Ratno Górne
wieś | |
Widok na Ratno Górne | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
370-380 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
281[2] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-420[3] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0854995 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie gminy Radków | |
50°30′13″N 16°25′09″E/50,503611 16,419167[1] | |
Strona internetowa |
Ratno Górne (niem. Oberrathen) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków, pomiędzy Radkowem a Ratnem Dolnym[4].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Ratno Górne to wieś łańcuchowa leżąca nad Pośną, pomiędzy Radkowem na zachodzie i Ratnie Dolnym na wschodzie, na wysokości około 370–380 m n.p.m.[5]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ratno Górne pierwotnie było częścią Ratno Dolne, dopiero w 1460 roku zostało wymienione jako oddzielna miejscowość o nazwie Ober-Rathen[4]. Początkowo obie miejscowości należały do tego samego właściciela, w roku 1601 Ratno Górne zostało kupione przez magistrat Radkowa[4]. Później wieś przeszła w ręce prywatne i należała na ogół do właścicieli Zamku w Ratnie Dolnym[4]. Wolne sędziostwo w Ratnie Górnym wzmiankowano po raz pierwszy w 1413 roku, istniało ono aż do roku 1916[6]. W roku 1840 w miejscowości było tu 96 budynków, 2 młyny wodne, olejarnia, gospoda i 17 warsztatów tkackich[5]. Szczyt zaludnienia odnotowano w 1867 roku, było to 558 osób[6].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]W miejscowości znajdują się następujące zabytki:
- dwór z 1909 roku stojący w południowej części wsi[5],
- sporo przykładów budownictwa ludowego z końca XVIII oraz z XIX i XX wieku[4],
- kamienny krzyż z 1913 roku stojący przy polnej drodze na północ od centrum wsi[4]. Na jego cokole umieszczono dziewięć kafelków z barwnymi wizerunkami Dzieciątka Jezus i Czternastu Świętych Wspomożycieli[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114840
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1089 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d e f g Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 422. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 219, 211. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ a b Ratno Górne. [dostęp 2017-02-02].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, ISBN 83-7005-301-7
- Rathen 1.) Nieder i Ober, pow. kładzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 540 .