Przejdź do zawartości

Robert Goulet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Goulet
Ilustracja
Robert Goulet (1988)
Imię i nazwisko

Robert Gerard Goulet

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1933
Lawrence, Massachusetts, USA

Data i miejsce śmierci

30 października 2007
Los Angeles

Zawód

aktor, piosenkarz

Współmałżonek

Louise Longmore
(1956-1963; rozwód)
Carol Lawrence
(1963–1981; rozwód)
Vera Chochorovska Novak
(1982-2007; jego śmierć)

Lata aktywności

1951–2007

Robert Gerard Goulet[1] (ur. 26 listopada 1933 w Lawrence, zm. 30 października 2007[2] w Los Angeles) – amerykański aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, piosenkarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Lawrence[3][4] jako syn Jeannette (z domu Gauthier) i Josepha Georges’a André Gouleta, strażnika zakładu włókienniczego i piosenkarza amatora pochodzenia francusko-kanadyjskiego[5], już jako małe dziecko śpiewał w chórze kościelnym. W 1947 zmarł jego ojciec, a rodzina przeniosła się do Edmonton w Kanadzie. Mając czternaście lat wypełnił wolę ojca i skupił się na muzyce[6]. Na początku pracował jako disc jockey w radiu i otrzymał stypendium z Royal Conservatory of Music w Toronto, gdzie zaczął uczyć się śpiewu. W 1954 wyjechał do Nowego Jorku i próbował bez powodzenia dostać się na Broadway. Pracował jako sprzedawca w sklepie. Po pewnym czasie wrócił do Toronto, gdzie znalazł się w obsadzie Canadian Broadcasting Corporation w role w telewizji Małe kobietki (Little Women). Obserwowani przez różnych spektakli teatralnych i pokazów odmian, po czym stał się w ciągu 50 lat w Kanadzie Pierwszy matinee idolem, a nie 24 lat[7].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1959 dostał rolę Lancelota w musicalu Camelot Alana Jaya Lernera (libretto) i Fredericka Loewe (muzyka) z Richardem Burtonem (król Artur) i Julie Andrews (królowa Guenevere). W 1960 występował w Toronto, krótko w Bostonie i na Broadwayu w Nowym Jorku, gdzie już wcześniej starał się o pracę. Po sukcesie i jako laureat Theatre World Award, był zasypywany ofertami w filmie, programach telewizyjnych i z klubu nocnego. Jego ballada „If Ever I Would Leave You” stała się romantycznym standardem[8].

Osiągnął szczyt swojej popularności w latach 60. W 1962 odebrał nagrodę Grammy Award jako najlepszy nowy artysta, a w 1964 za singiel „My Love Forgive Me”[9]. Za rolę Tommy’ego Albrighta w telewizyjnej adaptacji ABC Brigadoon (1966) zdobył nagrodę Emmy. Kreacja Jacques’a Bonnarda w broadwayowskim musicalu The Happy Time (1968) przyniosła mu Tony Award[10]. Często pojawiał się w popularnych programach telewizyjnych, takich jak The Ed Sullivan Show czy Saturday Night Live z Willem Ferrellem. Jego dorobek teatralny to m.in. przedstawienia: Karuzela, Finian Rainbow, Mężczyźni wolą blondynki, The Pajama Game, Spotkamy się w St. Louis i South Pacific. Występował także w filmach, począwszy od animowanego Gay Purr-ee (1962), Underground (1970), Naga broń 2½: Kto obroni prezydenta? (The Naked Gun 2½: The Smell of Fear, 1991). w dramacie kryminalnym Atlantic City (1980) u boku Burta Lancastera i Susan Sarandon zagrał piosenkarza. W 2005 powrócił na Broadway jako jeden z pary gejów w La Cage aux Folles[11].

Posiada swoją gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd[12].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1956 ożenił się z Louise Longmore, z którą miał córkę Nicolette (ur. 9 czerwca 1956, zm. 17 kwietnia 2008 na raka piersi)[13]. Jednak 8 marca 1963 rozwiódł się. 12 listopada 1963 poślubił aktorkę Carol Lawrence, z którą ma dwóch synów: Christophera i Michaela. Lecz 23 grudnia 1980 doszło do rozwodu. 17 października 1982 ożenił się z Verą Chochorovską Novak.

30 września 2007 w Las Vegas zdiagnozowano u niego idiopatyczne włóknienie płuc. 13 października, gdy stwierdzono, że „nie przetrwa bez przeszczepu płuca awaryjnego” i został przeniesiony do Cedars-Sinai Medical Center w Los Angeles. Zmarł 30 października 2007, w wieku 73 lat, w Cedars-Sinai Medical Center, w oczekiwaniu na przeszczep[14].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Camelot, 1960
  • Always You, 1962
  • Two of Us, 1962
  • Sincerely Yours, 1962
  • The Wonderful World of Love, 1963
  • Annie Get Your Gun, z Doris Day, 1963
  • Robert Goulet in Person: Recorded Live in Concert, 1963
  • This Christmas I Spend with You, 1963
  • Without You, 1964
  • Manhattan Tower, 1964
  • My Love, Forgive Me, 1964 (#22 Kanada)
  • Summer Sounds, 1965
  • Begin to Love, 1965
  • On Broadway, 1965
  • I Remember You, 1966
  • Travelin' On Tour, 1966
  • On Broadway, Volume 2, 1967
  • Hollywood Mon Amour, 1967
  • The Happy Time, 1968
  • Woman, Woman, 1968
  • Both Sides Now 1968
  • Robert Goulet's Wonderful World of Christmas, 1968
  • Souvenir d’Italie 1969
  • Come Back To Sorrento 1969
  • Robert Goulet's Greatest Hits 1969
  • Today’s Greatest Hits, 1970
  • I Wish You Love, 1970
  • I Never Did as I Was Told, MGM Records, 1971
  • After All Is Said and Done, Artists of America, 1976
  • Close to You, Applause Records, 1982
  • 16 Most Requested Songs, Columbia/Legacy, 1989
  • In Love, Sony Music Distribution, 1995
  • A Personal Christmas Collection, Columbia/Legacy, 1997
  • 36 All-Time Favorites, GSC/Sony Special Products, 2001
  • Robert Goulet Collection, 2004
  • In a Mellow Mood, United Audio Entertainment, 2005
  • Won't You Dance With This Man, Rove, 2012
  • Kiss Me, Kate / Brigadoon, Masterworks Broadway 2014
  • The Complete Columbia Christmas Recordings, Real Gone Music, 2014

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Robert Goulet. The Canadian Encyclopedia. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  2. Dennis McLellan: Robert Goulet, 73; star of 'Camelot' matched idol looks with rich baritone. Boston. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  3. Robert Goulet. TV.com. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-20)]. (ang.).
  4. Robert Goulet. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  5. Robert Goulet, Actor, Dies at 73. „The New York Times”. [dostęp 2016-08-11].
  6. Robert Goulet. ČSFD.cz. [dostęp 2016-08-11]. (cz.).
  7. Hal Erickson: Robert Goulet Biography. AllMovie. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).
  8. John Bush: Robert Goulet Biography. AllMusic. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).
  9. Singer Robert Goulet Dies at 73. Fox News. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  10. Robert Goulet. Internet Broadway Database. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  11. Robert Goulet. Playbill. [dostęp 2016-08-11].
  12. Robert Goulet - Hollywood Star Walk. „Los Angeles Times”. [dostęp 2016-08-11].
  13. Nicolette Goulet (1956-2008). Find a Grave. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  14. Robert Goulet (1933-2007). Find a Grave. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]