Rezerwat przyrody Buki nad Jeziorem Lutomskim
52°37′15″N 16°07′22″E/52,620833 16,122778 Wiatrołomy po wiosennych wichurach | |
| rezerwat leśny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1958 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
54,75 ha[1] |
| Powierzchnia otuliny |
6,33 ha[1] |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Sieraków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego  | |
| 52°37′15″N 16°07′22″E/52,620833 16,122778
| |
Rezerwat przyrody Buki nad Jeziorem Lutomskim – leśny rezerwat przyrody położony w gminie Sieraków, powiecie międzychodzkim (województwo wielkopolskie)[1][2]. Znajduje się pośrodku zachodniego brzegu Jeziora Lutomskiego, w obrębie sołectwa Grobia i jest zwany popularnie „Buczyną Lutomską”. Leży w granicach Sierakowskiego Parku Krajobrazowego[3].
Został utworzony 10 października 1958 roku w celu ochrony najlepiej zachowanego w tej części kraju lasu bukowego[4].
Rezerwat obejmuje wąski pas zachodniego brzegu jez. Lutomskiego o długości 3,5 km i zajmuje powierzchnię 54,75 ha[2][5][1] (jest to największy rezerwat na obszarze gminy). Posiada otulinę o powierzchni 6,33 ha[5][1].
Stromą krawędź wysoczyzny morenowej, opadającej do rynny jeziornej i ponacinanej licznymi jarami, porasta drzewostan bukowy w wieku ok. 300 lat[6]. Najstarsze okazy są pomnikami przyrody. Obszar rezerwatu porastają także następujące zespoły roślinne: łęg olchowo-jesionowy (jesion wyniosły, olsza czarna, topola czarna, rzeżucha gorzka i turzyca rzadkokłosa), łęg wiązowy oraz grąd zachodniopolski (buki, dęby szypułkowe, sosny zwyczajne i jawory; w runie ziarnopłon wiosenny, gajowiec żółty, przytulia wonna, świerząbek gajowy, dzwonek jednostronny oraz wiechlina gajowa).[potrzebny przypis]. W południowej części rezerwatu znajduje się jedno z nielicznych w Wielkopolsce stanowisk skrzypu olbrzymiego[6].
Cały obszar rezerwatu zachował charakter dzikiego i pierwotnego ostępu[6]. Fauna reprezentowana jest przez wiele ciekawych gatunków pareczników, równonogów, pajęczaków, owadów, ptaków (puszczyk, myszołów, trzmielojad, dzięcioł zielony i czarny, zimorodek, wilga) i ssaków. Niektóre z nich są objęte ochroną gatunkową.[potrzebny przypis]. Ślimaki reprezentują: ślimak winniczek, ślimak ogrodowy, ślimak zaroślowy, świdrzyki i ślinik leśny, którego wschodnia granica występowania przebiega przez województwo wielkopolskie[6]. Na terenie rezerwatu stwierdzono ostatnie stanowisko popielicy na terenie Wielkopolski[7].
Rezerwat objęty jest ochroną ścisłą i czynną[1].
Podstawa prawna[1][edytuj | edytuj kod]
- Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 października 1958 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1958 r. Nr 92, Poz. 508)
- Obwieszczenie Wojewody Wielkopolskiego z dn. 4.10.2001 r. w sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody utworzonych do dn. 31.12.1998 r.
- Zarządzenie Nr 23/11 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Buki nad Jeziorem Lutomskim”; zmienione przez:
- Zarządzenie Nr 7/13 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 4 września 2013 r. zmieniające zarządzenie w sprawie rezerwatu przyrody „Buki nad Jeziorem Lutomskim”
- Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 8 września 2017 r. zmieniające zarządzenie w sprawie rezerwatu przyrody „Buki nad Jeziorem Lutomskim”
Aspekt turystyczny[edytuj | edytuj kod]
W Strategii Rozwoju Turystyki w województwie wielkopolskim, „Buczyna Lutomska” wymieniona została jako jeden z najciekawszych rezerwatów regionu[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Rezerwat przyrody Buki nad Jeziorem Lutomskim. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2023-06-07].
- ↑ a b Rejestr rezerwatów przyrody. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Poznaniu. [dostęp 2019-01-18].
- ↑ Walory przyrodnicze. [w:] Sierakowski Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego. [dostęp 2019-01-18].
- ↑ Zarządzenie M.P. z 1958 r. nr 92, poz. 508
- ↑ a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 8 września 2017 r. zmieniające zarządzenie w sprawie rezerwatu przyrody „Buki nad Jeziorem Lutomskim”. [w:] Dz. Urz. Województwa Wielkopolskiego poz. 6061 [on-line]. 2017-09-27. [dostęp 2019-01-18].
- ↑ a b c d Włodzimierz Łęcki: Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie. Wyd. czwarte zmienione. Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 139. ISBN 83-210-0370-2.
- ↑ Polska.pl. 2003-04-14. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-31)].
- ↑ Zarząd Województwa Wielkopolskiego: Strategia rozwoju turystyki w województwie wielkopolskim. 2007. s. 18, 66. [dostęp 2010-04-24]. Cytat: s. 18: 1.1. Jakość walorów przyrodniczych: "W lasach Wielkopolski, jak już wspominano, znajduje się wiele ciekawych rezerwatów przyrody: (...), „Buki nad Jeziorem Lutomskim” koło Sierakowa, (...)”; s. 66: 1.1. Turystyka krajoznawcza: „zasoby leśne i przyrodnicze – najcenniejsze kompleksy i obiekty przyrodnicze Wielkopolski, w tym: (...), około 100 rezerwatów przyrody, w tym „Buki nad Jeziorem Lutomskim” k. Sierakowa, (...), jak również około 3000 pomników przyrody”.