej "Obserwator", współtworzył (wspólnie z Krystyną i Ryszardem Krynickimi) serię wydawniczą A5, był pomysłodawcą serii wydawniczej Biblioteka Czasu Kultury. W latach 1995–1997 przewodniczył zespołowi doradczemu Ministerstwa Edukacji Narodowej i Telewizji Edukacyjnej ds. tworzenia i rozpowszechniania programów edukacyjnych dla szkół. W latach 1997–1998 współtworzył cykl dokumentalny pt. Dzieje kultury polskiej. W latach 1997–1998 zasiadał w radzie nadzorczej Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego AGROPOL w Sokołowie.

Członek Senatu ASP w Poznaniu przez dwie kadencje, współtwórca reformy uczelni i jej nowego statutu na początku lat 80. Zasiadał także m.in. w radzie Fundacji Pogranicze, radzie programowej Radia Merkury Poznań i radzie Fundacji 750-lecia Lokacji Miasta Poznania. Jest autorem i współautorem publikacji z zakresu historii kultury i literatury polskiej, programów telewizyjnych oraz podręczników do nauczania języka polskiego.

W latach 1991–1994 należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, w latach 1994–1997 do Unii Wolności, a następnie przez pewien okres do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Od 2004 jest członkiem PO (od 2001 był doradcą jej klubu parlamentarnego).

W 2005 z listy PO został wybrany na posła V kadencji w okręgu kaliskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 26 944 głosy.

16 listopada 2007 zaczął pełnić funkcję sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 7 października 2009 podał się do dymisji. Dwa tygodnie później został wiceprzewodniczącym klubu parlamentarnego PO. 26 października tego samego roku odszedł z rządu. 22 maja 2010 został wybrany na przewodniczącego PO w województwie wielkopolskim, pokonując Waldego Dzikowskiego.

W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z 1. miejsca na liście komitetu wyborczego PO w okręgu wyborczym nr 39 w Poznaniu i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 40 510 głosów (10,13% głosów oddanych w okręgu). 8 listopada tego samego roku został przewodniczącym klubu parlamentarnego PO. W 2015 był jednym z założycieli komitetu wyborczego Bronisława Komorowskiego w wyborach prezydenckich. W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 29 122 głosy).

Życie prywatne

Jest mężem Ewy Malinowskiej-Grupińskiej.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi – 2003

Bibliografia

• Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-06-04].

Linki zewnętrzne

• Rafał Grupiński – strona prywatna. [dostęp 2015-06-04].