Royal Rumble (1999)
 Vince McMahon – zwycięzca Royal Rumble matchu w 1999. | ||||
| Motto gali |
No Chance in Hell | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja |
World Wrestling Federation | |||
| Data |
24 stycznia 1999 | |||
| Widownia |
14 816 | |||
| Hala |
Arrowhead Pond of Anaheim | |||
| Miejsce |
Anaheim, Kalifornia | |||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Royal Rumble – chronologicznie | ||||
| ||||
Royal Rumble (1999) – 12. edycja gali wrestlingu Royal Rumble wyprodukowana przez federację World Wrestling Federation (WWF), która odbyła się 24 stycznia 1999 w hali Arrowhead Pond of Anaheim w Anaheim w stanie Kalifornia[1]. Gala oferowała aż dziewięć walk w tym jedną będącą dark matchem oraz dwie nagrane dla programu Sunday Night Heat. Głównym wydarzeniem był Battle Royal Royal Rumble match, który wygrał prezes federacji WWF – Mr. McMahon, eliminując jako ostatniego z ringu swojego największego rywala – Stone Colda Steve’a Austina i tym samym otrzymał prawo do walki o WWF Championship na gali WrestleMania XV.
W pozostałych ważnych walkach podczas gali The Rock pokonał Mankinda w I Quit matchu o WWF Championship – walka ta przeszła do historii wrestlingu ze względu na jej brutalny przebieg[2] – wydarzenia z tego starcia zostały przedstawione w filmie dokumentalnym pt. Beyond the Mat. Pozostałe tytuły mistrzowskie jakie znalazły się na szali – tj. WWF Intercontinental Championship, WWF European Championship i WWF Women’s Championship zostały obronione przez swoich posiadaczy[3].
Był to pierwszy w historii Royal Rumble match, w którym udział wzięła kobieta, a była nią Chyna[4].
Rezultaty
[edytuj | edytuj kod]Walki kwalifikacyjne do Royal Rumble matchu
[edytuj | edytuj kod]- Stone Cold Steve Austin pokonał The Undertakera w Buried Alive matchu na gali Rock Bottom: In Your House, tym samym otrzymując kwalifikację do uczestnictwa w Royal Rumble matchu.
- Chyna wygrała „Corporate Rumble” match pomiędzy stajnią D-Generation X a Corporation o 30. uczestnika w Royal Rumble matchu[5]. Corporate Rumble match odbył się 11 stycznia 1999 podczas odcinka Raw is War. Poniżej lista eliminacji:
| Wchodzący jako | Wrestler | Stajnia | Wyeliminowany jako | Wyeliminowany przez | Czas w ringu | Liczba wyeliminowanych przeciwników |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Ken Shamrock | The Corporation | 1 | Samego siebie | 00:05 | 0 |
| 2 | Billy Gunn | D-Generation X | 2 | Test | 02:58 | 0 |
| 3 | Big Boss Man | The Corporation | 7 | McMahon | 08:08 | 1 |
| 4 | Test | The Corporation | 4 | Kane | 05:12 | 1 |
| 5 | X-Pac | D-Generation X | 6 | Boss Man | 04:10 | 0 |
| 6 | Road Dogg | D-Generation X | 3 | Kane | 01:51 | 0 |
| 7 | Kane | The Corporation | 5 | Triple H | 01:29 | 2 |
| 8 | Triple H | D-Generation X | 8 | McMahon | 02:58 | 1 |
| 9 | Mr. McMahon | The Corporation | 9 | Chyna | 01:42 | 2 |
| 10 | Chyna | D-Generation X | – | Zwyciężczyni | 00:04 | 1 |
Karta walk gali
[edytuj | edytuj kod]| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Christian pokonał Jeffa Hardy’ego | Singles match[6] | 11:00 |
| 2 | The J.O.B. Squad (Bob Holly i Scorpio) pokonali Too Much (Briana Christophera i Scotta Taylora) | Tag team match[7] | 3:52 |
| 3 | Mankind pokonał Mabela przez dyskwalifikację | Singles match[7] | 5:04 |
| 4 | Big Boss Man pokonał Road Dogga | Singles match | 11:52 |
| 5 | Ken Shamrock (c) pokonał Billy’ego Gunna przez poddanie | Singles match o WWF Intercontinental Championship | 14:24 |
| 6 | X-Pac (c) pokonał Gangrela | Singles match o WWF European Championship | 5:53 |
| 7 | Sable (c) pokonała Lunę Vachon (w/ Shane McMahon) | Strap match o WWF Women’s Championship | 4:43 |
| 8 | The Rock pokonał Mankinda (c) | "I Quit" match o WWF Championship | 21:46 |
| 9 | Mr. McMahon wygrał Royal Rumble match eliminując jako ostatniego z ringu Stone Colda Steve’a Austina | 30-osobowy Royal Rumble match na walkę o mistrzostwo WWF Championship na gali WrestleMania XV | 56:38 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
Royal Rumble match
[edytuj | edytuj kod]Nowy zawodnik wchodził do ringu co 90 sekund.
| Wchodzący jako[8] | Wrestler | Wyeliminowany jako | Wyeliminowany przez | Czas w ringu | Liczba wyeliminowanych przeciwników |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Stone Cold Steve Austin | 29 | Mr. McMahon | 56:38 | 8 |
| 2 | Mr. McMahon | – | Zwycięzca | 56:38 | 1 |
| 3 | Golga | 1 | Stone Cold Steve Austin | 00:15 | 0 |
| 4 | Droz | 7 | Mabel | 12:30 | 0 |
| 5 | Edge | 8 | Road Dogg | 11:51 | 1 |
| 6 | Gillberg | 2 | Edge | 00:06 | 0 |
| 7 | Steve Blackman | 4 | Mabel | 07:22 | 0 |
| 8 | Dan Severn | 3 | 05:43 | 0 | |
| 9 | Tiger Ali Singh | 5 | 04:02 | 0 | |
| 10 | The Blue Meanie | 6 | 02:59 | 0 | |
| 11 | Mabel | 9 | Bradshaw, Faarooq i Mideon | 01:26 | 5 |
| 12 | Road Dogg | 12 | Kane | 10:41 | 3 |
| 13 | Gangrel | 10 | Road Dogg | 00:26 | 0 |
| 14 | Kurrgan | 13 | Kane | 06:54 | 0 |
| 15 | Al Snow | 11 | Road Dogg | 00:47 | 0 |
| 16 | Goldust | 15 | Kane | 04:02 | 0 |
| 17 | The Godfather | 14 | 01:40 | 0 | |
| 18 | Kane | 16 | Samego siebie | 00:53 | 4 |
| 19 | Ken Shamrock | 17 | Stone Cold Steve Austin | 04:50 | 0 |
| 20 | Billy Gunn | 18 | 07:05 | 0 | |
| 21 | Test | 19 | 12:48 | 0 | |
| 22 | Big Boss Man | 28 | 18:53 | 2 | |
| 23 | Triple H | 25 | 14:21 | 2 | |
| 24 | Val Venis | 24 | Triple H | 12:41 | 0 |
| 25 | X-Pac | 20 | Big Boss Man | 05:44 | 0 |
| 26 | Mark Henry | 22 | Chyna | 07:57 | 0 |
| 27 | Jeff Jarrett | 21 | Triple H | 03:39 | 0 |
| 28 | D’Lo Brown | 27 | Big Boss Man | 09:11 | 0 |
| 29 | Owen Hart | 26 | Stone Cold Steve Austin | 06:31 | 0 |
| 30 | Chyna | 23 | 00:35 | 1 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Royal Rumble 1999 January 24, 1999 in Anaheim, CA Arrowhead Pond drawing 14,816 ($630,050) Shown live on PPV (1.88), prowrestlinghistory.com, [dostęp 2021-07-01].
- ↑ 21 YEARS ON Rock vs Mankind ‘I Quit’ match was the moment WWE Attitude Era went too far, thesun.co.uk, [dostęp 2021-07-01].
- ↑ WWE Royal Rumble 1999, onlineworldfwrestling.com, [dostęp 2021-07-01].
- ↑ 10 Fascinating WWE Royal Rumble 1999 Facts – 5. Chyna Was The First Female Entrant, whatculture.com, [dostęp 2021-07-02].
- ↑ Raw History: Episodes #294 and #295: Chyna Wins Corporate Battle Royal, More, 411mania.com, [dostęp 2021-07-01].
- ↑ WWF Royal Rumble 1999 – No Chance In Hell, cagematch.net, [dostęp 2021-07-02].
- ↑ a b Walka wyemitowana w programie Sunday Night Heat.
- ↑ Royal Rumble 1999, prowrestlinghistory.com, [dostęp 2021-07-01].