Pasterka (wieś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

50°29′30″N 16°19′37″E

- błąd

39 m

WD

50°29'36"N, 16°19'34"E

- błąd

39 m

Odległość

205 m

Pasterka
wieś
Ilustracja
Widok wsi ze Szczelińca Wielkiego
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Radków

Sołectwo

Pasterka

Wysokość

680–720[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

21[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-350[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0854943

Położenie na mapie gminy Radków
Mapa konturowa gminy Radków, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pasterka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Pasterka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pasterka”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pasterka”
Ziemia50°29′30″N 16°19′37″E/50,491667 16,326944
Strona internetowa
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela
Schronisko PTTK „Pasterka”
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela

Pasterka (niem. Passendorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków, w Górach Stołowych u północnych podnóży Szczelińców.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce przecięcia się kilku szlaków i baza wypadowa w najbardziej atrakcyjne partie Gór Stołowych[1]. Do czasu wejścia Polski i Czech do strefy Schengen znajdowało się tutaj przejście graniczne Pasterka-Machovský kříž dla ruchu turystycznego.
Z uwagi na położenie miejscowości w granicach Parku Narodowego Gór Stołowych, możliwości jej rozwoju obwarowane są wieloma regulacjami, np. zakazem wznoszenia nowych obiektów mieszkalnych.
W Pasterce działa schronisko „Pasterka”, chata Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego, dom wypoczynkowy „Szczelinka”, ośrodek rekolekcyjno-wypoczynkowy prowadzony przez Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy Dolnośląskiej Dyrekcji Dróg i Kolei, pensjonat „Biały Domek”, agroturystyka „Dom przy Kasztanach”, leśniczówka, w której znajduje się lokalna stacja Parku Narodowego, oraz kilka prywatnych domów letniskowych i gospodarstw wiejskich[1].
W centralnym punkcie wsi znajduje się kościół św. Jana Chrzciciela z roku 1787[4] o barokowym wyposażeniu wnętrza, którego rozmiary znacznie przekraczają obecne potrzeby mieszkańców[1]. Obok kościoła znajduje się zabytkowy cmentarz z grobami liczącymi ponad 200 lat[1].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim. Z trzech stron otoczona jest granicą z Czechami.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1945–1946 wieś nosiła nazwę Pasza[potrzebny przypis], zmienioną następnie przez Komisję Ustalania Nazw Miejscowości na obecną.

W języku czeskim notowana była forma Pasterkov[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki Pasterki sięgają XIV lub XV wieku i związane są z kolonizacją czeską[6]. W roku 1477 rejon Pasterki został włączony do hrabstwa kłodzkiego[1]. W latach 1790–1791 nad miejscowością, przy starej drodze do Karłowa, zbudowano Baterię nad Pasterką, pruski fort drewniano-ziemny, obsadzony żołnierzami, lecz już w 1798 r. opuszczony dla oszczędności, w 1806 r. zupełnie[7]. W 1840 roku miejscowość liczyła 60 domów, a w 1885 roku było w niej 653 mieszkańców[6]. Na początku XX wieku Pasterka była jedną z największych wsi w Górach Stołowych, liczącą ponad 200 budynków, w tym dwa młyny wodne, gorzelnię, 30 warsztatów tkających bawełnę oraz urząd celny. Zabudowa miejscowości rozciągała się wówczas na wysokości 670–775 m n.p.m.

Przed II wojną światową Pasterka była dość dużą miejscowością wypoczynkową, liczącą około 1000 stałych mieszkańców i przyjmującą drugie tyle letników. W miejscowości funkcjonowały: urząd celny, gospoda i schronisko młodzieżowe[6]. Po II wojnie światowej wieś opustoszała, zaś rolę głównego ośrodka turystycznego przejął pobliski Karłów. Wiele dawnych gospodarstw i domów letniskowych uległo zniszczeniu i rozbiórce, a na ich dawne istnienie wskazują obecnie tylko fundamenty ukryte wśród łąk i zarośli. Obecnie stała ludność wsi waha się w granicach 20 osób[8] i jest najmniejszą miejscowością gminy Radków. Według Narodowego Spisu Powszechnego (2011) liczyła 21 stałych mieszkańców[2]. W sezonie letnim liczba przebywających w niej osób jest jednak wielokrotnie większa. Wszystkie budynki na terenie wsi posiadają kanalizację i bieżącą wodę, co jeszcze do niedawna było ewenementem jak na tak małą miejscowość. System kanalizacyjny i wodny pochodzi jeszcze sprzed czasów II wojny światowej. Wszystkie budynki na terenie wsi są albo budowlami bezpośrednio przejętymi jako mienie poniemieckie, albo stanowią adaptacje i przebudowy dawnych budynków niemieckich.

We wsi znajduje się również unikatowa w Polsce hodowla owiec skudde. Jest to najmniejsza i najbardziej pierwotna rasa owiec w Europie. Te mało wymagające zwierzęta są używane do regulacji łąkowych ekosystemów głównie na terenach chronionych.

Powyżej Pasterki, przy zielonym szlaku do Karłowa znajduje się dawny kamieniołom piaskowca, w którym wyrabiano m.in. koła młyńskie[1].

Od 2012 we wsi odbywa się Dolnośląski Festiwal Podróżników 17 Południk.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest obiekt[4]:

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny żółty droga Szklary-SamborowiceJagielnoPrzewornoGromnikBiały KościółNieszkowiceŻelowiceOstra GóraNiemczaGilówPiława DolnaOwiesnoGóra ParkowaBielawaKalenicaZdrojowiskoNowa Ruda – Przełęcz pod KrępcemSarnyTłumaczówGajówRadkówSkalne WrotaPasterka – Przełęcz między Szczelińcem Wlk. a Szczelińcem MałymKarłówLisia PrzełęczBiałe SkałySkalne GrzybyBatorówSkała JózefaDuszniki-ZdrójSchronisko PTTK „Pod Muflonem”SzczytnaZamek LeśnaPolanica-ZdrójŁomnicka RówniaHutaBystrzyca KłodzkaIglicznaMiędzygórzePrzełęcz Puchacza[9]

Trasy i czas pokonania ich pieszo latem:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 172–175. ISBN 83-7005-301-7.
  2. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 920 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 81. [dostęp 2013-05-07].
  5. Marek Šebela, Jiři Fišer. České Názvy hraničních Vrchů, Sídel a vodních toků v Kladsku. „Kladský Sborník”. 2003 (5), s. 368, 2003. Universita Hradec Králové. ISSN 1212-1223. (cz.). 
  6. a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 400. ISBN 978-83-89188-95-3.
  7. Henryk Grzybowski. Bateria nad Pasterką – zapomniana kłodzka fortyfikacja. Geneza powstania i charakterystyka. „Ziemia Kłodzka”. 2013 (nr 226), s. 8–12, maj 2013. Wydawnictwo Ziemia Kłodzka. ISSN 1234-9208. 
  8. Agnieszka Latocha, w: Śladami dawnego osadnictwa w Sudetach (9). Pasterka (Passendorf), „Sudety” nr 12/2012, podaje liczbę 18.
  9. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 2014-03-07.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]