Sławomir Drumowicz
 gen. dyw. Sławomir Drumowicz podczas XIV edycji Festynu Komandosa w Dziwnowie (2023) | |
 generał dywizji
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1988 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• 62 kompania specjalna |
| Stanowiska |
• d-ca pl specjalnego i PKW |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
            
| |
Sławomir Marian Drumowicz (ur. 23 listopada 1968) – generał dywizji Wojska Polskiego, doktor nauk o obronności (2018)[3], dowódca Jednostki Wojskowej Agat (2014–2018), od 1 października 2018 dowódca Komponentu Wojsk Specjalnych.
Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]
W 1988 podjął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. W 1992 promowany na podporucznika[4]. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 62 kompanii specjalnej w Bolesławcu[4]. W latach 1993–1995 dowodził plutonem podczas operacji pokojowej Sił Ochronnych ONZ w byłej Jugosławii Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Chorwacji[4]. W 1995 został skierowany do Lublińca, gdzie objął stanowisko dowódcy plutonu – dowódcy grupy dywersyjno-rozpoznawczej w 1 pułku specjalnym komandosów. Następnie w tym pułku został wyznaczony na stanowiska; dowódcy kompanii specjalnej, zastępcy komendanta szkoły podoficerskiej i młodszych specjalistów działań specjalnych, zastępcy dowódcy batalionu specjalnego, szefa sekcji rozpoznawczej sztabu pułku, dowódcy zespołu bojowego, szefa szkolenia pułku[5][6][4].
W 2001 ukończył studia w Akademii Obrony Narodowej[4]. Absolwent studiów podyplomowych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (2005)[6]. Od 25 lipca 2007 do 30 stycznia 2008 był w ramach IX zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku na stanowisku dowódcy Sił Specjalnych[7]. W 2011, po przeformowaniu 1 pułku specjalnego komandosów, pełnił służbę w Jednostce Wojskowej Komandosów, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy[4]. Od 5 września 2012 do 26 listopada 2012 czasowo pełnił obowiązki dowódcy tej jednostki[8]. 3 grudnia 2012 powierzonu mu funkcję szefa oddziału rozpoznania J-2 w Dowództwie Wojsk Specjalnych w Krakowie[6]. 1 stycznia 2014 był wyznaczony na stanowisko szefa pionu wsparcia bojowego – zastępcy szefa sztabu ds. wsparcia bojowego w Dowództwie Sił Specjalnych (DSS)[9], a po jego przeformowaniu w Centrum Operacji Specjalnych – Dowództwie Komponentu Wojsk Specjalnych (COS-DKWS) pozostał na tym samym stanowisku[6][4].
14 sierpnia 2014 z okazji Święta Wojska Polskiego minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak wyróżnił go tytułem honorowym „Zasłużony Żołnierz Rzeczypospolitej Polskiej” z odznaką I stopnia[4]. 13 października 2014 został skierowany do Gliwic, gdzie w obecności Inspektora Wojsk Specjalnych gen. dyw. Piotra Patalonga na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej nr 2056 objął stanowisko dowódcy Jednostki Wojskowej Agat[10][11][12]. 30 stycznia 2018 obronił pracę doktorską na Akademii Sztuki Wojennej w Warszawie i uzyskał stopień doktora w zakresie nauk o obronności[3][2]. 8 października 2018 w obecności dowódcy generalnego RSZ gen. broni Jarosława Miki przekazał obowiązki nowemu dowódcy Jednostki Wojskowej „Agat”[13][14][15].
1 października 2018 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak powołał go na stanowisko dowódcy Komponentu Wojsk Specjalnych[16]. 10 listopada 2018 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[17]. 15 sierpnia 2021 został mianowany na stopień generała dywizji[18]. Od początku swojej służby związany z wojskami specjalnymi[5]. Skoczek i instruktor spadochronowy[5]. Uczestnik maratonów, zawodnik lublinieckiego Wojskowego Klubu Biegacza „Meta”[19][20].
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- podporucznik – 1992[4]
(...)
- generał brygady – 2018[17]
- generał dywizji – 2021[21]
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (2021)[22]
- Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami (2019)[4]
- Wojskowy Krzyż Zasługi[23]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”[24]
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[24]
- Gwiazda Iraku[24]
- Srebrny Medal za Zasługi dla Straży Granicznej[25]
- Odznaka Honorowa Wojsk Specjalnych
- Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1991
- Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Żołnierz RP" I Stopnia (Złota)[26]
i inne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Statystyka LA. domtel-sport.pl. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ a b Nowy dowódca specjalsów. polska-zbrojna.pl, 2018-09-28. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ a b Dr Sławomir Marian Drumowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-02-03].[martwy link]
- ↑ a b c d e f g h i j Bylina 2021 ↓, s. 57.
- ↑ a b c Ludzie Wojsk Specjalnych – Sławomir Drumowicz. silentheroes.pl, 2019-10-08. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ a b c d Jasiński 2015 ↓, s. 189.
- ↑ Pułkownik Drumowicz dowódcą AGAT-u. polska-zbrojna.pl, 2014-10-13. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ Nowy dowódca komandosów z Lublińca. onet.pl, 2012-09-05. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ Nowy dowódca JW Agat. altair.com.pl, 2014-10-15. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ Bieniek i Mazur 2016 ↓, s. 75.
- ↑ Jasiński 2015 ↓, s. 186.
- ↑ Jasiński 2015 ↓, s. 188-189.
- ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 165.
- ↑ Bylina 2021 ↓, s. 57-58.
- ↑ Specjalsi: bohaterowie niebezpiecznych operacji. polska-zbrojna.pl, 2015-05-27. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 156.
- ↑ a b M.P. z 2019 r. poz. 27
- ↑ Bylina 2021 ↓, s. 59.
- ↑ Ćwierćwiecze lublinieckiej Mety. polska-zbrojna.pl, 2020-02-19. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ Bylina 2021 ↓, s. 57-58;124.
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 927
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 164
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 113
- ↑ a b c Generał Sławomir Drumowicz, Special Operations Forces. gsofeurope.org. [dostęp 2021-05-19].
- ↑ Uroczyste wręczenie Medali za Zasługi dla Straży Granicznej. slaski.strazgraniczna.pl, 2016-12-21. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ Jasiński 2015 ↓, s. 144.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- dr hab. Sławomir Bylina: Siła i Ogień. Społeczno-militarne uwarunkowania Jednostki Wojskowej AGAT w Gliwicach im. Gen. Dyw. Stefana Roweckiego „Grota”. Warszawa: Difin Sp. z.o.o., 2021. ISBN 978-83-8270-002-2.
- Mieczysław Bieniek, Sławomir Mazur: Wojska specjalne Rzeczypospolitej Polskiej. Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM KAAFM, 2016. ISBN 978-83-65208-70-5.
- dr Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2014. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015, s. 144, 186, 188-189. ISSN 1734-2317.
- dr Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2018. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2019, s. 156, 165. ISSN 1734-2317.
- Dr Sławomir Drumowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-05-26].[martwy link]
- Oficjalna strona 1 pułku specjalnego komandosów/Jednostka Wojskowa Komandosów
- Oficjalna strona Dowództwa Komponentu Wojsk Specjalnych
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2019, 2020, 2022
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Absolwenci Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych
- Absolwenci Akademii Obrony Narodowej
- Absolwenci Uniwersytetu Śląskiego
- Generałowie dywizji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Wojskowym Krzyżem Zasługi z Mieczami
- Odznaczeni Wojskowym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Gwiazdą Iraku
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Żołnierze Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
- Odznaczeni Srebrnym Medalem za Zasługi dla Straży Granicznej
- Ludzie związani z Wrocławiem
- Ludzie związani z Lublińcem
- Wojskowi związani z Krakowem
- Ludzie związani z Gliwicami
- Wojskowi związani z Warszawą
- Urodzeni w 1968
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)